کانال شعر مرتضی روانخواه

رفتی و رابطه مان توی خیابان گم شد توی احساس ترک خورده ی باران گم شد خواب خیسی که شب پنجره تعبیرش کرد مثل شبنم شد و بر شانه ی گلدان گم شد رد شد از باغ من احساس پر پروانه یادگاری تو بر برگ درختان گم شد از غم برفی تو رنگ خیابان پر زد در خداحافظی ات فصل زمستان گم شد دوری راه تو در نقشه جغرافی نیست بی خبر رفتی و این جاده ی پنهان گم شد از دل ام تا سر میدان ونک راهی نیست در قدم های تو انگار که تهران گم شد مرتضا روانخواه. از کتاب پنجره های زخمی https://t.me/shervadeklameh

علاقه مندان به شعر و ادبیات می تونن کتاب شعرم را از : اهواز  خیابان اصلی زیتون کارمندی حد فاصل پارک و سنگر بین خیابان فیاض و خیابان بوعلی.کتاب فروشی جعفری. و شیراز. خیابان طالقانی. نزدیک ارگ کریم خان زند. کتاب فروشی احمدی تهیه نمایند.

امشب احساس مرا سیراب کن توی آغوش ات دل ام را آب کن خو گرفته با خیال ام یاد تو روی تنهایی من حساب کن مرتضا روانخواه https://t.me/shervadeklameh

از چشم تو جان من غزل می گیرد با شعر تر از لب ات عسل می گیرد هر لحظه به یاد و خاطرم می آیی زانوی سکوت در بغل می گیرد مرتضا روانخواه https://t.me/shervadeklameh

یک خانه پر از فصل زمستان ام من دلواپس غنچه های گلدان ام من یک چتر برای راه رفتن با تو دلتنگ هوای زیر باران ام من مرتضی روانخواه https://t.me/shervadeklameh

موهای تو یک بهار پر گیسو داشت با نرگس و یاس و نسترن ها خو داشت زلف ات که گدازه ای پر از باران بود آتشکده ای عبیر  تو در تو داشت مرتضا روانخواه https://t.me/shervadeklameh

با توام آکنده از باران ولی سرمست درد سر خوش از فصل بهار هستم ولی با روی زرد پلک می زد برگ ها را باد پاییزی هنوز آرزوها هم زمین خوردند روی خاک سرد روزها سر خورده از طوفان غمگین سکوت شب پر از فریاد تاریکی بحران زای مرد زندگی را گرد و خاک فقر آذین کرده بود سفره ها پر می شد از بی نانی و این خاک و گرد مرگ هم سمباده می زد چهره ی آیینه را صیقل لبخند های خسته را ویرانه کرد کوچه ها لبریز بود از عابران بی عبور بی قدم رد می شدند از آرزوشان فرد فرد هاج و واج از روزگار سخت سیلی خورده اند دل پراکنده ولی آماده ی روز نبرد با امید باز روییدن، شکفتن،تازگی باید اینها را دوباره دور باران جمع کرد مرتضا روانخواه https://t.me/shervadeklameh

از دهان ام می چکی یک روز با نام بهار با صدای خنده ی شیرین و خوش طعم انار قطره قطره خیس احساس نگاه ات می شوم مثل یک آیینه لبریز از گل رخسار یار نیمکت های تمام شهر را پر می کنم از هوای یاد تو، از لحظه های انتظار خواب هایم را به آغوش تو دعوت می کنم پای گرمای اثر بخش خیال یک قرار می نشانم خاطرات ام را کنار یاد تو زندگی را تازگی می بخشم از این یادگار با هوای آمدن هایت تبسم کن مرا کوچه را پای قدم های خوش آهنگ ات بکار اضطراب دوری ات را از دل من دور کن تا طلوع چهره ات را دل ببیند آشکار می سپارم دل به لبخند خیال انگیز تو تا فراموش ام کند این درد های آزگار مرتضا روانخواه https://t.me/shervadeklameh

رباعی: از چهره ی تو دلم خبر آورده آتشکده ای پر از  شرر آورده رویید و شکفته شد نگاهت مهتاب ، رخسار تو را شب ام ثمر آورده امروز دلم کنار تو تنها نیست بی چشمه ی  چشمان تو جان دریا نیست من مانده ام و تلالوی خاموشی خورشید بدون روی تو زیبا نیست روی تو شهاب آسمانی  دارد یک برکه ی آب آسمانی  دارد یک لحظه بمان،صدای چشمه است انگار چشم تو شراب آسمانی دارد مرتضی روانخواه https://t.me/shervadeklameh

رباعی : از چشم تو چشمه آب نوشید آن روز یک جام پر التهاب نوشید آن روز مدیون تو بود مستی اش را وقتی دل از لب تو شراب نوشید آن روز از جام لب ات اگر چه کم نوشیدم یا از نفس ات هوای غم نوشیدم از گونه ی نازنین و گرم ات اما یک بوسه ی گرم و تازه دم نوشیدم تو آمدی و  به جان من افتادی در بردن دل همیشه یک استادی من بودم و قاب خاطرات ام با تو عکسی که به باد بوسه ام می دادی مرتضی روانخواه https://t.me/shervadeklameh