𝖳𝗈𝗌𝗄𝖺

ازم ناراحت نشو ماکیاتوی من! من خیلی سعی کردم به چشمات دیده شم و تو نگاهم نکردی، حالا ورق رو برمیگردونم و کاری میکنم طوری چشمات دوخته به من شه که قیچی و تیغ هم نتونن اون دوخت رو ببرند!

من داستانت رو برای کسی تعریف نکردم، هیچ‌وقت دلم برات تنگ نشد، سر فصل زندگیم که مربوط به تو و خاطراتت بود رو سوزوندم و خاکسترش رو به دل اقیانوس هدیه کردم! من یادت رو دست باد سپردم و به قاصدک گوش‌زد کردم ببرتت به دنیایی که رنگی از من اونجا نیست، طنابی از من بهش وصل نیست که مبادا برگردم و اثری از تو ببینم.

زده به سرم پست‌های اینجا رو پاک کنم دوباره از اول پست بذارم.

«تودردمیدی‌که‌خودت‌دردنکشی؟»

خالق، نویسنده‌است با افکاری پیچیده.

خالق این دنیا عجیبه ادم رو خلق کرد که بهش درد بده و بنده‌اش بی‌پرسش عبادتش کنه؟ اون هم خالقی که هیچ نیازی به پرستش شدن نداشته و نداره؟

_یادت هست بهت گفتم می‌ترسم از روزی که به خودم بیام و ببینم دیگه برام مهم نیستی؟ اون روز منِ الان تبدیل می‌شه به شخصی که حتی خودش رو هم نمی‌شناسه؟ یادت هست بهت گفتم اگر اون روز رسید اینبار تو می‌ترسی چون خودت بهم گفتی با ترسم رو به رو شم؟ یادت هست بهت گفتم من اسیب نمی‌بینم اما تو از اینکه وادارم کردی قبولش کنم، از هم می‌شکنی و نابود می‌شی؟ سیگارش رو داخل جا سیگاری خاموش کرد و لبخند زد. _حالا می‌خوام برات یه واقعیتی رو روشن کنم که احتمالا نمی‌خوای بشنویش؛ دیگه برام مهم نیستی!

_سکوتم‌چی‌میگه؟ +می‌گه‌که‌خسته‌ای‌امادلیل‌نمی‌شه‌پاپس‌بکشی؛ می‌گه‌من‌اخرین‌جنگده‌ام!

_سکوتم‌چی‌میگه؟ +می‌گه‌که‌خسته‌ای‌امادلیل‌نمی‌شه‌پاپس‌بکشی؛ می‌گه‌من‌اخرین‌جنگده‌ام!