Menda farzandlarimga nisbatanmi, o'quvchilarimga nisbatanmi, ular menga yoqish uchun harakat qilishi shart emas, degan qarash bilan yondoshuv avvaldan bor. (Albatta, Allohning izni bilan)
O'quvchilarim (tanaffus vaqtlarida, albatta) meni oldimda hazillashib kurashga tushib ketishsa ham buni odobsizlik sanamayman.
Ba'zi ustozlar ''Sizni oldingizda shunday qilishyaptimi, qattiqroq turing, bularga'' kabi maslahatlarni berishadi.
Ularga e'tiroz bildirmayman-u baribir, o'z fikrimda qolaman.
Chunki, men shunday hisoblayman:
Bolalarning deyarli barchasi ko'p harakat qilishga va ko'p gapirishga moyil bo'ladi (o'quvchilarim o'smir yoshida, har holda jiddiylashadigan darajada ulg'ayganlari yo'q).
Bu moyilliklarini muntazam cheklash - borib-borib ularni faqat nazorat ostidagina o'zlarini tutib, nazoratdan holi bo'lgan vaqtlarida ko'ngliga kelganini qiladigan insonlarga aylantirib qo'yishi mumkin, ya'ni ularni ikkiyuzli qilib qo'yishi mumkin.
Shuning uchun bolalarning harakatlarini hadeb chegaralayvermasdan vaqti-vaqti bilan o'z hollariga qo'yamanda, o'zimni hech narsaga e'tibor bermayotgandek tutib, sekiiin kuzatib o'tiraman.
Shunda bolalar bir-birlari bilan.muloqotga kirishadilar, fe'liga mos hamroh topadilar, hazil-huzul bilan samimiy munosabat o'rnatadilar...
Ba'zilarining orasida nizo chiqib, yoqalashib qolgudek bo'lishsa ham avvaliga indamay qarab turaman. Bunday vaqtlarda ko'pincha jamoadagi boshqa bolalar ularning orasini isloh qilishga tushadilar.
Albatta, ular o'zlariga kelganlaridan keyin bafurja gaplashib olaman. Shunda ham pand-nasihatlarim ''Meni oldimdaya, meni hurmatim yo'qmi?'' ruhida bo'lib qolishidan ehtiyot bo'laman. Janjallashish, nizolashish insonning, ayniqsa yoshlarning tabiatiatida bo'lishi tabiiy hol ekanligi, o'sha vaqtda ularning ichlarida kechayotgan g'alayonlarni his qilgan holda xotirjam gaplashib olaman.
Bolalarga bu ishingiz bilan meni obro'yimni tushirdingiz, boshqa ustozlar oldida sharmanda qildingiz, menga bo'lgan hurmatingiz shumi, kabi so'zlarni hech qachon ishlatmayman.
Chunki men aniq bilaman, ular meni hurmat qilishadi, yaxshi ko'rishadi, ammo ba'zida shunday ojizlik qilib qolishadi. Hech qachon qasddan meni asabiylashtirish, obro'yimni to'kishni ko'zlashmaydi.
Ulardan nimani talab qilsam yoki ularga qanday nasihat qilsam ham, menga yoki boshqa ustozlarga yoqish uchunmas, Allohga maqbul bo'lishni diqqat markazlarida tutishlariga chaqiraman.
Ota-onaning, ustozning roziligini olish bilan Allohning roziligiga yetishishni niyat qilish kerakligini uqtiraman.
Bugunga jaaa qulf-u dilim ochilib ketdimi-a? ☺️
O'zi avvalgi postlarimdan birida yozganimdek, dam olish kunlari tartibim buzilib ketadi. 😊
Boshlangan dam olish kunimiz mazmunli o'tsin.
Assalomu alaykum va rohmatullohi va barokatuh.
@tarbiyachi_blog