رَستا

زانوهات رو میگم، اونا چقدر تحمل رنج رو دارن؟

To cry is to know that you're alive But my river of tears has run dry I never wanted to fool you, no But a cold heart is a dead heart And it feels like I've been buried alive by love.

خیلی وقت‌ها فکر میکنم که گاهی باید فاصله بگیرم، توی خودم غرق بشم، بشکنم و به هیچ‌وجه بیرون نیام، دیواری که دور خودم ساختم رو برای همیشه حفظ کنم؛ اما دوباره به این فکر میکنم که انسان با ارتباط گرفتن زنده‌س، با وقت گذروندن و خندیدن، خیلی وقت‌ها به این فکر میکنم که باید زندگی کنم لحظه به لحظه رو، این حس که عشق توی پوستِ زندگیه، گاهی فکر میکنم باید عاشق همه‌چیز باشم، انسان بدون عشق زنده نمیمونه؛ اما باز هم فکر میکنم چه‌چیزی لایق عشق بی قید و شرط من میتونه باشه؟ چه‌چیزی انقدر بزرگ و محکمه که من رو از دیوار دورم بیرون بکشه؟ فکر نمیکنم چیزی انقدر باارزش باشه، حتی آدما؛ مخصوصا آدما.

گفتم الانه که وجودم بریزه کف آسفالتِ بارون گرفته؛

★: اگر مایل هستین این پیام رو فورواد کنید چنل هاتون تا من با توجه به چنلتون یک موزیک با بک استوریش بهتون بدم. – محتوا داشته باشین اسپم نباشید.

«رفته‌ام برای یک پیاده‌روی طولانی. فردا بر می‌گردم».

چقدر بهم‌ریخته‌ام، اما یکدست، انگار ریخته باشنم توی یه مخلوط کن کوچیک، نه جا میشم توش نه تیکه هام خوب باهم، هم میخورن. اگه ول شدم و پخش زمین شدم، لطفا یه کاردک بیار و مخلوطِ مایعِ بهم‌ریختگیم رو از زمینِ چسبون بردار، برگردون توی ماهیتابه و بزار خوب سرخ شم، بینش هم حواس پرتی کن و اگرم سوختم اصلا غم به دلت نشینه، منو بریز تو سطل زباله و توی مخلوط کنِ بزرگ تر یه کاردک بنداز تا شاید بشه ماهیتابه‌‌ رو باهاش سرخ کرد؛ آخ غذام سوخت، مغزمم همینطور؛

★Forward this n I'll give u a lyric based on ur channel vibe