iLenwe

‏خیلی برام ناراحت کننده‌س که یسری آدمایی که خیلی دوسشون داشتم کارایی کردن که دیگه دلم باهاشون صاف نمیشه یا نمیتونم حس قبل رو بهشون داشته باشم. یعنی هرچی به درست شدن روابط فکر میکنم به این نتیجه میرسم که تنها راهش این بود که از اول خراب نمیشد.

ولی جدی دلم برات تنگ میشه جوری که بعضی وقتا بغض میکنم میگم کاش آدم بودی کاش بودی کاش میشد ولی خب همه ی اینا فقط کاش های توی ذهن منه .

داشتم الان بهش فکر‌میکردم ؛ واقعا خوشحال بودم اون دوران همونجا که صبح زود از خواب پامیشدم تا برسم بهت صبحانه بخوریم منی که اصلا رنگ صبحانه رو نمیدیدم یهو اینه یه فیلم از جلوی چشمم رد شد خاطرات خورشید که نورش به چشمم خورد تو و خاطراتتم نمایان شد چقدر خوب بودیم شاید کلی دعوا داشتیم شاید کلی بد بود ولی من دوس داشتم همه ی اونارو ؛ ما باهم همه چی دیدیم روزای خوب ، روزای تلخ ، منکه واقعا حالم خوب بود هرچند که عذاب دادن من برات تفریح بود داشتم فکر میکردم میخوام از خوبیا یاد کنم دیگه چیزیکه شده بعضی وقتا آدما میان تا درس بشن تا زخم بشن و خب تو باید با درداش بزرگ شی و خب تو من و خیلی بزرگ کردی جوری که توی دل کسی جا نشم و خودم فقط رو خودم تمرکز کنم .

من گم میشم تو دنیایی که هیچ اسمی از تو توش نیست .