ИНСОН ТАБИАТИ

Боғлар ичра дарбадар шамол, Далаларда ҳукмрон сурур. Ёз мавсуми кечаси беҳол, Энтикади ташнаҳол шуур. Аста мудрар беором кеча, Ахтаради ҳалокат, ором. Фақат хаёл тин олмас, неча Юлдузлар боз қилар уни ром. Энтикади ташнаҳол шуур, Ёз мавсуми кечаси беҳол; Далаларда ҳукмрон сурур, Боғлар ичра дарбадар шамол.

Қўшиққа ўхшайди шошқин жилғалар, Худойим яратган шундайин бекам. Фақат ҳар лаҳзанинг ичинда оқар, Кўринмас дард ичра пинҳона малҳам. Субҳи шом тилагим ўлмасин кўнгил, Майли, дайроларга қўшилиб оқсин. Ишққа содиқлигинг изҳор эт, эй дил, Саодат қуёши, бас, кулиб боқсин. Мардона яшагин, кўксинг чок этиб, Шавқу завққа мастона қалбинг. Дилингдан жамики армонлар кетиб, Сиғмасин шеър неки, достон-а қалбинг. Ҳеч кимнинг олдида эгма асло бош, Эгилсанг саждага эгилгин фақат. Ҳар қанча бўлса ҳам гарчи бағритош, Сени енголмасин тақдир бешафқат. Мардона бўлгайсан ишқ майдонида, Фидо қил муҳаббат учун жонингни. Фарҳоддай дунёнинг шу айвонида Куйласин авлодлар сенинг шонингни.

Кел, ойдин йўлларни қилайлик орзу, Денгизда сузайлик, тўлқинга қарши. Бир имкон излайлик, армонсиз асру, Бизларни қўлласин Тангрининг Арши. Бўрон билан бирга кўкка учайлик. Дунё ташвишларин ечайлик, дўстим. Самони қушлардай биз ҳам қучайлик, Тубан бу дунёдан кечайлик, дўстим! Тубанларда қолсин ғариб бу олам, Дарду ҳасратлари алами билан. Пайваста бўлайлик, азизим, биз ҳам, Бахту саодатнинг олами билан.

Соатлаб кутасан илҳом завқини, Гоҳ кунлаб кутасан фараҳбахш онни. Қанот қилиб унинг сирли шавқини, Сирга кўмсам дейсан жумла жаҳонни. Ҳамиша ҳам келмас ва лекин илҳом, Баъзан йўлларига жуда зор қилар. Гоҳида дафъатан бахш этиб ором, Завқу шавқ билан бахтиёр қилар.

Шеър билан йўғрилган зуволам менинг, Шеър билан пайваста жону жаҳоним. Шеър наинки ғаму ҳам нолам менинг, Покиза эътиқод, тоза имоним. Асрлар асрорин сўзлаб шеърият, Ташна юрагимга ором бахш этар. Ашъорга хос азал беғубор ният, Қалбларга илоҳий ишқни нақш этар. Ҳаётни шарафлаб басма-бас мудом, Битарман неча бир шеъру қасида. Ашъор дарди билан мудом беором, Ашъор завқи билан қалбим расида. Шоир билиб айтган шубҳасиз, эй дўст, “Бир кун бутун дунё шеър бўлар гўзал”. Кўҳна бу замин ҳам ҳеч бекаму кўст Жаннат боғи каби ер бўлар гўзал.

Осмон тўла саноқсиз юлдуз, Лек саноқли умр кезлари. Тез оқади дайролар бесўз, Сокинлашар юрак томири. Ой чиқади шамолни қувлаб, Кеча ичра увлайди шамол. Ой қўлларин чўзар оғиниб, Лек етмайди қўлим бемалол... Баҳор майи қуйилар асли, Узатар у қадаҳин ёзга. Ҳеч келмайди жудолашгиси, Ёлғиз қолур қалб кулбасида... Етиб бўлмас хаёллар узра, Фикрларим чалкашиб минар. Ўна бошлар дард юрагимда, Яна қайта шуур бўй чўзар...

Осмон тўла саноқсиз юлдуз, Лек саноқли умр кезлари. Тез оқади дарёлар бесўз, Сокинлашар юрак томири. Ой чиқади шамолни қувлаб, Кеча ичра увлайди шамол. Ой қўлларин чўзар оғиниб, Лек етмайди қўлим бемалол... Баҳор майи қуйилар асли, Узатар у қадаҳин ёзга. Ҳеч келмайди жудолашгиси, Ёлғиз қолур қалб кулбасида... Етиб бўлмас хаёллар узра, Фикрларим чалкашиб минар. Ўна бошлар дард юрагимда, Яна қайта шуур бўй чўзар...

Ой юксакда кезар оҳиста, Ой кезади – бағрида доғи. Одимлайди кимсадай хаста, Ҳасратларин йўқдай адоғи. Қайлардадир мудрайди қуёш, Ҳорғин-ҳорғин оқади дайро. Осмон тўла беҳисоб бардош, Мастонамиш юрак, ё Худо! Дарахтларда ухлар бор қушлар, Карахт гўё тошқотган терак. Учиб юрар ҳавода тушлар, Музлагандай дардчил бу юрак. Тутқун каби ўртанар кўнглим, Ўртанади мудом беором. Фақат озод ҳамда ҳур руҳим Юксакларда қилади хиром.

Олис-олисларга учса турналар, Лочинлар юксалиб қучса самони, Заминни қоплаган кўм-кўк майсалар, Самода камалак рангин камони. Озод руҳим қанот боғлар дафъатан, Юксак самоларга талпинар ногоҳ. Тақдирга сира ҳам у бермайди тан, У барча сирлардан бўлсам дер огоҳ. Заминни қоплаган кўм-кўк майсалар, Самода камалак рангин камони. Дафъатан самога руҳим юксалар, Камалакдай қучар чексиз самони.

Самога боқарман, чексиз самога, Гар само хаёлим ром қилар тайин. Ўрин қолдирмасдан ҳеч муаммога Инсоннинг шаънига алёр айтайин. Юрагим шавқларга тўлганча шоён, Қасида битарман шимарганча енг. Не учун куйламай сени, эй инсон, Инсоннинг ботини самодан ҳам кенг.