[میان]

شاید خودش را میان این همه آشفتگی گم کرده بود.

این روزهایی که دارم سعی می‌کنم تمام زنجیره‌های عاطفی و مالیم رو از خانواده‌م قطع کنم واقعا سخت می‌گذره. اما مطمئنم الان که ازشون جدا بشم به عنوان یه فرزند جدا میشم و روزی که برگردم بهشون دیگه هیچ چیز شبیه به قبل نیست. شکافی که ایجاد شده به سختی پر میشه و با تمام احترام و علاقه‌ای که نسبت بهشون دارم، راستش دیگه توان تلاش کردن برای ترمیم این روابط رو ندارم. اجازه میدم زمان بگذره. با اینکه سخته تمام مدت توی خونه‌ای باشی که این تصمیم رو در مقابل ادم‌هاش گرفتی ولی هرچی تلاش کردم چاره‌ای جز این پیدا نکردم. شاید گذر زمان‌ ما رو بهم برگردونه. نمی‌داند کیست. کمی بهتر از روزهای گذشته. بستنی مورد علاقه‌ام آب شد. (۱۱تیر۰۳, همان جای همیشگی, ساعت۲ و ۱۵ دقیقه‌ی نیمه‌شب)

این روزهایی که دارم سعی می‌کنم تمام زنجیره‌های عاطفی و مالیم رو از خانواده‌م قطع کنم واقعا سخت می‌گذره. اما مطمئنم الان که ازشون جدا بشم به عنوان یه فرزند جدا میشم و روزی که برگردم بهشون دیگه هیچ چیز شبیه به قبل نیست. شکافی که ایجاد شده به سختی پر میشه و با تمام احترام و علاقه‌ای که نسبت بهشون دارم، راستش دیگه توان تلاش کردن برای ترمیم این روابط رو ندارم. اجازه میدم زمان بگذره. با اینکه سخته تمام مدت توی خونه‌ای باشی که این تصمیم رو در مقابل ادم‌هاش گرفتی ولی هرچی تلاش کردم چاره‌ای جز این پیدا نکردم. شاید گذر زمان‌ ما رو بهم برگردونه.

از این ناهار های خیابونی بعد از دانشگاه که خاطره میشیه.

از صبح هی میشینم پای کار و درس، توان انجام دادن هیچکدومش رو ندارم. پروژه های نیمه تموم دانشگاه هرکدوم یه ور اتاق افتاده. دورم پره کاراییه که شروع کردم ولی توان تموم کردنش رو ندارم! مثلا لباس‌های زمستونی‌ای که جمع کردم رو گذاشتم گوشه‌ی اتاق و منتظر تلنگری‌ام که چمدون رو بیارم و اینا رو جمع کنم.

مدام در سفر از خویشتن به خویشتنم هزار روحم و در یک بدن نمی‌گنجم.

بعضی وقتا هم فکر میکنم شاید حق با بابامه، یه امتحانه دیگه، یه اسباب کشیه، یه رابطه است، یه سر کار رفتنه. شاید لازم نباشه انقدر سخت بگیرم. • 작가 • @OfficialPersianTwitter

بهم گفت قبل از سفر جزئی‌ترین نکات شخصیتش رو نوشته و ذوق داره وقتی برگشت مقایسه کنه، که ببینه چی بوده و چی شده.

آیا انقدر منو دوست داری که بتونم در مقابلت ضعیف باشم؟