پاپپیون

آدم همان‌قدر از کسی ناراحت می‌شود که دوستش دارد.

تو را هوای به آغوش من رسیدن نیست؛ وگرنه فاصله‌ما هنوز یک‌قدم است.. -فاضل‌نظری

من باور کردم وقتی کسی تو را دوست دارد، نمی‌گذارد در تاریکی و رنج باقی بمونی.

شاید چیزی که در آن خانه کم بود عشق بود و شاید چیزی که من از بچگی دنبالش بودم فقط کمی عشق بود.

در آغوشم بگیر. بدون آن که بخواهی اندوهم را برایت توضیح بدهم.

‏نه شوقی برایم مانده و نه ترسی؛ نه پیوندی با زندگی و نه امیدی آن‌چنانی؛ نه خاطره‌ای ماندگار از گذشته و نه تصوری از آینده. من در ایستاترین نقطه هستی به اجبارِ حیات ایستاده‌ام و کاری جز انتظار کشیدن ندارم.

و ما آنقدر محکم بوده‌ایم، که حالا هیچ‌کس رنج‌مان را باور نمی‌کند.

یک‌سری غم‌ها رو حتی با خودم بازگو نمی‌کنم چون می‌ترسم اگه به روی خودم بیارم که چقدر سنگینن، نتونم دووم بیارم‌شون