double sided pizza

انسان‌های داغ چون خودشان داغ هستند از فصل گرما خوششان نمی‌آید.

خانواده‌‌ی ایرانی‌ای هست که از بچه‌هاش ناامید نشده‌باشه؟

مشکل از تو نیست مشکل از منه که به‌جای اینکه روی خودم کار کنم و به نقطه‌ای برسم که تصور خودم از خودم مهم باشه نه چیزی که تو فکر می‌کنی، تلاش کردم تصور تو رو درست کنم که هیچ‌وقت هم موفق نبودم.

یه کلیپ از نوازنده‌ی سازدهنی نشونم داده که یارو ۵۷سالشه و ساز اصلیش از بچگی هارمونیکا بوده و می‌گه تو هیچ‌وقت این‌جوری نمی‌شی چون نمی‌تونی بعدشم می‌خواد درستش کنه می‌گه می‌تونی ولی اراده نداری که مدام تمرین کنی. ببخشید پدر من ولی من توی یک‌هفته نمی‌تونم توانمندی‌هام رو نشونت بدم حتی اگر ۴۸ساعته تمرین کنم.

من دقیقا از بچه‌های مردم پدری رو کم دارم که بچه‌شو با یه مرد ۵۷ساله مقایسه نمی‌کنه و نمی‌گه تو با این سن چرا شبیه کسی نیستی که از تو ۳۳ سال بزرگتره و حداقل ‌سی‌سال از تو توی این کار بیشتر تلاش کرده و تجربه‌ و دانش بیشتری داره.

بابای من صبح تا شب بهم می‌گه اراده نداری، نمی‌تونی، نمی‌شه و اونایی که می‌بینی فلان کار رو کردن زرنگن و پشتکار دارن. وقتی یه روز حالم بده و به خودم فحش می‌دم یا اعتمادبه‌نفس انجام دادن کوچیک‌ترین کارا رو هم ندارم سریع می‌گه بچه چرا تو انقدر اعتماد‌به‌نفس نداری مگه از بقیه چی کم داری. هیچی پدر من، من از بقیه پدری رو کم دارم که به بچه‌هاشون نمی‌رینن.

از یه زمانی تصمیم گرفتم ناراحتیم رو ابراز کنم که شبیه تو نشم. هرجایی توی روابطم طرف مقابلم رو آزار دادم یاد تو افتادم از خودم بدم اومد که کارایی رو کردم که شبیه کارای تو بود و من ازش متنفر بودم. هرجایی توی روابط گذشته‌م دلخور شدم و سکوت کردم یاد تو افتادم که به جای حرف زدن سکوت کردی و بدترین لحظات رو تجربه کردم. هرزمانی که قهر رو انتخاب کردم بازم یاد تو افتادم و از خودم متنفر شدم.

زندگی با تو خیلی سخته. انگار باید سر کوچیک‌ترین چیزا استرس داشت و آخرشم همیشه به بدترین شکل تموم می‌شه.

All eyes on hesab bankim