کوه‌نویسان ایران

لذا شکست وپیروزی درایام جوانی به عنوان درس وتجارب گرانسنگ باید برای قشرهای آینده بازگوگردد، برخی از چهره های نام آشنای کوهنوری  هم اکنون پا به سن گذاشته  و به دلیل نداشتن درآمد مکفی  با مرارت و سختی می زیند  و به قولی صورت خود را با سیلی سرخ می کنند، شرایط سنی و مجموعه عواملی که در روند جامعه خواسته و ناخواسته به قشر سالمند و پیشکسوت تحمیل گردیده به عنوان محدودیت های واقعی بوده و متاسفانه در فرهنگ وساختار کشور راه برون رفتی نیست، اغلب آنان به دلیل نداشتن  رفاه اجتماعی گاهی در بیان کارهای ارزشمند و سترگ خود مورد شماتت و سرزنش قرار گرفته و حتی اعضای خانواده وخویشان نیز تمایلی به شنیدن خاطرات و دیدن افتخارات آنان را ندارند، نداشتن جایگاه مناسب و بی توجهی به پیشکسوتان همواره یکی از دغدغه‌های جامعه کوهنوردی بوده که شاید ایجاد یک نهاد مستقل صنفی برای آنان بی تاثیر نباشد ،تاسیس صندوق قهرمانان با هر نیتی گام بسیار خوبی بود در جهت عضویت قهرمانان  و هیمالیانوردان ولی متاسفانه از عضویت پیشکسوتان خودداری شده وهیچگونه حمایتی از این قشر انجام نمی گیرد، از اینرو وزارت ورزش و نهادهای دولتی لازم است به وضعیت درمانی و معیشتی این قشر توجه بیشتری نمایند،درسنین پیری و سالخوردگی اغلب پیش کسوتان بدلیل ناتوانی در قوای جسمانی خواسته ونا خواسته از صحنه کوهنوری دورشده و به خانه نشینی اجباری تن می دهند یقیناآنچه در گذشته انجام گرفته اکنون مورد سرزنش وناسپاسی نیست، بلکه کرامت و حرمت پیشکسوتان به دیده منت و به گمان همگان دلتنگی ما از سختی روزگار است نه فراموشی تاریخ، لذا آنچه مانده افتخار نسل گذشته و دلنگرانی نسل حال که چگونه می توان هم صیانت گذشته را حفظ کرد و هم نیازمندی ها وتوقعات برخواسته از نسل آینده را تضمین نمود خشرویی ونگاه مهرورزانه و احترام به کسوت آنان یقینا زنگار باقی مانده از رنج ها و محنت های تحمیلی روزگار به سالخوردگان را خواهد شست، وبا دستان به هم فشرده صاحبان فعلی و نفس های گرم نسل گذشته گره های کور را خواهد گشود، البته در سال های اخیر فدراسیون و نهادهای کوهنوردی در همین رابطه با تجلیل و همایش کارهای ارزنده و شایسته ای در جهت دلجویی و تسلی خاطر این قشر انجام داده اند که قابل تقدیر می باشد، ازاینرو شایسته است نهادها کوهنوردی حتی المکان مقدمات حضور آنان را در محافل و مجالس بشایستگی فراهم نموده وبا احترام به شخصیت وکرامت آنان که عنوان پیشکسوت گرفته اند، از این قشر فرهیخته تقدیر و دلجویی کرده تا اعتماد به نفس و شور و نشاط در روح و روان آنان تجلی یابد ابیاتی از زنده یاد ابتهاج (سایه) تقدیم به پیشکسوتان کوهنوردی زمانه قرعه ی نو می زند به نام شما خوشا شما که جهان می رود به کام شما در این هواچه نفس هاپر آتش است وخوش است که بوی عود دل ماست در مشام شما زمانه بدست شما می دهد زمام مراد از آنکه هست به دست خرد زمام شما فروغ گوهری از گنج خانه دل ماست چراغ صبح که بر می دمد ز بام شما لذا اغلب ما هنوز باور نداریم که در ایام خوش زندگی می توان به شایستگی ازپیش کسوتان و زحمتکشان عرصه کوه تجلیل و تمجید کرده وشادی ورضایت را درچهره و سیمای آنان مشاهد نمود،آیا براستی نمی توان در مجالس ومحافل از موسپیدان بی ادعای کوهستان  بشایستگی قدردانی کرده ٬دستان گرم آنان را فشرد، و بوسه بر پیشانی آنان زد ؟ https://t.me/koohnevisaneiran   فرجی پور لاکه اردیبهشت ۱۴۰۳

حرفی برای گفتن جوانان دیروز موسپیدان امروز پیشکسوت کوهنوردی کیست؟ کسی که سالیان متمادی به عنوان عنصر فعال با استمرار در همه  عرصه های کوهنوردی تلاش کرده وبانی تاسیس نهادهای کوهنوردی ونیز دارای تجارب سرپرستی و مربیگری بوده وهم اکنون با فرا رسیدن دوره سالخوردگی در دانش افزایی و ارتقاء این رشته ورزشی کماکان مشارکت داشته و کوتاهی واغماض نمی کند زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست     هر کسی نغمه خود خواند واز صحنه رود   صحنه پیوسته بجاست    خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد بی تردید پیشکسوتان در مواجه با فراز ونشیب روزگار خاطرات تلخ وشیرین نانوشته ای به همراه دارند ،اکنون شاید برخی از آنان گوش شنیدن پای رفتن و حوصله ای برای خواندن نداشته باشند ،درد دل وهمنشینی با آنان یقینا تسکینی است به آلام روزگار وعمر از دست رفته٬ سختی روزگار و بی مهری زمانه روح و جسم آنان را آزرده و گاه با خاطری تلخ٬ لب برهم نهاده و با سکوتی مهربانانه سخن نمی گویند، اکنون چالاکی وسبکبالی گذشته را همچون رویاهای خیالی با حسرتی ناگوار نقل و بازگو می کنند ،دیگر جوانی و طراوت گذشته باز نمی گردد ،کسوت پیری و محاسن سفید در چهره و رخساره آنان داد از سختی زمانه دارد ،اکنون  چین و چروک بر چهره و سیمای آنان نقش بسته وناگفته های آنان از گذشته و حال رنجنامه ایست ناگشوده که بر قامت آنان سنگینی می کند، دیگرگام های خسته وبی رمق برای ایستادن بر بلندای قله یاری نکرده و با سختی از دریچه لنز عینک به تماشای کوه ها می نشینند، آنان در تمام مراحل زندگی  به عملکرد گذشته می بالند و فراز و نشیب روزگار را به فال نیک می گیرند ، بی تردید عرصه  میانسالی و سالخوردگی ایام  شیرینی است  که در کنار خانواده بشادی سپری می شود ، از اینرو همراهی یاران قدیمی دلگرمی و اطمینان خاطری است به فردای بهتر به مصداق بیت شعری از احسان طبری زندگی زیباست ای زیبا پسند     زنده اندیشان به زیبایی رسند آنقدر زیباست این بی باز گشت   کز برایش می توان از جان گذشت با این حال باید فراز ونشیب ایام را غنیمت شمرد وبا بازگویی خاطرات گذشته واژه حزن و نا امیدی را از ذهن خود دور کرد ،بی تردید عملکرد و تجارب نسل گذشته در فراز و نشیب روزگار با بهایی سنگین بدست آمده و چراغ راه نسل بر آمده روشنی بخش است https://t.me/koohnevisaneiran

ساعتی قبل خانم دکتر حسامی فرد ماکالو را صعود کرد 🌺👏😍

افسانه حسامی فرد و نایلا کیانی دو کوهنورد برجسته و الهام‌بخش هستند که به دلیل دستاوردهایشان در کوهنوردی شناخته شده‌اند. 🔸️افسانه حسامی فرد: ملیت: ایرانی تحصیلات:دکترای حرفه‌ای پزشکی حرفه: پزشک تیم‌های ورزشی، مدرس پزشکی کوهستان،مربی کوهپیمایی دستاوردها: اولین زن ایرانی فاتح قله کی۲، چهارمین زن کوهنورد ایرانی فاتح اورست،صعود به ۹قله بالای هشت هزار متری جهان و هم اکنون درتلاش برای صعود قله ماکالو 🔸️نایلا کیانی: ملیت: پاکستانی تحصیلات: تحصیل کرده در Queen Mary University of London حرفه:کوهنورد دستاوردها:اولین زن پاکستانی فاتح یازده قله بالای هشت هزارمتر افسانه حسامی فرد با تجربه‌ای که از صعود به چندین قله بالای هشت هزار متری دارد،نشان داده است که با تلاش و پشتکار می‌توان به بلندترین نقاط دنیا رسید. برای "افسانه حسامی فرد" عزیز صعودی افتخارآفرین و امن را آرزومندیم.همچنین ضمن تبریک به نایلا کیانی برای صعود موفقش به قله ماکالو،آرزوی فرودی امن و موفق را داریم. ✍️#فرشته_احمدیانفر متن کامل را اینجا بخوانید: Instagram.com/soudeghalam T.me/koohnevisaneiran

حرفی برای گفتن جایگاه بلند مرتبه معلم مقدمه (در  دوازدهم اردیبهشت سال ۱۳۴۰  مقابل مجلس شورای ملی تعدادی از معلمان بخاطر دستمزد تحصن می کنند و در مواجه با پلیس چند نفر مجروح می شوند که شخصی بنام دکتر خانعلی معلم فلسفه شهید می شود، از آن پس رسم بر این بوده که معلمان هرساله این روز را گرامی می داشتند که این رخداد بعد از انقلاب به مناسبت شهادت استاد مطهری تا کنون  بنام روز معلم تداوم یافته است ،همچنین در عرصه تاریخ ارسطو فیلسوف یونان به عنوان معلم اول و فارابی معلم ثانی ونیز میردادماد به عنوان معلم ثالث لقب گرفته اند که در کتب تاریخی وفرهنگ لغت در این خصوص توضیحات کامل موجود است ) کار وکشاورزی ودیگر امور در روستا اولویت اول بود چنانچه کسی به کلاس درس ویا تحصیل فراخوانده می شد، از نگاه اغلب روستا نشینان نوعی هنجار شکنی وجای تعجب به همراه داشت  ،یقینا در گذشته های دورتر شاید از محالات بوده که کسی ویاشخصی از اهالی روستاها بتواند تحصیل کند ،مگر اغنیا وملاکین که توان مالی داشتند وکارها وامور آنان‌ در روستا توسط عمله ویا افراد  مزد بگیر انجام می شد واحیانا فرزندان آنان در تحصیل وحضور در کلاس درس موانع ومشکلات کمتری داشتند (البته نقل وقول روایات وکارنامه پنج دهه از عمر انسان در مقایسه با تاریخ زندگی بشر ونیاکان ذره ای بیش نیست ولی آنچه بیان می گردد یقینا در حد بضاعت  مغتنم است ) در روستا زادگاه خودم  آنچه بخاطر دارم ویا بگوش شنیده ام تعداد قلیلی از خوش نشینان که مدت چند ماهی در روستا ساکن می شدند ودر شهر منزل وماوایی نیز داشتند سواد قرآنی وبقولی به مکتب رفته بودند وتحصیلات کلاسیک نداشتند  ،به این خاطر برای روستائیان وسکنه آنجا که در اغلب فصول سال کار کشاورزی ودامداری شغل اولیه وکسب وکار بود بخصوص فرزند ذکور به عنوان نیروی کار اهمیت بسزایی داشت که در آنجا ساکن و کمک حال خانواده بودند شاید از دهه چهل در برخی از روستا ها تعداد انگشت شماری از خانواده ها با همه مرارت ومشکلات ونیز مقابله با برخی نگرش های مقدس یکی از فرزندان ذکور را برای تحصیل روانه می کردند ،که یقینا هزینه ها وتهیه منزل استیجاری ویا سکونت در منازل اقوام در شهر از اصلی ترین موانع ومشکلاتی بوده که برای تحصیل کننده نیز بسیار دشوار وهمراه با ملاحظات بوده است ،غرض از باز گویی چنین روایات وپیشنه و احوال باب گفتگو و یاد آوری تاریخ شفاهی چند دهه پیش است که برای نسل فعلی وکسانیکه در آینده به این نسل خواهند پیوست، که بخاطر بماند نیاکان ما ونسل های گذشته چگونه روزگار می گذراندند وسیر تاریخ اجتماعی ایران وحال و روز روستا نشینان در گذشته چگونه بوده است اکنون ،اگر چه هنوز برخی مشکلات وسختی ها گریبانگیر وطاقت فرسا رایج  است ،اما مشابه چنین دشواری ها، رنج ومحنت هایی است که  گذشتگان متحمل شدند ونسل فعلی نیز به گونه ای دیگر با سختی وناملایمات دست‌وپنجه نرم می کنند که البته واقعیت های انکار ناپذیر روزگار وسرنوشت انسان است بقول استاد زرین کوب (تا انسان گذشته خودرا خوب نداند،آینده خوبی پیش رو نخواهد داشت  ) در اینجا توصیه این حقیر بر این است، مطالعه تاریخ وسرگذشت انسان وبه ویژه شنیدن نصایح وسخنان سالخوردگان واقوام به عنوان تاریخ شفاهی این مرزو بوم به مراتب مغتنم وجایگاه ویژه ای دارد ،که اهالی قلم وجوانان تحصیل کرده لازم است در این زمینه حوصله بخرج داده وشنیده ها را کتابت ومکتوب نمایند یقینا برای ثبت وقایع وفرهنگ وسنن مردم ،به خصوص نزدیکان واقوام  لازم است همت بخرج داده وخاطره نویسی شود که برای چنین کاری دست غیبی در کار نیست وباید در این زمینه اهتمام بیشتری مبذول گردد به هر حال معلمان وکارگران دو قشر موثر وپر تعداد در جامعه هستند که در شکوفایی ونقش آفرینی  کشور جایگاه شایسته ای داشته ولازم است قدردان زحمات گرانسنگ آنان باشیم فرجی پور اردیبهشت ۱۴۰۳ https://t.me/koohnevisaneiran

پادکست مانگ هلات منتشر کرد :   اپیزود سی و نهم به نام "ژیلا و دلدادگی هایش"   " روایت زندگی یکی از نخستین بانوان مربی کوه‌نوردی دهه سی کشورمان"   "ژیلا عربی" همسرگرانقدر زنده یاد "محسن نوری"،  مربی درجه یک و مدرس نام آشنای کوه‌نوردی است که تا واپسین روزهای زندگی اش،عاشقانه و پرتوان در دنیای کوه و کوه‌نوردی گام برداشت. داستان ما روایت زندگی مشترک یک مربی سنگنوردی و اسکی زن  است با یک مربی سنگنوردی مرد ،قصه ای است از دلدادگی و عشق که نقطه آغاز این پیوند در صخره های بلند و سرسخت کوهستان است ،عشقی که رشته وصلش  طناب حمایت و استحکام پیوندش به کارگاه  محبت و تداوم زندگی است.این دو پنجه بر سنگ های آذرین سائیدند و پاها را در لمس گیره ها و طناب صعود و حمایت های میانی سپرده و پس از صعودی جسورانه از دیواره بندیخچال،با شادی و مسرت ،سفره عقد زناشویی خویش را بر پا کردند و از آن پس، همطناب و همنورد دیواره ها ،قله ها و پیست های اسکی شدند و هم پیمان عشق و زندگی، تا آتش مهر و عشق خویش را بر فراز قلل بیفروزند. محسن نیکروش/فرشته احمدیانفر ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ t.me/Mang_halat https://castbox.fm/vb/697268980 T.me/koohnevisaneiran