حضرت شعر و موسیقی

ای کاش دلت از دل تنگم خبری داشت یا ناله من در دل سنگت اثری داشت یا شام فراقت ز پی خود سحری داشت یا نرگس مخمور تو بر من نظری داشت ای زلف طلایی، تو کجایی، تو کجایی کز کار فرو بسته دل عقده گشایی جز گونه ات، ای مه، گل بی خار که دیده جز چشمِ تو مردم کش بیمار که دیده جز سروِ قدت، سرو به رفتار که دیده جز لعلِ لبت، لعل شکربار که دیده ای برده سر زلف تو آرام و قرارم تا چند برای تو غم دل بشمارم تا چند به جای تو بُوَد اشک کنارم از مرغ سحر پرس که هر شب به چه کارم ایکاش سرم بر سر زانوی تو باشد یا پنجه من شانه گیسوی تو باشد امشب لب من بر لب خوش گوی تو باشد شب تا به سحر چشمِ من و رویِ تو باشد #عماد_خراسانی

بسم از جمال ساقی و شراب ارغوانی که به یار تشنه ام من، نه به آب زندگانی منم و شبی و گشتی چو سگان به گرد کویت نبرم هوس به شاهی که خوشم به پاسبانی غمش ار چه کرد پیرم، گله پیش دل نیارم من و صد هزار چون من به فدای آن جوانی برش، ای حریف غالب، که خراب کرد و مستم نه شراب لعل روشن که سرشک ارغوانی تو ز شهر رفته و من به کمال وجد و حالت نه زبانگ چنگ و بربط ز داری کاروانی ز فراق کشته ای و به زبان و جان نوا ده به عنایتی که داری، به نوازشی که دانی تن من چو موم ز آتش، بگداخت در فراقت به دل چو سنگ خارا، تو هنوز همچنانی چو نوید غم فرستی، دل مرده زنده گردد که غذای روح باشد غم دوستان جانی مشو، ای صبا، مشوش ز نفیر دردمندان چو ز غایبان مجلس خبری به ما رسانی طمع وصال از تو هوس و خیال باشد که سگان کوی را کس نبرد به میهمانی که اگر ز شرح شوقت دل سنگ خون نگرید ز حدیث عشق باشد سخنی بود زبانی صفت تو چون توانم، به سخن که هر چه خسرو به خیال و خاطر آرد، تو به حسن بیش از آنی #امیر_خسرو_دهلوی

دوستی را یگانه شو با دوست از صفا چون دو مغز در یک پوست دوستی کز برای دین نبود دل بر آن دوستی امین نبود تا میان دو دوست فرقی هست هم‌چنان در میانه زرقی هست اندرین کار یار باید، یار چونکه بی‌یار بر نیاید کار تا ترا قصد و اختیار بود یار، مشنو، که با تو یار بود چون پی اختیار خود باشی یار کس نی، که یار خود باشی دوست را پند گوی و پند پذیر پیش او خرد باش و خرده مگیر این محبان، که شهرهٔ شهرند از محبت تمام بی‌بهرند دوستی از پی تراش کنند یار از بهر نان و آش کنند از جفا با تو دوست دیر شوند دوست گیرند و زود سیر شوند پی مال تواند، چون ببرند پایمالت کنند و غم نخورند گر درم هست با تو در سازند تا ترا از درم بپردازند بدهی لوت، چشمشان با تست ندهی، جنگ و خشمشان با تست دوستی ز امن و استواری خاست امن چون نیست دوستی ز کجاست؟ هم ز احوال دوستان مجاز رو نماید ترا حقیقت باز هر که این دوستی به سر نبرد راه از آن دوستی به در نبرد ظاهر و باطنیت باید چست تا به پایان بری تو عهد درست از سر بندگی به روز الست چون به پیمان دوست دادی دست بر دلت هر چه بگذرد جز دوست بعد از آن عهد کرد کار تو اوست بر نخستینه عهد باید بود وندران جد و جهد باید بود تا به پایان بری سخن، باری که در آن روز گفته‌ای: آری تا تو این عهد را وفا نکنی روی در قبلهٔ صفا نکنی ایزد «اوفوا بعهد کم» فرمود آدمی عهد را وفا ننمود از کلام ار وفا پژوه کسست « کلبهم باسط ذراع» بسست کلب کو در ره وفا زد گام خرقه پوشد ز پوست در بلعام به وفا سگ چو ز اسب شد ممتاز گشت در روی او بلند آواز بی‌هنر خود سگی بدان تا سه چون شود با همای هم‌کاسه؟ پارسایان، که با وفا جفتند از زن پارساش به گفتند #اوحدی

وقتایی که خیلی احساس دورافتادگی و تنهایی میکنم به موزیکام پناه میبرم. مثل دیوونه‌ها چندتا موزیک میزارم و میخونم باهاشون و ذهنم بیش فعال میشه و میخواد همشو حفظ کنه ...خیلی وقت‌ها حتی نمیفهمم دارم چی میخونم ولی اون آهنگا آرومم میکنن ،یه جوری میخونن انگار دارن از من میگن از زندگیم از حالم ، با گوش دادنشون یه سری خاطره زنده میشه و بعضی وقتام یه سری چیزا دفن میشه یه جور درمانِ انگار ... ذهنم و پر میکنن و دست‌هام رو میگیرن و سعی میکنن خلأ درونم رو پر بکنن و چسبی بشن برای زخم‌ها و خراشیدگی‌هام... مَصی✍ ⚜@delneveshtemasii⚜

‍ ‍ ‍ چه آرامشی به جانت می‌افتد وقتی احساس امیدواری در رگ‌های زندگیت جریان پیدا میکند چه آرامشی دارد وقتی سایه‌ی خدا را در تمام ثانیه‌های زندگیت احساس میکنی همین‌ها قوی‌ترین نسخه‌های شاد زیستن است آرام باش جانم و به روی تمام مشکلاتت لبخند بزن شبتون آروووم روزگارتون شادوقشنگ . 💖Join👇 @hazratesher1

شکایـت دارُم اِمشـو از خـدا بـاز که با کـوکِ دلُـم نمی‌زنـه سـاز

ااے ماهِ بے همتایِ من ، از عاشقے معنایِ من اے از تو پر شور این دلِ شوریدہ یِ شیدایِ من ماهِ منے ، شاهِ منے ، محبوبِ دلخواهِ منی با من بمان اے بهترین ، در خلوتِ دنیایِ من مهرت بہ جانم رشتہ ام ، با عشقِ تو آغشتہ ام آڪندہ از شعرِ تو شد این جانِ پر سودایِ من دل از تو جوشان مے شود ، موجے خروشان مے شود زین فتنہ بالا مے رود این موج در دریایِ من بلبل پریشانِ تو شد از بادہ نوشانِ تو شد سر در گریبانِ تو شد ، اے غنچہ یِ زیبایِ من والا تویے ، مولا تویے ، مجنون منم ، لیلے تویی هم علتِ دلدادگے هم شورِ واویلایِ من سوسن سخنگویِ تو شد ، سنبل چو گیسویِ تو شد بے تابِ ابرویِ تو شد اے ماهِ ناپیدایِ من با غمزہ غوغا مے ڪنے ، صد فتنہ بر پا مے ڪنی یڪ شهر شیدا مے ڪنے ، اے خوبِ بے همتایِ من بهتر ز گل مے دانمت ، با عشق مے پیرایمت مے خوانمت مے خوانمت ، اے شعر روح افزایِ من... #جواد_مزنگے

میبرم خاطره را تا شب پیدا شدنت صبح آدم شدنم، حسرت حوا شدنت . آمدی، آمدنت صبر و قرارم شده بود هر نفس داشتنت، دار و ندارم شده بود . لیلی یکسره در قافیه پنهان شده ای تو خداوند زمان بر تن انسان شده ای . به خدا خیره شدی مظهر زیبایی شد شب به چشمان تو آمد که تماشایی شد . شمس چشمان تو این قافیه را شیرین کرد شاهد از غیب سراسیمه تو را تحسین کرد . چشم گرگی که به چشمان سـِتـَبرم زده ای دلربایی که به افسانه ی صبرم زده ای . آن پلنگی که به آهو نظر انداخت منم آنکه در بازی چشمان تو هی باخت منم . من که مستعمره ام ، شعله به جانم تو بکش قصد فتحم کن و از زیر زبانم تو بکش . تو بگو، حرف به حرفش همه بر گردن من قاتلم باش! بیا خیمه بزن بر تن من . با سرانگشت کمی معجزه کن روی تنم زیر گوشم تو بخوان "عاشقِ عاشق شدنم" . بغلم کن، بغلم شوق رسیدن دارد بوسه با طعم عسل لذت چیدن دارد . قدر یک جرعه بنوشان که به عرفان برسم من از آغوش تو تا مُلک سلیمان برسم . لب من با هوس بوسه معطر شده است تاب تندیس تو را دیده و کافر شده است . باغ انگور تو در فصل خزان گل دارد بی سبب نیست که لبهای تو الکل دارد . ای بهاران همه افسون شده از عطر تنت دو بلورین صدف آمیخته با پیرهنت . نیمه باز آن یقه و دلهره بر جان من است بیش از این وا بشود، لحظه ی پایان من است . رشته کوه است و دلم حس پریدن دارد هیبت قله از این فاصله دیدن دارد . تن بی تاب تو با وسوسه اش می ارزد دکمه را باز نکن، دست خدا میلرزد . از همان شب که تراشید تو را زلزله شد طرح اندام تو در هر دو جهان مسئله شد . تا که دستی به دماوند تو زد حیران شد فتبارک که نه! انگار خدا شیطان شد . به گمانش همه را با تو هوایی بکند ملکه باشی و او با تو خدایی بکند . ای لبت یکسره در وصف شکر، عین عسل طرح اندام تو بی تابی هر بیت غزل . حضرت باکره، ای شاه خدایان جهان ای خرامان شده از رقص تنت، چرخ زمان . دو قدم پیش بیا، حضرت منّانم باش گره ها را بگشا، سارق ایمانم باش . روی شانه کمی از موی سیاهت بنشان دل اگر رفت مهم نیست کنارم تو بمان . گره را باز بکن، روسری ات غمگین است قصد عاشق  کشی ات، رسم کدام آیین است؟ #پویا_جمشیدی

بنویسید پدر تاب ندارد ، نقطه. روز آرامش و شب خواب ندارد ، نقطه. خطّ بعدی بنویسید که خاکِ وطنش نفت‌خیز است ولی آب ندارد ، نقطه. علّتِ ظلمتِ شب‌های پدر را بنویس سهمی از تابش مهتاب ندارد ، نقطه. گاه‌گاهی پدرم بر سر خود می‌کوبید همه گفتند که آداب ندارد ، نقطه. بنویسید تواناییِ پرداختنِ نسخۀ دکترِ اعصاب ندارد ، نقطه. پدرم رعیتِ خوبی‌ست ولیکن نظری سوی او حضرت ارباب ندارد ، نقطه. در ادامه بنویسید که همزاد غم است پدرم چهره‌ی شاداب ندارد ، نقطه. پدرم بی سر و پا نیست ولیکن سر او شانه جز گوشه‌ی محراب ندارد ، نقطه. و در آخر بنویسید که بعد از مرگش عکس ترحیم پدر قاب ندارد ، نقطه. #مهدی_خداپرست

به چشمانِ تو خو کردم ، که ترکِ آبرو کردم تمـامِ تکـه هـایم را، بـه امیدت رفـو کردم تـو هم درگیرِ من بـودی، میانِ قابِ رؤیاها چه بۍتابانه درچشمت خودم راجستجو کردم شدم همراهِ یک لشکر، سرود و واژه‌ی مُبهم برای فتحِ آغـوشت جهـان را زیر و رو کردم نشستم پـای سجـاده  کنــارِ دفتـرِ شعـرم سرودم در فراقت تا به اشک‌ِخود وضوکردم پـریـدم از حصـارِ غم بـه یـادِ خاطـراتِ تو همیـن احساسِ زیبـا را، بـرایت آرزو کردم #شیوا_صالحی