راز

زنده موندم🪡

دیدی وقتی یک کتاب یا داستان مورد علاقت رو تموم میکنی چه حسی داره؟ اما وقتی دوباره برمیگردی به صفحات اولش، دلت برای خودت تنگ میشه، برای چشم هایی که اولین بار این نوشته هارو میخوندن، برای اشک هایی که با رسیدن به قسمت هایِ غم انگیزش ریخته بودی، برای هیجانی که همراهِ شخصیت ها تجربه میکردی.. دلتنگِ تک تک اونها میشی. اینبار تو از پایان داستان خبر داری و اینبار تو تنها صفحاتِ از قبل خوانده شده رو مرور نمیکنی، بلکه اون قسمت از روح و خاطراتی که لا به لای اون ورقه ها جا گذاشتی رو به یاد میاری‌.

منو تو maybe in another universe:

فردا اگه نرم ورزش، احتمالا خود را از بالای بلندی به پایین پرتاب خواهم کرد.

حاویِ شعر ، "متنِ خودنوشته "، کتاب، موسیقیِ فاخر و گاهی هم مطالب جالبناکِ زندگیِ من.🦢

این پیام رو فور کنید و زیرش چنلتون رو توی یه خط توصیف کنید. (طولانی نباشه و یه خط باشه.) لطفاً فقط متن باشه و از عکس استفاده نکنید. فردا همین ساعت، چنل‌هاتون رو می‌ذارم و یک روز هم توی چنل می‌مونه.

رنگ فکرم رنگ موهای توست:) #از_آنکه_نیست

👤 #مصطفی_مستور : یادآوریِ خاطرات تلخِ گذشته اغلب کار معقولی نیست. این خاطرات مثل مین‌های خنثی نشده‌ای هستند که در میدان وسیعی دفن شده‌اند؛ میدانی که دور تا دورِ آن سیم خاردار کشیده شده‌ است. با این حال، هر‌ لحظه ممکن است از سر بدشانسی و بی‌احتیاطی محض کسی برود آن طرف سیم‌ها و یکی از آن‌ها منفجر شود و زندگی را،  که خیلی هم چیزِ معرکه‌ای نیست، حداقل برای مدتی، از آن‌چه هست تحمل‌‌ ناپذیرتر کند.

از روزهایتان چه خبر؟