اَزدانامه | محمدمهدی حاتمی

#شوخیات 📌 درباره‌ی غلط انداز بودنِ معامله 😅 [بخشی از کارگاه اختلال‌های جنسی و رویکرد روانکاوانه به غریزه‌ی جنسی با محوریت نظریه‌ی فروید؛ دکتر محمد صنعتی (روان‌پزشک و روان‌درمانگر تحلیلی) و دکتر مهدیه معین الغربایی (روان‌پزشک و روان‌درمانگر تحلیلی)] دکتر معین‌الغربایی: خُب! من یه کلمه دیگه هم یادتون بدم! معامله (خنده‌ی شرکت‌کننده‌ها) بهر حال باید آشنا باشین و کلمات کوچه‌بازاریش البته معمولاً توی بالین نمی‌آرن ولی ممکنه دکتر صنعتی: من فکر می‌کنم که خانم دکتر خودشون داشتن برای من می‌گفتن این کلمه‌ی معامله رو! دکتر معین‌الغربایی (با خنده): دیگه آبروی منو نبرین! دکتر صنعتی: خُب که نمی‌دونستن بعد بیمار شروع کرده بود راجع به معامله حرف زدن (خنده‌ی حضار) و ایشون فکر کرده بودن که راجع به مسائل اقتصادی داره حرف می‌زنه (خنده‌ی حضار) و فکر کرده بودن که شغلش چی بود این؟!(خنده‌ی حضار) و پرسیده بودن که معذرت می‌خوام شغل شما چی بود؟! (خنده‌ی بلند دکتر صنعتی) 💠 اَزدانامه | محمدمهدی حاتمی @azdanameh

💠 اَزدانامه | محمدمهدی حاتمی @azdanameh ”داستان‌های کلاسیک، مثل «پینوکیو» و «چوپان دروغ‌گو»، نمی‌توانند دروغ‌گویی را در بچه‌ها کم کنند، در حالی‌که «جرج واشنگتن و درخت گیلاس» به صورتی چشمگیر راست‌گویی را تقویت می‌کنند. [...] کودکان از الگو سرمشق می‌گیرند، اما احتمالش کم است که از الگوی منفی چیزی یاد بگیرند. [...] Kang Lee et al. 2014 را ببینید. کودکانِ حاضر در مطالعه سه تا هفت‌ساله بودند. آنها را در موقعیتی قرار دادند که در آن مجبور بودند تصمیم بگیرند دروغ بگویند یا نه. کودکانی که داستان جرج واشتنگتن را شنیده بودند، در مقایسه با کودکانی که این داستان را نشنیده بودند، احتمال بسیار کمتری داشت که دروغ بگویند. داستان پینوکیو بر رفتار آنها تأثیری نداشت. این مطالعه این را هم نشان داد که اگر داستان جرج واشنگتن به داستانی بدل شود که در آن، همچون داستان پینوکیو، پیامدی منفی وجود دارد، بر رفتار کودکان تأثیری ندارد. فقط داستانی که نمونهٔ نقشِ مثبت و پیامدی مثبت داشت تأثیرگذار بود. 📕📕 لیندا زگزبسکی، (۱۴۰۱)، الگوگرایی در اخلاق، ترجمهٔ امیرحسین خداپرست، نشر کرگدن، چاپ اول، ص: ۱۸۲. مقاله‌ی اشاره شده در متن در سامانه‌ی زیر دسترس‌پذیر است: https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0956797614536401

💠 اَزدانامه | محمدمهدی حاتمی @azdanameh 📌 جنبش دیگردوستی مؤثر کمک‌های خیرخواهانه به دیگران، علی‌رغم نیت خوب کمک‌کننده‌ها و صرف پول، انرژی و زمان زیاد، بعضاً به قدر کافی در بهبود شهرایط کمک‌جویان مؤثر نیستند. جنبش دیگردوستی مؤثر در پیِ آن است که راه‌هایی را شناسایی کند و ترویج دهد که در آن یاری‌رسانی به کمک‌جویان حداکثر میزان بهره‌وری و تأثیر را دارد. برای آشنایی با این جنبش و ابعاد نظری و عملی آن به شناسه‌ی مجازی زیر بروید: https://www.effectivealtruism.org/articles/introduction-to-effective-altruism

📌 ریچارد بوید (۱۹۴۲ – ۲۰۲۱) ریچارد بوید، فلیسوفی آمریکایی است. او، به‌واسطه‌ی تحقیقاتش در فلسفه‌ی علم، معرفت‌شناسی، فلسفه‌ی زبان و فلسفه‌ی ذهن چهره‌ای شناخته‌شده در فلسفه‌ی تحلیلی معاصر است. بوید در MIT دانشجوی ریاضی بود که به فلسفه‌ی علم علاقمند شد. او، از همان مؤسسه، و زیر نظر ریچارد کارترایت، در منطق ریاضی دکتری گرفت و همزمان تحقیقاتی در فلسفه‌ی علم انجام داد. بوید، پس از فراغت از تحصیل در چند دانشگاه فلسفه تدریس کرد و پژوهش‌های تأمل‌برانگیز و مؤثری در دفاع از طبیعت‌گرایی، رئالیسم علمی، رئالیسم اخلاقی، و ماتریالیسم غیرتقلیل‌گرا انجام داد. 💠 اَزدانامه | محمدمهدی حاتمی @azdanameh

💠 اَزدانامه | محمدمهدی حاتمی @azdanameh 📌 حکمت‌پژوهی (Wisdomsearch) مرکز پژوهشی حکمت عملی در دانشگاه شیکاگو، به دنبال آن است که حکمت[=خرد] را از منظر علمی مطالعه کند. محققان این مرکز می‌خواهند ببیند یک فرد حکیم چگونه و تحت چه شرایطی تصمیم‌ می‌گیرد. آن‌ها امیدوارند از طریق مطالعه‌ی علمی درباره‌ی حکمت، به انسان‌ها در درک، اخذ، گسترش و به‌کارگیری حکمت یاری رسانند و جامعه را به سوی حکیم‌ترشدن سوق دهند. برای آشنایی با مرکز حکمت‌پژوهی دانشگاه شیکاگو به سامانه‌ی مجازی زیر بروید↓: https://wisdomcenter.uchicago.edu/about

#معرفی_کتاب 📕 Becoming Human ✒️ Jean Vanier ”مجبور نیستیم نجات‌دهنده‌ی دنیا باشیم! ما تنها انسان‌هایی هستیم درگیر در بیم و امید که دعوت شده‌ایم از قلبی به قلبی دیگر، دنیا را تغییر دهیم.“ عبارات بالا، عبارات پایانی کتاب «انسان شدن» است؛ اثری از ژان وانیه– انسانی الهام‌بخش، مؤثر و سازنده. وانیه، ابتدا افسر نیروی دریایی بود. او، بعدتر به پاریس رفت و در مؤسسه‌ی کاتولیک پاریس، در ۱۹۶۲ دکتری فلسفه گرفت. رساله‌ی او، به خوشبختی نزد ارسطو می‌پرداخت. در ۱۹۶۴ به دانشگاه تورنتو رفت و یک نیم‌سال تحصیلی فلسفه تدریس کرد. در پایان نیم‌سال به او پیشنهاد شغلی دائمی شد اما وانیه کار آکادمیک را رها کرد و به کار انسان مشغول شد. وانیه به دهکده‌ای در شمال پاریس رفت، خانه‌ای کوچک خرید و پرستاری از معلولان ذهنی را عهده‌دار شد. نامه خانه‌اش را «لارش» گذاشت به معنای کشتی کشتی نوح! تحت تأثیر عمل خیرخواهانه‌ی وانیه، بیش از صد انجمن لارش در سراسر جهان شکل گرفت– انجمن‌هایی داوطلبانه برای رتق‌وفتق امور معلولان ذهنی. وانیه روایت‌های جالبی دارد از انسان‌هایی که پیش از پذیرش و مهربانیِ لارشی‌ها، دیوانه و درخودمانده بودند با رفتارهایی مشمئزکننده، اما پس از آن انسان‌هایی شدند دلنشین، دوست‌داشتنی و بعضاً شفایافته! 💠 اَزدانامه | محمدمهدی حاتمی @azdanameh

#معرفی_کتاب 📕 Becoming Human ✒️ Jean Vanier 💠 اَزدانامه | محمدمهدی حاتمی @azdanameh

📌 دوپاره‌کردن واقعیت انسانی وقتی کسی را تماماً خوب یا تماماً بد می‌انگاریم مشغول دوپاره کردن واقعیت‌ایم. احتمالاً به این دلیل که نمی‌خواهیم با این واقعیت مضطرب‌کننده روبه‌رو شویم که یک تن [آن تن هر که باشد: پدرمان، مادرمان، محبوب‌مان، همسرمان، مدیر اداره‌مان، شاعر دل‌خواه‌مان، رئیس دار‌و‌دسته‌ی سیاسی یا مذهبی‌مان، رقیب‌مان و...] ترکیبی از بدی و خوبی است و اتفاق عقل‌زایل‌کُنی نیست که یک تن از پاره‌ای جهات شایسته‌ی تحسین باشد و از پاره‌ای جهات شایسته‌ی تقبیح. دوپاره‌سازی انسان به‌ویژه وقتی خطرناک است که ویژگی خوب شخص را مُعرّف تمام شخصیت او بدانیم و سپس به آرمانی‌سازی دست بزنیم: او یک موجود خداگون و فراانسانی است و شایسته‌ی ستایش مطلق و پیروی کامل و بی‌چون‌وچرا! یاویژگی بد شخص را مُعرّف تمام شخصیت او بدانیم و سپس به انسانیت‌زدایی دست بزنیم: او یک موجود شیطان‌صفت و ضدانسانی است و شایسته‌ی بدترین شکل‌های انتقام است! برای گریختن از دام انسان‌سوزِ «دوپاره‌سازی + آرمانی‌سازی» و «دوپاره‌سازی + انسانیت‌زدایی» ‏هر بار که کسی را ستایش می‌کنیم خوب است از خودمان بپرسیم او چه ویژگی‌های بدی دارد؛ و هر بار که کسی را نکوهش می‌کنیم خوب است از خود بپرسیم او چه ویژگی‌های خوبی دارد؟ و از این طریق تصویری نزدیک به واقعیت انسان از او رسم کنیم. 💠 اَزدانامه | محمدمهدی حاتمی @azdanameh

#شوخیات 📌 مجاهدان شب‌جمعه محمد فاضلی درباره‌ی مجاهدان شنبه نوشت. محسن رنانی درباره‌ی مجاهدان جمعه! یکی از روشن‌فکران –ترجیحاً سعید لیلاز– باید درباره‌ی مجاهدان شب‌جمعه بنویسد: دامادها وعروس‌های وزرا، داماد و عروس‌های مدیرکل‌ها و...! 😜 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پ. ن: برسانید به دست یکی از روشن‌فکران وطنی. 💠 اَزدانامه | محمدمهدی حاتمی @azdanameh

«سبک زندگی» و «ارزش‌»‌های‌ خود را به دیگران تحمیل نکنید. آن‌گونه که می‌‌پندارید درست و خوب است زندگی کنید، اگر چیز تحسین‌برانگیزی در زندگی‌تان باشد، دیگران می‌بینند و از آن الگو می‌گیرند. تحمیل کردنِ «سبک زندگی» و «ارزش‌»‌‌های‌تان نه‌تنها تحسین‌برانگیز نیست که نفرت‌برانگیز است و احتمالاً هر کسی شما را ببیند، به خود می‌گویند قطعاً شبیه آدم‌های بی‌مدارا و تحمیل‌گر، زندگی نخواهم کرد تا این‌همه نفرت‌برانگیز نباشم. 💠 اَزدانامه | محمدمهدی حاتمی @azdanameh