𝐴𝑙𝑎𝑚𝑜𝑟𝑡 𒀭

تو خودتی. یه انسان که دستش رو بلند کرد و من روی دستش نشستم. میشکنیم؟ یا میزاری به شبنم تبدیل شم؟

من ابر نیستم

تو کسی هستی که با دیدن برف دستش رو بلند کنه تا دونه‌ی برف روش جا خوش کنه؟

واقعیتش اینه که یه "برف" می‌دونه درست کجا باید سقوط کنه، پس اگر خوب فکر کنه هر "دستی" رو برای فرود انتخاب نمی‌کنه.

و من همیشه لبه‌ی فراموشی راه میرم چون نه برای خودم انگار مهم که با افتادن چه بلایی سرم میاد، نه برای بقیه مهمه که فراموش بشم یا نه. فاین-

هوم هرکسی یه پایانی داره.

بنظر، من برفی نبودم و نیستم که توی دریای سیاه شب سقوط کرده باشه.

دونه‌های برفی که توی دست میوفتن یا خودشون آب میشن و در آخر یه شبنم میشن یا با فشار دست، شکسته و خورد میشن. اونا هیچ‌وقت نه به خونه میرسن نه میتونن که برگردن.