ZIYO ISTAB

#оила Эр-хотин орасида низо чиқди. Аёл ётоқ четига ўтириб юм-юм йиғларди. Шу вақт эшик қўнғироғи чалинди. Аёл эшикни очиб қараса, уни кўргани ота-онаси келибди. Қизининг йиғидан қизарган кўзларини кўрган ота-она табиийки, хавотирга тушди. — Тинчликми, қизим? Нега бунча йиғладинг? Қизи мунгли юзини ним табассумга айлатириб, шундай деди: — Айтсам ишонмайсизлар, сизларни жуда соғингандим, кўргим келганидан ичим гумириб йиғлаб ўтиргандим. Не ажабки, эшик қоқиб келиб ўтрибсизлар! Бу гапни нарги хонадаги эр эшитиб турганди. Хотинининг матонати, оила сирини дидиё қилмаганидан унга ҳурмати ошди, ўз қилмишидан эса хижолат торти. Оила ҳикмат, сабр-тоқат ва матонат билан қўриқланади. ┉┅━❀🍃💐🍃❀━┅┉ t.me/IkromSharif

#Сўраган_эдингиз Ҳозирги кунда фиқҳий мазҳабларга эргашиш шартми? @fargona_namoz_vaqti

[ Photo ] #оила Эр-хотин орасида низо чиқди. Аёл ётоқ четига ўтириб юм-юм йиғларди. Шу вақт эшик қўнғироғи чалинди. Аёл эшикни очиб қараса, уни кўргани ота-онаси келибди. Қизининг йиғидан қизарган кўзларини кўрган ота-она табиийки, хавотирга тушди. — Тинчликми, қизим? Нега бунча йиғладинг? Қизи мунгли юзини ним табассумга айлантириб, шундай деди: — Айтсам ишонмайсизлар, сизларни жуда соғингандим, кўргим келганидан ичим гумириб йиғлаб ўтиргандим. Не ажабки, эшик қоқиб келиб ўтрибсизлар! Бу гапни нарги хонадаги эр эшитиб турганди. Хотинининг матонати, оила сирини дийдиё қилмаганидан унга ҳурмати ошди, ўз қилмишидан эса хижолат торти. Оила ҳикмат, сабр-тоқат ва матонат билан қўриқланади. ┉┅━❀🍃💐🍃❀━┅┉ t.me/IkromSharif

​ҲАМДАРДЛИК БИЛДИРАМИЗ Ўзбекистон мусулмонлари идораси жамоаси таниқли уламо, Фарғона вилояти Данғара тумани “Саид Аҳмадхон ҳожи” жоме масжиди имом-ноиби Ёрқинжон қори Фозиловнинг вафоти муносабати билан марҳумнинг оила аъзолари ва яқинларига чуқур таъзия изҳор этади. Аллоҳ таоло марҳум уламони Ўз мағфиратига олсин, имонларини саломат қилсин, солиҳ амалларини ўзларига ҳамроҳ этсин. Охиратларини обод этиб, жойларини Фирдавс жаннатларидан қилсин! Ҳақ таоло марҳум қори домланинг барча солиҳ амалларини, динимизга қилган хизматларини, илм-маърифат, зиё таратиш йўлидаги саъй-ҳаракатларини ҳусни қабул айлаб, Ўз мағфиратига олсин, чеккан дардларини барча саҳву хатоларига каффорат қилиб, раҳматига чулғасин, қабрларини жаннат боғчаларидан қилиб, охиратларини обод айласин! Аллоҳ таоло марҳум қори домланинг аҳли оиласи, фарзанду аржумандлари ва яқинларига чиройли сабр бериб, бу мусибатларини яхшиликлар ила тўлдирсин. Ўзбекистон мусулмонлари идораси жамоаси, уламолари, имом-домлалари ва ўқитувчи-мударрислари номидан Ёрқинжон қори Фозиловнинг оила аъзолари, фарзандлари, ёр-биродарлари, яқинларига ҳамдардлик билдирамиз. Иннаа лиллааҳи ва иннаа илайҳи рожиъуун. «Мусибат етганда «Албатта, биз Аллоҳникимиз ва албатта, биз Унга қайтувчимиз», деган сабрлиларга хушхабар беринг». Ўзбекистон мусулмонлари идораси

Йигит аёл-қизлари гўзал бўлган шаҳарда вояга етди. Ҳар куни кўча-кўйда кўзи фақат чиройли қизларга тушарди. Ўқишда синфдошлари орасида ҳам, кейинчалик курсдошлари орасида ҳам ҳусни-жамолда бири биридан қолишмайдиган қизлар... Вақти етиб, уйланишни истади. У Аллоҳдан солиҳа жуфт сўрай бошлади. Ҳа, чирой ҳам керак. Лекин унга айтилган солиҳа қизларда олдин кўрганидек чиройлилари йўқ эди. Солиҳа қизларнинг ҳам чиройлилари кўп, лекин йигитга ундайлари учрамади. Йигит эса Аллоҳдан фақат диндор солиҳа, қиз сўрайверди. У ҳар дуосида ибодатли, одоб-ахлоқли жуфт сўради. Ҳажда, умрада каъбапўшга тирмашиб, намозларида сажда қилиб фақат диндорини сўрайверди. Вақт ўтиб Аллоҳ таоло унга бир жуфт берди. Қизнинг отаси йигитнинг отасига қизини тавсия қилиб келди. Уйланди. Йигит айтади: «Мен аёлимда қандай сифатлар бўлишини сўраган бўлсам, ҳудди шундай бўлди. Ўзим кечаси намозга туролмасдим, то бомдодгача ухлар эдим. Бир куни ярим тунда уйғониб кетдим. Қарасам, аёлим хонанинг четроғида қиёмда турибти, намоз ўқияпти. Мен буни билмас эдим. Уйғонганим учун кўриб қодим, холос. Қайтиб ухладим. Шу билан кўчада бирор чиройли аёлга кўзим тушса, аёлимнинг тундаги намозини эслайман. Кўз ўнгимда, қоронғу хона четида қиёмда турган аёлим гавдаланади. Аллоҳга қасам, бу манзарани дунёдаги ҳеч қандай чиройга алишмайман!» Йигит ушбу ҳадисни эшитиб, диндор аёл истаган эди: «Аёл киши тўрт нарса учун никоҳланилади: моли учун, насаби учун, жамоли учун ва дини учун. Диндорини танла, қўлинг тупроққа қорилгур!» (Имом Бухорий раҳимаҳуллоҳ ривояти.) ┉┅━❀🍃💐🍃❀━┅┉ t.me/IkromSharif

Маҳалламиз мозорининг девори ёқалаб тратуардан кетяпман. Одатдагидек симёғочлар чироғи ёқилмаган, кўча қоп-қоринғу. Ора-ора ўтаётган мошиналар чироғи билан кўча бир зум ёришиб, кейин яна зимистонга айланяпти. Ёшим йигирма олтига етдиямки, ҳали-ҳануз шу бечора симёғочлар чироққа ёлчимади. Узоқроқдан велосипед минган, оқ-сариқдан келган тўлароқ йигит мен томонга келяпти. Анча яқинлашганда танибман. —Акмаал! — деб баланд овозда чақирдим. Кўрмай ўтиб кетмасин тағин. Акмал қўшнимиз Фарҳод аканинг ўғли. Ёши ўн еттида, мендан беш ёш кичкина. Ҳали ёш бўлса ҳам маҳаллада ҳамма уни ҳурмат қилади, яхши кўради. Дадаси топармонлиги ёки онаси мансабдор фалончиевичнинг қизи эканлиги бунга сабаб бўлган эмас. Аксинча, бу ҳурматни Акмал ўз самимийлиги, хушмуомалалиги, бир сўз билан айтганда, чиройли хулқ-атвори билан қозонган. Болалигиданоқ ўта самимий эди. Маҳалламизда у кириб ўйнамаган ҳовли йўқ. Дилдан суҳбатлашмаган инсон йўқ. Ҳар бир хонадон аҳлининг чойнак-пиёласи уни танийди, бировнинг мушугига «кишт» демаган. Доим очиқ юзли, қўли кўксида, совуққон, хизмат бўлганда «лаббай» деб туради. Йигит бўлса, шунчалик бўлар. Кўришганимизга анча бўлганди. Учрашиб қолганимиздан хурсанд бўлиб кетдим. Чунки мен уни тез-тез эслардим, аҳволига қизиқардим. Мени кўриб велосипедини тўхтатди. Саломлашиб, қўл сиқишиб кўришарканмиз, мен акаларча чап билагимни унинг гарданига қўйиб олдим. Ундан сўрадим: —Акмал, укам, Аллоҳ таоло сени кутиб олганда қандай муомала қилди?.. Тўғри тушундингиз. У тўрт йил олдин вафот этган, шу мозордан қўним топган. Уни ҳозир тушимда учратганимдан хурсанд бўлиб кетдим. Чунки мен уни тез-тез эслардим, аҳволига қизиқардим. Фурсатни ғанимат билиб ўзимни қизиқтирган саволларга жавоб изладим. —Акмал, укам, Аллоҳ таоло сени кутиб олганда қандай муомала қилди? Акмалнинг юз ифодаси ўликка хос эди: ҳеч қандай ҳиссиёт белгиси йўқ. На хурсандлик, на ташвиш аломати бор. Жавоб берди: —Аллоҳнинг ғазабига қолай деб турган эдим. Кейин мени ўз раҳматига олди. Ичимда мен: «Аллоҳнинг ғазабига тортай деган нарса намоз ўқимай ўтганлиги бўлса керак» деб тургандим, худди ичимдагини ўқиётгандай тасдиқ нигоҳи билан қаради. Бу қараш шу қадар маʼноли эдики, юрагим уриши тезлашиб кетди. Ахир ёшлигимдан фарз намозларни канда қилмаган бўлсамда, бирор марта шу қўшни укамни намозга даъват қилмаган эканман. Худди ҳозир мени қаттиқ ушлаб олиб: «Сиз айбдорсиз ҳаммасига, сиз айбдорсиз» дейдигандай туюлди, қаттиқ ваҳимада қолдим. Яхшиямки «Аллоҳ раҳматига олди» деб қолди, бўлмаса тамом бўлардим. Шу лаҳзада менинг хаёлимга дарров унинг чиройли хулқи келди. Ҳойнаҳой мағфират қилинишига сабаб шу гўзал хулқи бўлса керак, деб ўйладим тушимда. Юрагимнинг безовталиги ҳам бироз сокинлашди. Кейин аста узоқлаша бошлади. Кўринмай кетай деганда ўзимга муҳим яна бир савол эсимга тушди. —Акмал, ҳозир уёқда нима қиласизлар, кундалик ишингиз нима? —Кун бўйи фақат Қуръон ўқиймиз. Машааллоҳ! Бу жавоблардан кейин Акмал ҳақидаги хавотирларим анча нари бўлди. Алҳамдулиллаҳ. У узоқлашаркан, мен қандайдир бир хилват ҳужрага кирмоқчи бўлдим. Лойсувоқли девор, эшик-ромлари йўқ, зим-зиё, зах босиб ётган бу хона эски ҳожатхонага ўхшарди, фақат нохуш ҳиди йўқ холос. Мен негадир ўша ерга кириб Қуръон ўқимоқчи бўлдим. Улгуриб қолай деб баланд овозда сўраб олдим: —Акмал, ҳожатхонада Қуръон ўқиса бўладими? У сукут сақлаб турди. Иккинчи марта сўрадим: —Акмал, укажоним, ҳожатхонада Қуръон ўқиса бўладими? —Бўладими?! — деб таажжубли оҳангда жавоб берди. Яъни «бўладими ҳам гапми, ўқиш шарт» демоқчи назаримда. Кейин у кўринмай кетди. Мен ҳалиги ҳужрага кирдим. Чордана қуриб, қўлимда мусҳаф билан ўтирдим. Хона ваҳимали, жуда ваҳимали эди. Атрофга қараганим сари юрагимдаги даҳшат ортиб борарди. Шу даҳшат ичида мусҳафни ушлаб ўтирардим. «Шунақаям бефайз макон бўладими?! Қандай жой экан-а ўзи бу?» деган ўйлар зеҳнимдан ўтаркан, бирдан бу жойни танийдиган бўлиб қолдим. Бу — менинг қалбим экан. Қуръондан узоқлашган, солиҳ амаллар билан пардоз берилмаган юрагим. Ўтирган хонамдан жирканиб кетдим, ҳам қўрқдим. Тезроқ қочиб кетишни истадим. t.me/IkromSharif

ИНТЕРНЕТДА ТАРҚАЛГАН "АЛ-АЗҲАР" УНИВЕРСИТЕТИ ҲАҚИДАГИ ГАПЛАР ТЎҒРИМИ? Аброр Мухтор Алий ҳафизаҳуллоҳ @AbrorMuxtorAliy Яқинларингизга ҳам улашинг. https://t.me/joinchat/AAAAAEbtS59rj0N7JxMoDw

📜Усмон ибн Аффон розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Расулуллоҳ ﷺ: «Бирор бир банда ҳар тонгда ва тунда: بِاسْمِ اللهِ الَّذِي لاَ يَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَيْءٌ فِي الأَرْضِ وَلاَ فِي السَّمَاء وَهُوَ السَّمِيعُ العَلِيمُ «Бисмиллаҳиллазий лаа йазурру маъасмиҳи шай`ун фил арзи ва лаа фис самаи ва ҳувас самийъул ъалийм», деб уч марта айтса, унга бирор нарса зарар бермайди», дедилар. •┈┈••┈┈••┈┈••┈┈••┈┈••┈┈• 📃Маъноси: “Шундай Аллоҳнинг исми билан бошлайманки, Унинг исми туфайли еру осмонда бирор нарса зарар бера олмайди. У эшитувчи ва билувчи Зотдир” 🖋Абу Довуд ва Термизий ривоятлари.

#Jinn 📹 "JINN" кўп қисмли фильм 🎞 1-қисм: ҒАЙБ ОЛАМИ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ▪️"Улар ғайбга иймон келтирурлар…” ▪️Ғайб олами, Жинлар ҳақида ▪️Жинларнинг барчаси ёвузми? ▪️Солиҳ жинлар ҳам бўладими? ▪️"Шайтон" фақат жин бўладими? Telegram | Youtube | Shams Solih

САЙЙИДУЛ ИСТИҒФОР Шаддод ибн Авс розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ким саййидул истиғфор: اللهُمَّ أَنْتَ رَبِّي، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ خَلَقْتَنِي، وَأَنَا عَبْدُكَ، وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ، أَبُوءُ لَكَ بِنِعْمَتِكَ عَلَيَّ وَأَبُوءُ بِذَنْبِي فَاغْفِرْ لِي فَإِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ «Аллоҳумма анта роббий ла илаҳа илла анта холақтаний ва ана ъабдука ва ана ъала ъаҳдика ва ваъдика мастатоъту аъузу бика мин шарри ма сонаъту, абуу лака биниъматика ъалаййа ва абуу бизамбий фағфирлий фаиннаҳу ла йағфируз зунуба илла анта»ни кечки пайт айтиб, тонг отгунича вафот этса, жаннатга киради. Ким тонгда айтиб, шу куни вафот этса, унда ҳам жаннатга киради», дедилар. (Маъноси: “Аллоҳим, Сен парвардигоримсан, Сендан бошқа илоҳ йўқ. Мени халқ қилдинг ва мен Сенинг қулингман. Мен Сенга берган ваъдамда ва Сенга берган аҳдимда қодир бўлганимча турибман. Қилган нарсаларимнинг ёмонидан Сенинг номинг билан паноҳ тилайман. Менга ато қилган неъматларингга иқрор бўлдим. Ва яна гуноҳларимга ҳам иқрор бўлдим. Менинг гуноҳларимни кечир. Чунки Сендан бошқаси гуноҳларни кечира олмайди”). Имом Бухорий ривоятлари.