_حرفام_

از یجایی به بعد دیگه از دست آدم‌ها ناراحت نمیشی، ناامید میشی.

افکارم بهم ریخته‌اس، دندونام رو فشار میدم، نفسم میگیره، استرس دارم، مدام تهوع دارم، گریه میکنم، ساده بگم واقعا حالم خوب نیست.

شد شد، نشد دیگه از حوصله‌ی ما گذشته، بزار کنسل شه.

ناراحت شدی؟ نه عزیزم ازت ناامید شدم.

با من طوری رفتار کردند که انگار قلب ندارم.

"جانم خسته‌است." خستگی‌ای که نه جسمی و نه روحیه. انگار بیشتر از این حرف‌هاست. شبیهِ وقت‌هایی که از همه‌چی بُریدی. یه‌جور تهی شدن، از همه‌چیز ...

چرا حس میکنم اونقدی که تو برام مهمی من مهم نیستم؟

کاشکی درست میشد

کاشکییی همچی همونحوری میشد که ما فکر میکردیم

قوی بمون ، بالاخره درست می‌شه همه چی:)