آبی‌ِنیلگون⁦⁦

-خیلی وقت‌ست که برایم مهم نیستی، خیالت راحت.

"نشون بده به اونایی که تُ رو ساده شموردن، همیشه حق با اونا نیست".

اون به من التماس میکرد، کمی بیشتر باهاش وقت بگذرونم. کمی بیشتر کنارش باشم. کمی بیشتر احساسِ دلگرمی بدم. اون به من التماس میکرد چون نمیخواست بجایی برگرده که جای غذا، کتک به خوردت میدن، اون ترسیده بود. چشماش به من التماس میکردن که حواسم بهش باشه. اون، کودکِ غم‌دیده‌ی درونم بود. - هیچکس

-و در آخر مرا با نداشته‌هایم تهدید کردند.

-توی این شرایط مگه میشه به چیزی جز مردن هم فکر کرد؟

همونجور که پدرم برام بابا نبود، مادرمم هم برام مامان نبود.

یه تیکه بودی از تنم..🍃

علفِ هرزی بود که تُ بهش گفتی: گلِ من.

-دیدی ای تنها امیدم، هرچه که گفتی شنیدم.