Bahram Nouraei Fpg

یه جا خوندم جالب بود میدونم اینا همش تکراریه و بارها شنیدی ولی استرستو باید کنترل کنی حتما🤌🏻نه صرفا سر کنکور واسه سلامتیتم بده داداش بگیر بخواب . خواب همه چیزو درست میکنه ذهنتو خالی کن از فکرای پوچ و الکی دیگه تموم شد همه چیز از فردا دیگه رنگ این کتابارو نمیبینی دیگه نیازی به ادا و اطوار مسخره فراهانی نداری نیازی نیست فیلمای کرمی رو بذاری رو 2X که تازه مثل انسان عادی صحبت کنه نیازی نداری بشینی درمورد لوله یو شکل بخونی و فشار پیمانه ای حساب کنی همه اینا تموم شد ، سخته میدونم ولی مهم اینه تموم شد فردام هرچی بشه فدای یه تار موت آزار نده خودتو اول از همه که مطمئنم قد تلاشت و حتی بیشتر نتیجه میگیری و رشته ای که میخوای قبول میشی ولی زبونم لال یه درصدم نشد ، فدای یه تار موت نه که بگم اهمیت نداره ، ولی تنها موضوع و مرحله مهم زندگیمون که نیست تازه 18 سالمونه ، کلی وقت داریم ، کلی کار نکرده و راه نرفته اگه خدای نکرده نشد هم غصه نخور ، خیری توشه قطعا🤌🏻قرار نیست همه مهندس و دکتر بشیم خب بلد نیستم حرف بزنم ، عذر میخوام ازت فقط خواستم یادآوری کنم که خودت از همه چیز مهم تری ، فارغ از هر نتیجه‌ای که بگیری قابل احترامی ، ارزشمندی و همه دوستات بهت افتخار میکنن که تا همینجا دووم آوردی و موندی🫶🏻🤍

آرزوی موفقیت برای دکترهای اینده کشور(به جز سهمیه‌ایی ها البته)❤️👨‍⚕

دوره نوجوونی؛دوره ای که بیشتر از اینکه خونه باشیم توی پارک بودیم؛ قبل از اینکه حتی محیطی به اسم استودیو رو ببینیم؛ بچه های زیادی بودن که دوست داشتن رپر (حالا رپ کن) باشن. تقریبن هر کی می اومد توی پارک لقب داشت حتی اگه تا حالا یه بیت هم ننوشته باشه ولی مهم این بود که لقب داشت و بله رپر بود. اونایی که می نوشتن هم معمولا کپی ضعیف آهنگهای اون روزا بودن. خیلیا مثلا یک آهنگ کمتر شنیده شده رو (مهمم نبود که حتی ضعیف می بود) رو پیدا میکردن و با تغییرات خیلی کوچیک (که همون تغییراتم اغلب گند میزد به وزن نصفه نیمه شعر) به اسم خودشون می خوندن.بعدم مثلا اگه یه روزی یکی همون آهنگ و پخش می کرد نه خود اون نه ما به روی خودمون نمی آوردیم. همون موقع ها یه پسری بود به اسم آرش که خوب می نوشت. این خوبی که میگم نسبت به زمانی که دارم ازش حرف میزنم یعنی. یک سال از من بزرگتر بود. هم سن علی بود و چون توی یه مدرسه بودن سلام علیک داشتند. یه روز اومد  توی جمع ما و به قول بزرگترای اون موقع پارک «دیگه کونش چسبید به صندلی». اوایل چیزی نمی خوند.کم رو بود.چیزی نمی کشید؛ فقط سیگار. بالاخره یه روز وقتی چند نفر خوندن و دید با اینکه بیشترشون مالی نبودن کسی نمی خنده و مسخره نمی کنه؛ خوند. حالا که فکر میکنم اونم تقلید بود ولی خوب بود.نمیدونم چطوری باید فرقش و بنویسم ولی بعضیا معلوم بود فرق دارند. مث خود علی. وقتی میخوندن نیشت ناخودآگاه باز می شد. احتمالا اون چیزی که بهش میگن قریحه.چیزی که خب معلوم بود که مثلا من ندارم. آرش یه روز دیگه نیومد پارک... البته چیز عجیبی نبود. اون موقع ها توی پارک ما و احتمالا همه پارکها ریزش و رویش خیلی بود. یکی چند وقت بود؛ می رفت و یکی دیگه خیلی ریز و زیرپوستی جایگزینش می شد به طوری که تقریبا هیچکس نمیفهمید فلانی کی رفت و فلانی کی اومد. نمی دونم چند وقت بعد فهمیدیم که بابای آرش که نقاش ساختمون بود آرش و با خودش می بره سر کار که خب چیز بدی ام نبود چون چند سال بعدتر که بزرگتر شدیم رفتنا کم و بیش با خبرای بدتری همراه بود. فلانی اوردوز کرد؛ فلانی رو گرفتن؛ فلانی از پشت وانت افتاد! من خودم یادم نمیاد از کی دیگه پارک نرفتم ولی از اونجا که رد میشم تقریبا دیگه هیچکس و نمیشناسم... چند روز پیش از یه نفر به طور اتفاقی شنیدم که جنازه یکی که هم اسم و فامیل آرش بود و بعد یه هفته یه جایی پیدا کردن؛ می گفت احتمالا اوردوز بوده... امیدوارم آرش ما نباشه؛ امیدوارم آرش نقاشی و بیشتر از نوشتن دوست داشته باشه. https://soundcloud.com/alisorena/gavazn

ارزوی موفقیت برای کنکوری‌های ریاضی🫵🏻💕

توهین به یاس و فن هاش نیست واقعا یه سریا نمیخوان بفهمن کلا پس چه فایده گفتن🤭

هر جا یه نقدی از یاس میشه داش بیم🤓 قبل بیم نه داداش یاس رپر مردمیه

برادر بعد ۲۰ سال کار حرفه ای یه موزیک اعتراضی داده خون اوردن مارو

😂😂😭😭

ایران :

نت شبانه گرفته حاجیمون