Boxinghistorygloss

. برای مبارزه اول با مکس اشملینگ، (سال 1936) از اون دعوت کردند که به عنوان حریف تمرینی با جو لوییس کار کنه. می‌دانستند که اشملینگ یکی دیگه از اون جماعت صرفا سرسخت و خشن نیست و خیلی فرق داره. می‌دانستند که با یک تکنسین و استراتژیست طرف هستند. بخاطر همین تصمیم گرفتند یک بوکسور بزرگ رو به عنوان حریف تمرینی بیارن : جرسی جو والکات یک قانون نانوشته توی بوکس هست که میگه : اگه به عنوان حریف تمرینی با یک قهرمان یا یک بوکسور بالاتر از خودت بری توی رینگ، باید مواظب باشی. اگه ناک دانش کنی یا کاری کنی که خجالت زده بشه، از کمپ تمرین بیرونت میکنن. توی همون روز والکات دوبار جو لوییس رو ناک دان کرد. مربی و آدمهای اطراف #جو_لوییس ندیده گرفتند. کار به روز دوم کشید. والکات داخل رینگ بازی می‌کرد، به چپ و راست حرکت می‌کرد و یکهو بنگ..... وقتی با والکات مبارزه می‌کردی درست مثل این بود که زیر یک ساختمان در حال ریزش ایستادی. یکهو سقف روی سرت خراب می‌شد. اصلا متوجه نمی‌شدی از کجا خوردی. باز هم این اتفاق افتاد. لوییس ناک دان شد. و البته این اتفاق با دستکشهای 16 اونسی افتاد. این بار دیگه تیم جو لوییس با والکات مماشات نکرد و از کمپ اخراجش کردند. والکات رفت تا نقطه ضعف جو لوییس نادیده گرفته بشه. دست چپ جو لوییس بعد از پرتاب کردن جب عادت به پایین ماندن داشت. این پاشنه آشیل او بود و والکات هم از همان نقطه لوییس را هدف قرار می‌داد. اما آنها نخواستند آن را ببینند. و چند هفته بعد، جو لوییس مقابل مکس اشملینگ قرار گرفت و در راند دوازدهم ناک اوت شد. دقیقا از همان نقطه. . . . جاوید نوروزی . . . . . . پ.ن 1 : عکسی از مبارزه جو لوییس و جرسی جو والکات (مبارزه اول) . . پ.ن 2 : بعد از اخراج شدن والکات از کمپ تمرین، آنها حدود 12 سال بعد، این بار در قالب یک مبارزه رسمی و بر سر عنوان قهرمانی به مصاف هم رفتند. والکات آنجا هم نشان داد که هنوز هم کاملا جو لوییس را بلد است. در طول مبارزه، دوبار او را ناک دان کرد و از نظر امتیازی مبارزه را به شکل واضحی برد.اما به جز داور وسط که به والکات رای داد، دو داور کنار رای به پیروزی جو لوییس دادند که باعث خشم تماشاگران شد. . . .

. فقط کلاس کار و مرام ورزشکاری جو فریزر پ.ن : مبارزه با جو باگنر که فریزر حریف رو با امتیاز شکست داد. . . .

سال ۲۰۰۳ _ هانوور _ آلمان ولادیمیر کلیچکو در برابر کوری سندرز سندرز در حالی پا به این مبارزه گذاشت که از ۳ سال قبل و بعد از شکست مقابل حسیم رحمان تا آن شب، فقط ۳ راند مبارزه کرده بود. مبارزه که شروع شد، به داخل نفوذ نکرد. گذاشت تا کلیچکو تعقیبش کند. روی کانتر کردن حساب باز کرده بود‌. حدود ۴۰ ثانیه مانده به پایان راند اول، یک دست چپ کوتاه و سنگین، ولادیمیر را انداخت و بعد از بلند شدن بلافاصله با هجوم سندرز مواجه شد و دوباره افتاد که زنگ پایان راند نجاتش داد. اما داستان بوکسور اوکراینی در راند دوم خیلی ز‌ود تمام شد. هنوز راند شروع نشده و از روی چارپایه بلند نشده، بازهم هدف ضربه دست عقب حریف قرار گرفت و ناک‌دان شد. پس از ناک‌دان دوم در این راند (ناک‌دان چهارم در کل مبارزه) داور مبارزه را متوقف کرد تا کوری سندرز کمربند دبلیو بی او را از چنگ ولادیمیر در بیاورد. این مبارزه باعث شد ضعفهای ولاد و به‌خصوص چانه مشکوکش، آشکار شود. مدتی بعد برادر بزرگتر یعنی ویتالی، به مصاف کور سندرز رفت تا یک مبارزه خونین رقم بخورد. جاوید نوروزی . . .

کسانی که مطلب پست آخر براشون جالب بوده. یعنی کسانی که دوست دارند به بوکس جدید(البته مبارزه‌های با کیفیت دوران جدید) بیش‌تر پرداخته بشه لطفا توی کامنت اعلام کنند. ممنونم. . . .

جروانته دیویس در برابر آیزاک کروز . . در این نوشته قراره مبارزه این دونفر که حدودا ۲ سال پیش انجام شد رو تحلیل کنم. و تفاوت‌ها و شباهت‌های این دو بوکسور رو مورد بررسی قرار بدم. . آیزاک کروز، بوکسور مکزیکی و جوان آینده دار این ورزشه. پتانسیل‌های بالایی داره. به عنوان‌ یک بوکسور رو به جلو و تهاجمی که ساخته شده برای مبارزه نزدیک. قد و قد دستش نسبت به بوکسورهای هم وزن خودش معمولا کوتاه‌تره. و از اون طرف هم بدنش معمولا چگالی ماهیچه‌ای بيش‌تری نسبت به همتایان خودش داره که طبیعیه. کلا شکل بدن و فیزیک این پسر، و البته روحیاتش، جان می‌ده برای مبارزه نزدیک و هجوم بی‌وقفه. رینگ رو به روی حریفانش می‌بره. به داخل نفوذ می‌کنه، روی بدن و سر حریف کار می‌کنه و..... در طرف دیگه جروانته دیویس رو داریم که قد بلندتری نسبت به کروز داره و درشت‌تره. دیویس بنابر چیزهایی که ازش می‌بینم، توان این رو داشته که مثل کروز یک سوارمر باشه و البته گاهی اوقات از این سبک در مواقع لزوم استفاده می‌کنه. اما احتمالا به‌خاطر یک‌سری دلایل (که مهم‌ترینش همون نوع و جنس روحیات اون بوکسوره) معمولا از مبارزه نزدیک استفاده نمی‌کنه و بیش‌تر مایله که در فاصله متوسط قرار بگیره و حریف رو کانتر کنه. در واقع دیویس به شکل کلی یک بوکسور بدلکار و کانترپانچره. و با همین خصوصیت بدلکار بودن مبارزه‌اش رو پیش می‌بره. و البته یک کانترپانچر دقیق و منظمه. بدون برنامه و شلخته کار نیست. با این‌که شاید زیاد بهش نیاد، اما نسبت به کروز و بوکسورهای مثل کروز، علمی‌تر و آگاهانه‌تر بوکس می‌کنه. هرچند که به غریزه‌اش هم اعتماد داره. در حالی که کروز مثل بیش‌تر بوکسورهای مکزیک و آمریکای لاتین، (نسبت به دیویس) تکیه زیادی به غریزه خودش داره. جروانته دیویس حریفانش رو خوب رصد می‌کنه. دید خوبی درون رینگ داره و تحلیل آنی مبارزه رو هنگام مبارزه خیلی خوب انجام می‌ده. به نظرم دیویس ایکیوی رینگ بالاتری نسبت به آیزاک کروز داره. نکته مهم دیگه اینه که دو بوکسور از لحاظ خصوصیات عمیقتر فیزیکی با هم تفاوت زیادی دارند. دیویس نسبت به کروز یک بوکسور انفجاریه. سرعت و سرعت دست بالاتری داره. و قدرت انفجاری که توان ناک‌اوت کردن حریف با یک تک ضربه رو بهش می‌ده. اما مکانیزم حرکتی آیزاک کروز نسبت به دیویس، به سمت قدرتی بودن چربش داره. هرچند سرعت و سرعت دست خوبی هم داره. اما نه در مقایسه با دیویس. کروز البته در فاز دفاعی گاهی اوقات سرعت واکنش‌های خیلی با کیفیتی از خودش نشان می‌ده و همین ثابت می‌کنه که این بوکسور هنوز جای کار داره. یعنی می‌طلبه که با کار و تمرین بیش‌تر روی این جنبه از توانایی‌هاش، بتونه بوکس سطح بالاتری رو اجرا کنه. مطمئنم که این شدنیه. توی همین مبارزه با دیویس، لحظاتی بود که کروز به زیبایی و با سرعت خیلی خوب در واکنش به ضربات حریف، با بلاک یا پری و....هجوم دیویس رو خنثی کرد. این یعنی کروز پتانسیل‌های بيش‌تری داره. اما خب کروز ذاتا یک بوکسور قدرتیه که سرعت قابل قبولی هم داره. تفاوت سرعت و سرعت دست دو بوکسور، مساله‌ای بود که در پیروزی نزدیک دیویس مقابل کروز نقش مهمی داشت. . . . ادامه متن رو گذاشتم داخل سایت. دوستان از این به بعد متن‌های خیلی بلند رو می‌ذارم داخل سایت. آدرس سایت : Boxingstor.com . . .