ادیمراپ𖣘

پایان.

نمیدونم با میل سرکش نوشتن بعد ادیمراپ چیکار میکنم ولی، قطعا نوشتن رو ادامه میدم. خلاصه که آره.

تصمیم گرفتم چراغ ادیمراپ رو خاموش کنم. یه خونه ممکنه تاریک باشه اما خونه، خونه میمونه. امن میمونه.

میگفت هیچ ورقی از دفتر زندگیو نمیشه پاره کرد، یادت نره. راست میگفت اما به‌نظرم میشه با پاک کن جوری محکم روی برگه‌ بکشی که ردش کمرنگ بشه، ولو به قیمت چروک شدن اون صفحه.

تف تو زمستان، زودتر بهار شه من پیرهن‌چهارخونه بپوشم.

درود به زمستان، درود به فصل تولد من.

تروخدا ببینین بگین وای خدا چه ناز:(

من خیلی وقته گذشته‌ام رو پذیرفتم و خودمو دیگرانو بابت زخمایی که از سر ناپختگی به‌هم زدیم، بخشیدم.

من‌که فقط موهام جوری بستم که موجش معلوم شه،‌ کل استقبالم از ننه‌سرما همینه فعلا.

چه حسی دارین به یلدا؟