نور

[من تَواضعَ رفعَ الله، فرمولِ خداست.] این جمله‌، از آن جمله‌هایی بود که گاهی که تلویزیون روشن است و گوش آدم به وعظی، یا به صدای روحانیِ موعظه‌گری می‌خورد، دنبال یک کاغذ و خودکار می‌گردد که آن را بنویسد تا که فقط نشنیده باشد، که بماند؛ یادم هست ماهِ رمضان بود و تلویزیون روی شبکه‌ای بود که برنامه‌ی کلمه پخش می‌شد، نمی‌دانم کدام آقا بود و یا کدام قسمت از برنامه، فرقی نمی‌کند، شنیدم که روحانیِ میهمان گفت: «من تواضع رفع‌ الله، تواضع کنی بالا می‌ری، این فرمولِ خداست.» نوشتمش، توی تلگرام، در قسمتی که پیام‌های نور را از قبل می‌نویسم.. و از آن موقع چند بار خواستم ارسالش کنم که دیدم اگر برایش مصداقی هم بیاورم، باورپذیرتر می‌شود؛ پیام فرستاده نشده ماند و حالا چند روزی‌ست یکی از مصادیقِ آن جمله در شبکه‌های اجتماعی‌مان پخش شده، آنجا که کارگران هپکو دور شهید رئیسی را گرفته‌اند و شعار رئیسی مرسی می‌دهند و شهید در جواب، متواضعانه می‌گوید: کاری نکردیم ما، لطف خدا بود، یا آنجا که در محفلی شعار می‌دهند برایش و می‌گویند ابراهیمِ بُت‌شکن.. می‌گوید: بت‌شکن ما نیستیم، بت‌شکن اصلی رهبری هستند، و یا آنجا که نقاشی‌اش را کشیدند و گفت من که قابل نبودم.. و یا در آن همایشی که [رئیس‌جمهور] به استقبال یک دختر معلول رفت.. آنجا تواضع را دیدیم، و رفع‌الله را؟ در خیابان‌ها و تشییعِ پیکرش و در اشکِ چشم بزرگ و کوچک.. چه قاعده‌هایی دارد این دنیا و ما [خودم را می‌گویم] چه بی‌خبر، چه غفلت‌زده..

حاج‌آقا روح‌الله، در خلوتِ سرد بعدازظهر پامنار، می‌رفت و با خویشتن می‌گفت: کاری باید کرد؛ کاری ورای خُرده‌کارهایی که تا به حال کرده‌اند.. خدایا! از چه کسی بر می‌آید که انجام چنین کاری را بر عهده بگیرد و به سرانجام رساند؟ از چه کسی بر می‌آید که با تمام هستیِ خویش در خدمتِ تو باشد و مؤمن به قدرت لایزال تو؟ *فقط حیف و صد حیف، که آخرین دیدارِ این سه دیدار، به دست چاپ نرسید.

که هنوزم؛ لقد کنّا امواتاً فاحیانا الامام الخمینی.

یه نکته‌ای که خیلی تو توییتر و جاهای مختلف می‌دیدم این بود که یه عده اصرار دارن که بگن: «این فجایع تقصیر سیاست‌های نادرستِ شخصِ نتانیاهو و دولتشه.» فحوای این مفاهیم هم یعنی که اعتراض فقط به این شخص وارده، و کشورِ اسرائیل باید روی سیاست‌هاش تجدید نظر کنه و نسل‌کُشی رو متوقف. اما امروز تو نامه‌ی آقا خطاب به دانشجوهای امریکایی حرف‌های دیگه‌ای زده شد، «جبهه‌ی بزرگ مقاومت در نقطه‌ای دور با همین ادراک و احساساتِ امروز شما، سال‌هاست مبارزه می‌کند هدفِ این مبارزه توقف ظلم آشکاری‌ست که یک شبکه‌ی تروریست و بی‌رحم به نام صهیونیست‌ها از سال‌ها پیش بر ملت فلسطین وارد ساخته و پس از تصرف کشورشان آن‌ها را زیر سخت‌ترین فشارها و شکنجه‌ها گذاشته است. نسل کشی امروز رژیم آپارتاید صهیونیست ادامه‌ی رفتار به شدت ظالمانه در ده‌ها سال گذشته است.» هشتگ؟ جهادِ تبیین در سطح بین‌الملل:)) حفظه‌الله.

- قابل توجه افرادی که توییتر دارند و خیلی مهم‌تر از اون، دغدغه.

- نامه‌ی رهبری خطاب به دانشجوهای امریکایی رو خوندید؟ توییتر دارید؟ که واسطه‌ی رسوندنِ این پیام‌ها به مخاطب بشید؟ می‌تونید عکس‌نوشته درست کنید؟ و یا متن نامه رو به زبان‌های پر کاربردِ دیگه‌ای جز انگلیسی ترجمه کنید؟ @eiiinha_bot

ما الآن [دورانِ غیبت] به حسب ظاهر، سلاحی بالاتر از دعا نداریم و دعای ما یقیناً مؤثر است. حتی اگر فرض کنیم که اثرش بالفعل نباشد، یک مقداری جلوتر می‌افتد، تاثیرش جلوتر است. آیت‌الله‌بهجت رضوان‌الله‌تعالی‌علیه.

هر شب بعد از نماز، حاج‌آقای مسجدمان با همان لحنِ سوزناکِ همیشگی‌اش، دعای الهی‌عظم‌البلا را می‌خوانَد، و به یا صاحب‌الزمان که می‌رسد، بلند می‌شود به احترام.. لحنش موقع دعا خیلی گیراست، طوری که بچه‌ها هم ساکت می‌شوند و همراهش زمزمه می‌کنند، امشب یکی از دخترها پرسید: «این عظم‌البلا که حاج‌آقا میگه یعنی چی؟» خواستم بگویم که یعنی همین حمله‌ی دیشبِ وحشی‌های شیطان صفت، به رفح! یعنی همین سوختنِ چادرِ فلسطینی‌هایی که تا قبل از ۷ اکتبر خانه داشتند و زندگی، و بعد از ویرانی، همان خانه‌هاشان شد یک چادر در برف و باران و گِل، و بعد حالا هم آتش سهم چادرهایشان شده.. یعنی جنازه‌های روی هم افتاده‌ی کودکانِ قد و نیم قد، عظم‌البلا یعنی که دیشب مردی کودکِ بی‌سری را… عظم‌البلا یعنی.. نگفتم، با این جزئیات نگفتم.. در لفافه گفتم، بچه بود ازین چادرْ گل‌گلی‌های تازه به سن تکلیف رسیده.. گفتم: «عظم‌البلا یعنی خدایا غم‌های ما خیلی بزرگ و عظیم شده، امام‌زمانِ مارو، منتقمِ خون بچه‌های فلسطینی رو برسون، یعنی با همین دست‌های کوچیکت بعد از نماز، برای فلسطینی‌ها دعا کن..»

*برای شما، اگر که این روزها حرمید..