𝐍𝐚𝐦𝐨𝐳 𝐅𝐚𝐫𝐳𝐢𝐦

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам дедилар: «Рамазоннинг рўзасидан кейинги афзал рўза Оллоҳнинг ойи бўлмиш муҳаррамдаги рўзадир, фарз намоздан кейинги афзал намоз тунги намоздир» Абу Ҳурайра ривояти.

OTALIK FARZI Musulmonlar xalifasi Xorun ar-Rashid xalq hayotini o‘rganish uchun faqirona kiyinib, mol bozorini aylanib yursa, bir qassob bir qo‘yning bahosini so‘rabdi. Sotuvchi «20 tanga», deganini eshitib, qassob «qo‘yingizning 14 kilo go‘shti 4,5 kilo yog‘i bor. Uning narhi 15 tanga xolos», debdi va qo‘yni olmay ketibdi. Xalifa navkarlaridan biriga qo‘yni sotib olishni, ikkinchisiga qassob ortidan borishni buyuribdi. Bozordan qaytgach, o‘sha qo‘yni so‘yishibdi va qassob aytganidek, 14 kilo go‘sht va 4,5 kilo yog‘ chiqqanini ko‘rishibdi. Qassobni topib kelishibdi va unga yana ikki qo‘chqorni ko‘rsatib, qancha go‘sht va yog‘ borligini so‘rashibdi. Qo‘chqorlar so‘yilganidan so‘ng qassob aytgan yog‘-go‘sht chiqibdi. Xalifa qoyil qolibdi hamda undan dunyoviy va uxraviy ilmlardan so‘rabdi. Afsus, qassobning kallasi bu sohada bo‘sh edi. Shunda xalifa debdi. — Ey qassobzoda! Nahot hayotni faqat qassobchilikda deb tushunsang? Qani senda vatanga muhabbat, xalqingga muhabbat? Nahot halol va haromning farqiga yetmasang! Halifa jar chaqirtirib, e’lon qilibdi: — Ushbu qassob shuncha zehni, shuncha ilmi bo‘la turib, yo dunyoviy, yo uxraviy ilm olmagani, halol-harom farqiga bormagani uchun boshqalarga ibrat bo‘lsin deb, kelgusi juma kuni uni ostiraman. Hamma bu hukmdan rozi bo‘lib, uning odilligini tan olishibdi. Ertasi kuni xalifa qabuliga ikki yosh yigitcha kirib kelibdi. Xalifa ularning xulqu-axloqini ko‘rib «farzanding bo‘lsa, shunday bo‘lsin», deb qo‘yibdi. Yigitlar xalifadan gapirishga izn so‘rashibdi va ruxsatdan so‘ng deyishibdi: — Ey shahanshoh! Avvalo bizning bir qoshiq qonimizdan keching. Biz o‘limga hukm qilingan qassobning o‘g‘illarimiz. Otamizdan so‘ralgan savollarni bizdan so‘rasangiz. Xalifa bolalarni-uzoq savolga tutib, ulardagi ilm, yetuklikni sezib, kuchliroq olim kishilarni chorlab, ilm majlisi o‘tkazib, bolalarning zehni va ilmiga qoyil qolibdi va debdi. — Sizlarga tasanno, lekin otangizga chiqarilgan hukm hammaga ma’qul kelgan va ko‘pchilikka ibratdir. Shunda qassobning katta o‘g‘li: — Ey muhtaram jamoa! Bola — loy, ota va ona — kulol emasmi? Bola onadan o‘g‘ri, qotil yoki aldoqchi bo‘lib tug‘ilmaydi-ku. Uni tarbiyalovchi ota-ona va tashqi muhitdir. Otamizga chiqargan hukmni otamizga emas, uning otasiga chiqarish kerak edi. Otamiz o‘zi ilmsiz bo‘lsa ham, bizni shunchalik ilmli, ma’rifatli bo‘lishimizga sharoit yaratdi. Otamiz tahsinga loyiqdir, — dedi. Xalifa uzoq sukut saqladi va dedi: «Ey vazir! Sen endi iste’foga chiq. Shu bola menga vazir bo‘lsin. Ey jallod! Qassobni olib kel, ustiga zarbop to‘n yop, bu elga ibrat bo‘lsin. Chunki bizning kelajagimiz — farzandlarimiz. Bola tarbiyalashdagi oliyjanobligi uchun qassob shunga loyiqdir. Qassobning otasi tirik bo‘lsa, olib keling, o‘lgan bo‘lsa, go‘ri ustiga o‘ttiz darra uring. Chunki shu qassob ham yoshligida o‘ta iste’dodli bo‘lgan. Otasi esa unga qassobchilikdan boshqa narsani o‘rgatmagan. Dunyoviy va uxraviy ilm izlamoq tug‘ilgandan to lahadga borguncha farz. O‘z ma’naviyatimiz va milliy g‘ururimizni o‘zimiz ko‘taraylik. Bizning ham go‘rimizga darra tushishidan Alloh asrasin.

OTALIK FARZI Musulmonlar xalifasi Xorun ar-Rashid xalq hayotini o‘rganish uchun faqirona kiyinib, mol bozorini aylanib yursa, bir qassob bir qo‘yning bahosini so‘rabdi. Sotuvchi «20 tanga», deganini eshitib, qassob «qo‘yingizning 14 kilo go‘shti 4,5 kilo yog‘i bor. Uning narhi 15 tanga xolos», debdi va qo‘yni olmay ketibdi. Xalifa navkarlaridan biriga qo‘yni sotib olishni, ikkinchisiga qassob ortidan borishni buyuribdi. Bozordan qaytgach, o‘sha qo‘yni so‘yishibdi va qassob aytganidek, 14 kilo go‘sht va 4,5 kilo yog‘ chiqqanini ko‘rishibdi. Qassobni topib kelishibdi va unga yana ikki qo‘chqorni ko‘rsatib, qancha go‘sht va yog‘ borligini so‘rashibdi. Qo‘chqorlar so‘yilganidan so‘ng qassob aytgan yog‘-go‘sht chiqibdi. Xalifa qoyil qolibdi hamda undan dunyoviy va uxraviy ilmlardan so‘rabdi. Afsus, qassobning kallasi bu sohada bo‘sh edi. Shunda xalifa debdi. — Ey qassobzoda! Nahot hayotni faqat qassobchilikda deb tushunsang? Qani senda vatanga muhabbat, xalqingga muhabbat? Nahot halol va haromning farqiga yetmasang! Halifa jar chaqirtirib, e’lon qilibdi: — Ushbu qassob shuncha zehni, shuncha ilmi bo‘la turib, yo dunyoviy, yo uxraviy ilm olmagani, halol-harom farqiga bormagani uchun boshqalarga ibrat bo‘lsin deb, kelgusi juma kuni uni ostiraman. Hamma bu hukmdan rozi bo‘lib, uning odilligini tan olishibdi. Ertasi kuni xalifa qabuliga ikki yosh yigitcha kirib kelibdi. Xalifa ularning xulqu-axloqini ko‘rib «farzanding bo‘lsa, shunday bo‘lsin», deb qo‘yibdi. Yigitlar xalifadan gapirishga izn so‘rashibdi va ruxsatdan so‘ng deyishibdi: — Ey shahanshoh! Avvalo bizning bir qoshiq qonimizdan keching. Biz o‘limga hukm qilingan qassobning o‘g‘illarimiz. Otamizdan so‘ralgan savollarni bizdan so‘rasangiz. Xalifa bolalarni-uzoq savolga tutib, ulardagi ilm, yetuklikni sezib, kuchliroq olim kishilarni chorlab, ilm majlisi o‘tkazib, bolalarning zehni va ilmiga qoyil qolibdi va debdi. — Sizlarga tasanno, lekin otangizga chiqarilgan hukm hammaga ma’qul kelgan va ko‘pchilikka ibratdir. Shunda qassobning katta o‘g‘li: — Ey muhtaram jamoa! Bola — loy, ota va ona — kulol emasmi? Bola onadan o‘g‘ri, qotil yoki aldoqchi bo‘lib tug‘ilmaydi-ku. Uni tarbiyalovchi ota-ona va tashqi muhitdir. Otamizga chiqargan hukmni otamizga emas, uning otasiga chiqarish kerak edi. Otamiz o‘zi ilmsiz bo‘lsa ham, bizni shunchalik ilmli, ma’rifatli bo‘lishimizga sharoit yaratdi. Otamiz tahsinga loyiqdir, — dedi. Xalifa uzoq sukut saqladi va dedi: «Ey vazir! Sen endi iste’foga chiq. Shu bola menga vazir bo‘lsin. Ey jallod! Qassobni olib kel, ustiga zarbop to‘n yop, bu elga ibrat bo‘lsin. Chunki bizning kelajagimiz — farzandlarimiz. Bola tarbiyalashdagi oliyjanobligi uchun qassob shunga loyiqdir. Qassobning otasi tirik bo‘lsa, olib keling, o‘lgan bo‘lsa, go‘ri ustiga o‘ttiz darra uring. Chunki shu qassob ham yoshligida o‘ta iste’dodli bo‘lgan. Otasi esa unga qassobchilikdan boshqa narsani o‘rgatmagan. Dunyoviy va uxraviy ilm izlamoq tug‘ilgandan to lahadga borguncha farz. O‘z ma’naviyatimiz va milliy g‘ururimizni o‘zimiz ko‘taraylik. Bizning ham go‘rimizga darra tushishidan Alloh asrasin.

Gam tashvishlar sizga inom etilgan hadyalarning hamrohidir

Qalbingizda xech kimsaga tushuntira olmagan, tilga keltirish imkonsiz bo'lgan o'sha narsa borku, Alloh xuddi o'shani biladi. Tashvish tortmang! Jaloliddin Rumiy

🕋Ayni damda Haram Kiswa almashtirish marosimi boshlandi 🖤Ushbu havola orqali siz ham jarayonni online kuzatishingiz mumkin💚

١٤٤٦

Biz Fatma'nın düğününden daha güzel düğün görmedik. Neden diye sormuşlar. Cevabı neymiş biliyor musunuz? Çünkü onun düğünde riya yoktu. İnsanlar birşey diyecek meselesi yoktu. Düğün salonları yoktu! Konuşulan o değildi. Gelinlik değildi! Düğüne kaç kişinin geleceği rakamı değildi. Onlara şöyle en güzel etli pilavı verelim de namımız yürüsün... Ya hangi düğün hatırası konuşuluyor? Bırak Allah aşkına şunları ya! Biz ondan daha güzel bir düğün görmedik diyor Madıne sokaklarında...

Peygamber "Nikâhın hayırlısı, külfetsiz olanıdır" diye buyurdu insanlara.. Ve duasına şöyle devam etti: "Allahım Harama bulaşmaktansa, helalinle yetineyim. Beni lütfunla Senden başkasına muhtaç etme." (Tirmizî, De'avât",110).

Evlen! Ama dünyalık bir niyetle değil. Evlen! Ama Allah rızasını kazanmak için evlen. Elbette sevdiğinle evlen. Ama sevgiyi köşe bucaklarda yaşayarak bulmaya çalışmadan evlen. Helalinden sev, helal sev. Harama bulaşmadan sev. Nefsinle değil aklınla sev. Kalbinle sev. Ve sana değer verenle evlen. Kıymetini bilecek olanda değerin daha bir çoğalır. Para pul, mal mülk derdine kapılıp da elin ceplisiyle değil, ahlakı güzel olanla evlen.