سید‌الساجــدین

امام‌سجاد‌علیه‌السلام‌فرمودند: هیچ روزی مانند روز [شهادت] حسین نیست که سی هزار نفر علیه او جمع شدند و همه گمان می‌کردند از این امت هستند و همه می‌خواستند با ریختن خون او به خدا نزدیک شوند در حالی که حسین آنها را نصیحت می کرد، اما تاثیری نداشت تا اینکه او را از روی سرکشی و ظلم و دشمنی کشتند. •امالی‌شیخ‌صدوق، ص۴۶۳‏•

امام‌سجاد‌علیه‌السلام: خدای عزوجل در عوض دستانش دو بال مانند جعفر بن ابی طالب، به او داد که با فرشتگان در بهشت پرواز میکند و عباس نزد خدای تبارک و تعالی مقامی دارد که روز قیامت همه شهدا به آن غبطه میخورند. •بحار الانوار، ج۲۲، ص۲۷۴•

پس از زیارت خانهٔ کعبه، از مکه عازم مدینه شدم و خدمت امام سجاد رسیدم. امام، از من پرسیدند: منهال؛ از حرمله ‌بن کاهل‌ اسدی چه خبر؟ عرض کردم: هنگامی که از کوفه آمدم، زنده بود. دیدم امام ، هر دو دستش را به دعا بلند کرد و چنین فرمود: «اللهُمَّ اَذِقْةُ حَرَّ الْحَدید، اللُّهمَّ اذِقْهُ حَرَّ الْحَدید، اللُّهمَّ اَذِقْهُ حَرَّ النّار؛ خدایا، سوزش تیغ را به او بچشان، خدایا سوزش تیغ را به او بچشان، خدایا سوزش آتش را به او بچشان.» [به نقل از منهال‌ بن‌ عمرو - الامالی - شیخ صدوق]

خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و از بركت قرآن، سختى جان كندن و رنج ناله كردن و به شماره افتادن نفس‌ها را هنگام مرگ بر ما آسان كن؛ «آنگاه كه جان‌ها به گلوگاه مى‌رسد، و كسى مى‌گويد: كيست آن كه افسون كند و شفا بخشد؟» پس فرشته‌ى مرگ براى گرفتن جان وى از پرده‌هاى غيب چهره بنمايد، و از كمان مرگ، تيرهاى وحشت فراق به سوى او پرتاب كند، و برايش جامى از زهر مرگ، كه طعم شرنگ دارد، به هم آميزد، و زمان كوچيدن و روان شدن ما به جهان ديگر نزديك و نزديك‌تر شود، و كارهاى ما همچون گردنبند بر گردن ما بسته باشد، و تا روز ديدار (رستاخيز) گورها منزلگاه‌هاى ما گردند. •صحیفهٔ‌سجادیه، دعای۴۲ام•

اَللّهُمَّ اَحِبَّنى وَ حَبِّبْنى وَ حَبِّبْ اِلَىَّ ما تُحِبُّ مِنَ الْقَوْلِ وَ الْعَمَلِ حَتّى اَدْخُلَ فيهِ بِلَذَّةٍ وَ اَخْرُجْ مِنْهُ بِنَشاطٍ بار خدايا مرا دوست بدار و نزد ديگران محبوبم گردان و گفتار و كردارى را كه دوست دارى، نزد من محبوب گردان تا با لذّت وارد آنها شوم و با نشاط به انجام‌شان رسانم. •بحارالانوار، ج۹۵، ص۲۹۸•

اللهُمَّ إِنَّكَ أَیدْتَ دِینَكَ فِی كُلِّ أَوَانٍ بِإِمَامٍ أَقَمْتَهُ عَلَماً لِعِبَادِكَ، وَ مَنَاراً فِی بِلَادِكَ بَعْدَ أَنْ وَصَلْتَ حَبْلَهُ بِحَبْلِكَ، وَ جَعَلْتَهُ الذَّرِیعَةَ إِلَی رِضْوَانِكَ، وَ افْتَرَضْتَ طَاعَتَهُ، وَ حَذَّرْتَ مَعْصِیتَهُ، وَ أَمَرْتَ بِامْتِثَالِ أَوَامِرِهِ، وَ الِانْتِهَاءِ عِنْدَ نَهْیهِ، وَ أَلَّا یتَقَدَّمَهُ مُتَقَدِّمٌ، وَ لَا یتَأَخَّرَ عَنْهُ مُتَأَخِّرٌ فَهُوَ عِصْمَةُ اللائِذِینَ، وَ كَهْفُ الْمُؤْمِنِینَ وَ عُرْوَةُ الْمُتَمَسِّكِینَ، وَ بَهَاءُ الْعَالَمِینَ. خدایا، تو در هر زمان دین خود را به وسیله پیشاپیش نیرو بخشیده‌ای که او را چونان نشان هدایت پیش چشم بندگانت به پا داشته‌ای و در سرزمین‌های خود علم راه قرارش داده‌ای، پس از آنکه رشته‌ وجود او را به رشته وجود خود گره زده‌ای، او را وسیله خشنودی خود ساخته‌ای، و پیروی‌اش را لازم گردانده‌ای، و از نافرمانی‌اش برحذر داشته‌ای، و به اطاعت فرمان‌هایش و پرهیز از نهی‌هایش امر کرده‌ای، و فرموده‌ای که هیچ کس نباید بر او پیشی گیرد یا از او واپس ماند؟ و اوست که پناه‌جویان را در پناه خود نگه می‌دارد، و پناهگاه مومنان است، و رشته نجات آویختگان، و حسن جمال هستی‌ها. •دعای‌عرفه، علی‌بن‌حسین‌علیه‌السلام•

رَبِّ صَلِّ عَلَی أَطَایبِ أَهْلِ بَیتِهِ الَّذِینَ اخْتَرْتَهُمْ لِأَمْرِكَ، وَ جَعَلْتَهُمْ خَزَنَةَ عِلْمِكَ، وَ حَفَظَةَ دِینِكَ، وَ خُلَفَاءَكَ فِی أَرْضِكَ، وَ حُجَجَكَ عَلَی عِبَادِكَ، وَ طَهَّرْتَهُمْ مِنَ الرِّجْسِ وَ الدَّنَسِ تَطْهِیراً بِإِرَادَتِكَ، وَ جَعَلْتَهُمُ الْوَسِیلَةَ إِلَیكَ، وَ الْمَسْلَكَ إِلَی جَنَّتِكَ‏. پروردگار من، درود فرست بر اهل‌بیت او که پاک‌ترین‌ اند، و تو آنان را برای انجام دادن کارهای مهم خود برگزیدی، و ایشان را نگهبانان علم خود و نگه‌ داران دین خود و جانشینانت در زمین، و حجت‌ های خود بر بندگانت قرار دادی، و به خواست خود از هر گناه و آلودگی پاک کردی، و آنان را چنان آفریدی که وسیله رسیدن به تو و راه درآمدن به بهشت تو باشند. •دعای‌عرفه، علی‌بن‌حسین‌علیه‌السلام•

رَبِّ صَلِّ عَلَی أَطَایبِ أَهْلِ بَیتِهِ الَّذِینَ اخْتَرْتَهُمْ لِأَمْرِكَ، وَ جَعَلْتَهُمْ خَزَنَةَ عِلْمِكَ، وَ حَفَظَةَ دِینِكَ، وَ خُلَفَاءَكَ فِی أَرْضِكَ، وَ حُجَجَكَ عَلَی عِبَادِكَ، وَ طَهَّرْتَهُمْ مِنَ الرِّجْسِ وَ الدَّنَسِ تَطْهِیراً بِإِرَادَتِكَ، وَ جَعَلْتَهُمُ الْوَسِیلَةَ إِلَیكَ، وَ الْمَسْلَكَ إِلَی جَنَّتِكَ‏. پروردگار من، درود فرست بر اهل‌بیت او که پاک‌ترین‌اند، و تو آنان را برای انجام دادن کارهای مهم خود برگزیدی، و ایشان را نگهبانان علم خود و نگه‌ داران دین خود و جانشینانت در زمین، و حجت‌ های خود بر بندگانت قرار دادی، و به خواست خود از هر گناه و آلودگی پاک کردی، و آنان را چنان آفریدی که وسیله رسیدن به تو و راه درآمدن به بهشت تو باشند. •دعای‌عرفه، علی‌بن‌حسین‌علیه‌السلام•

رَبِّ صَلِّ عَلَی أَطَایبِ أَهْلِ بَیتِهِ الَّذِینَ اخْتَرْتَهُمْ لِأَمْرِكَ، وَ جَعَلْتَهُمْ خَزَنَةَ عِلْمِكَ، وَ حَفَظَةَ دِینِكَ، وَ خُلَفَاءَكَ فِی أَرْضِكَ، وَ حُجَجَكَ عَلَی عِبَادِكَ، وَ طَهَّرْتَهُمْ مِنَ الرِّجْسِ وَ الدَّنَسِ تَطْهِیراً بِإِرَادَتِكَ، وَ جَعَلْتَهُمُ الْوَسِیلَةَ إِلَیكَ، وَ الْمَسْلَكَ إِلَی جَنَّتِكَ‏. پروردگار من، درود فرست بر اهل‌بیت او که پاک‌ترین‌اند، و تو آنان را برای انجام دادن کارهای مهم خود برگزیدی، و ایشان را نگهبانان علم خود و نگه‌داران دین خود و جانشینانت در زمین، و حجت‌های خود بر بندگانت قرار دادی، و به خواست خود از هر گناه و آلودگی پاک کردی، و آنان را چنان آفریدی که وسیله رسیدن به تو و راه درآمدن به بهشت تو باشند. •دعای‌عرفه، علی‌بن‌حسین‌علیه‌السلام•