سال‌های تب‌آلود

. احتمالا زخم‌های عمیق، دید چشم‌های ما را بیش‌تر می‌سازد... درست ما زمانی هوشیار می‌شویم که زخمِ عمیقی در زندگی بخوریم و بلاخره دردها بتوانند ما را پخته بسازند! ✍ #رابعه_مدبر .

خانم خبرنگار در کنار و در پهلوی ایشان بال‌بال می‌زد، سوال داشت و زن‌... زن‌... زن... می‌گفت. ایشان هم چنان با دبدبه و نخوت راه می‌رفتند و چهره‌ی‌شان را دور می‌دادند که حس کردم خانم خبرنگار با زیرپوشی در مقابل‌شان است و ایشان برای ترس از خدا از آن زن رو دور داده اند. بهبه‌بهبه، یعنی با وجود این‌همه مسلمان‌ِ خدا ترس بهشت برای‌ما جا دارد؟ جدی می‌پرسم خدا!

ز هر اُفتادنی برخاستن هست مگر از اعتبار چشم و از دل #ناشناس

از زندگیت راضی هستی؟ ❔

زمانِ آن رسیده که دوباره به رویاهای اولِ عشق‌ام رجوع کنم عطشِ شنیدن کلام‌ات و سوختن میانِ الفبا برای شرحِ حسرتِ دیدارِ تو! چگونه می‌شود رازِ عشق را عیان کرد؟ وقتی این‌جا راه نیست، انسان نیست، کلام نیست و هیچ زبانِ با آتشِ عشق سازگاری ندارد! نه من، نه ما نمی‌توانیم دور از زمان در کویر خشکِ خیالاتِ تشنه‌ی‌مان سیر کنیم! مگر چگونه می‌شود رازِ زمان را عیان کرد؟ وقتی این‌جا خاموشی زبانِ همه شده و سکوت با لحنِ رسائی سخن می‌گوید.... ✍🏻 #رابعه_مدبر

زندگی افسانهٔ زیباست اما با نگار قصه‌ی بی شاه و شاه‌دخت، یک توهم بیش نیست! ✍ #رابعه_مدبر

از زندگیت راضی هستی؟ ❔

کاش می‌شد زَمان را طی کرد شب را از میان برداشت و انتظار را به وصل رسانید! کاش می‌شد گمان‌ها را یقین ساخت چشم را از راه برداشت و رُوح را به امیدواری مایل کرد! ولی به‌قولِ شاعرانِ قدیم خُمارِ ایِن عَاشِقَانِ مَسّت رَا جُز هُمَان مَیِ کُهَن دِگَر شَرَابِی شِکَستَه نَمِی‌تَوَانَد زین پس این افسانه‌ی عاشقانه دنبال حرف نیست تا بیان شود فقط دنبالِ "توست" تا خلق شود! ✍ #رابعه_مدبر

به این فکر فکر می‌کنم: اگر روز مبادایی که قرار است تمام فایل‌های کانال شخصی مطالعه‌ام را تمام کنم هرگز نرسد؟ و می‌ترسم.