زندگی زیبا

انسان در جستجوی معنا – ویکتور ای فرانکل فرانکل که روانپزشک است، بر اساس تجربیات خود و افرادی که بعدها درمان کرد، استدلال می کند که ما نمی توانیم از رنج اجتناب کنیم بلکه می توانیم چگونگی مواجهه با آن را انتخاب کنیم، در آن معنا بیابیم و با هدفی احیا شده به مسیر زندگی ادامه دهیم. این تئوری فرانکل که لوگوتِراپی یا معنادرمانی نام دارد، بیان می کند که نیروی محرکه ی اصلی در ما انسان ها، نه رسیدن به لذت بلکه کشف و پیگیری چیزهایی است که در ذهنمان، آن ها را دارای معنا می دانیم. 『 @KafeeKtab | کافه کتاب 』

سنتور🌹 گوش کنید ولذت ببرید 😍 وخدا روشکر کنید🙏 وخوشحال باشید😊 که خداوند قدرت وتوانایی شنیدن اصوات رو به ما داده👂👉 خدایا شکرت که میتونم بشنوم🙏

جملاتی از اسکاول شین شکر گزاری کلید فراوانی و برکت الهی است. وقتی فکری کرده و تشکر میکنیم بیشتر جذب میکنیم. هر روز صبح به خاطر آنچه که دارید و آنچه که هستید شکرگزاری کنید. هر آنچه آدمی احساس و یا به روشنی مجسم کند بر ذهن نیمه هشیار اثر می‌گذارد و مو به مو در صحنه زندگی ظاهر می‌شود. کلامتان را عوض کنید تا جهان شما عوض شود زیرا کلامتان جهانتان است. تا لحظه ای خواسته آدمی تخقق نیافته است نباید از آن با کسی سخن بگوید. بـه زنـدگي با ديـدي مثـبـت نگـاه كـنـيد تـا خـود را بـه دليل احساس انرژي و خوشحالي بسيار زيادي كـه نصيبتان خواهـد شد، متعجب سازيد. بـه ياد داشته باشيد كه افراد شاد و مثبت بيشتر مي توانند ديگران را مجذوب خود كنند. اگر از قدرت کلام بی خبرید! بدانید که: یک عبارت تاکیدی نیکوی مثبت بیش از هزار اندیشه منفی قدرت دارد و دو عبارت نیکوی مثبت بیش از ده هزار اندیشه منفی. تنها آن چیزهایی را به خود جذب می‌کنید که بی نهایت به آن می‌اندیشید. ‎‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌ 

هر دو ساكت بوديم، هر يك منتظر ديگرى تا سخن بگويد، امّا در ميان دو روح، تنها وسيله فهميدن، كلام نيست. هجاهايى كه از لب‌ها و دهان‌ها مى‌آيند نيستند كه دل‌ها را به‌هم نزديك مى‌كنند. چيزى بزرگتر و خالص‌تر از آنچه زبان اظهار مى‌كند نيز وجود دارد. سكوت، روح‌ هاى ما را روشن مى‌كند، در گوش دل‌هامان نجوا مى‌كند و آنها را با هم مأنوس مى‌سازد. سكوت، از خود جدامان مى‌كند، ما را در سپهر جان گردش میدهد و به ملكوت نزديك‌تر مى‌سازد. سكوت، اين احساس را در ما برمى‌انگيزد كه كالبد ما چيزى جز زندانِ روح ما نيست و دنيا، صرفاً تبعيدگاه جان است. ~ جبران خليل جبران ˙❥˙

. گفت حواست به آدمای اطرافت که مثل کاکتوس زندگی میکنن باشه؛ گفتم مثل کاکتوس؟ منظورت چیه؟ گفت آدمایی که مثل کاکتوس هستن، نیازی نمیبینی دائم حواست بهشون باشه ، نیازی نمیبینی هرروز خاکشونو چک کنی تا مبادا خشک نشده باشه ، ترس پلاسیده شدنشون رو نداری و به خیالت خیلی مقاومن و هیچیشون نمیشه! اما یه روز که مثل روزای دیگه مشغول رسیدن به بقيه‌ی گُلای رنگارنگت هستی ، یهو چشمت به کاکتوس میفته که زرد و پلاسیده شده و ریشه‌هاش خاکستر! و تو تازه متوجه میشی که کاکتوسام میمیرن ، ولی تدریجی!