یه شعر مونده به یازده

و زندگی همین است، پناه بردن به دردی بزرگ‌تر برای درمان دردی دیگر.

تمام نمی‌شویم.

بیهوده تلاش می‌کنید، حالا ما زبانی دیگر بلدیم، زبان خط خطی‌ها. شما روی آزادی و زیبایی خط می‌کشید و ما این شکل‌های تاریک که بر تن دیوار می‌سازید را مثل زبان مادری می‌خوانیم و می‌دانیم در پسِ هر سیاهی که ساخته‌اید، آزادی نشسته است.

بعضی آدم‌ها آنقدر عشق و دوست داشتن را زیبا، دقیق و با جزئیات بلدند که اگر تنها باشند دو بار ناراحت کننده است، یک بار برای غمی که از تنها بودن تجربه می‌کنند و یک بار برای این که توانایی‌شان در هنرمندانه دوست داشتن، با تنها ماندن هدر می‌رود.

بی حتی فاصله‌ی پیراهن.

+کی می‌خوای به زندگی عادی برگردی؟ -ما هیچوقت زندگی عادی نداشتیم زندگی عادی توی آزادی اتفاق میفته.

بر زندگی نشسته‌ام مثل سوارکار ناشی بر اسب، این را که همین حالا پایین نمی‌افتم فقط به نجابت اسب مدیونم. • لودویگ ویتگنشتاین

این نقاشی یک داستان عاشقانه‌ با جزئیات زیباست.

نقاش: امید بازماندگان