خودت را معماری کن

Muzyar الناز رکابی در دور فینال سنگ‌نوردی آسیا، بدون حجاب شرکت کرد، در حالی که نماینده رسمی ایران بود. کاری سترگ. درود بهش. szamanzadeh چهارم شد ولی از لحاظ کنارگذاشتن حجاب اجباری اول شد. HadiNili IG: iwsports 📡 @VahidOnline

«در سرزمین‌های ما که لگدمالِ اولیای فضیلت، و گرفتار دربانانِ حقیقت است؛ در این شرقِ طاعون زده از ستم و سرکوب! زیبایی، دستخوش زشت‌ترین و چرک‌ترین تلاش‌ها برای محو و کتمان نشانه‌های خویش شده؛ این‌جا که شعر، عار و موسیقی، فضیحت و آزادی، بزرگترین ننگ است.» «ژان‌دوست» شاعر و رمان‌نویس سوری

نوشته جدید آتش شاکرمی، خاله نیکا شاکرمی: «میخواهید از نیکا چه بدانید؟ هرچه میخواهید درمورد او بدانید را در دخترهای اطراف تان جستجو کنید. آنها نیازمند برابری هستند. فهم این آسان نیست اما ممکن است. اما اگر میخواهید نگاه من به نیکا را بدانید می توانم‌ به شما بگویم آنچه برای من مهم است این است که او با آگاهی و چشمانی باز انتخاب کرد ( ویدیوهایش را دیده اید قطعن ) ، رفت و جنگید و دیگر برنگشت. من هزار پاره شده ام و هر روز این هزار پاره را جمع میکنم و روی زانوهایم می ایستم و هیچ خیال ندارم ازپا دربیایم. شیوه ی سوگواری من، و شیوه ی مواجهه ی من با این " نهایت ِ سهمگین " اینگونه ست که درنهایت رنج و سوگ، به آگاهی و انتخاب اش احترام بگذارم و به او افتخار کنم و او را در درونم نگاه دارم که تا وقتی هستم او نیز در آثارم حضور داشته باشد. حرمتی که برای آن انتخاب و این سوگ‌ قائلم خدشه ناپذیر است. اینها را می نویسم که بگویم تا به چه اندازه قدردان آنهایی هستم که همدلی شان بالغانه ست و تاچه اندازه حرف های از سر نابالغی و غرض ورزی در من بی تاثیر است. نیکای زیبا رویای ستاره شدن داشت، زندگی به او فرصت ستاره شدن نداد، با مرگ اش ستاره شد. نگاه من به مرگ او اینگونه ست. و در آخر اینرا بگویم که هرچیزی آدابی دارد، و آنکه آداب و آئین جنگ و سوگ را نمی داند فقیر است. . . . #نیکا_شاکرمی #زن_زندگی_آزادی» .

زندگی ما سالهاست در زیر سایه چتری از ترس جریان دارد ما با این سایه رشد کردیم تلاش کردیم تا خود را بیابیم اکنون میدانیم که درون ما همیشه زیر سیطره‌ی این سایه زندگی نکرده است گواه آن فریاد بلند انسانیت و ازادگی در خیابان‌های ما که بهت روشنفکران خواب الود و بی عمل ایران را باعث شده این فریادها و شجاعت ها سندی ست بر شجاعت و پویایی ما مردم ایران سندی ت بر این این چتر ترس و نکبت را ویران خواهیم کرد.

زندگی ما سالهاست در زیر سایه چتری از ترس جریان دارد ما با این سایه رشد کردیم تلاش کردیم تا خود را بیابیم اکنون میدانیم که درون ما همیشه زیر سیطره‌ی این سایه زندگی نکرده است گواه آن فریاد بلند انسانیت و ازادگی در خیابان‌های ما که بهت روشنفکران خواب الود و بی عمل ایران را باعث شده این فریادها و شجاعت ها سندی ست بر شجاعت و پویایی ما مردم ایران سندی ت بر این این چتر ترس و نکبت را ویران خواهیم کرد.

از بین حیوانات فقط یک انسان می‌تونه تا این حد بی‌شرم و نادان و کور باشه.

حسین اشتری، فرمانده کل انتظامی در گفتگویی با رسانه‌های ایران در مورد حضور افرادی با پوشش پلیس صحبت کرده است و گفته قصد این افراد تشدید اختلافات است @bbcpersian

زینب: «اگر با اصل اعتراض کردن موافقید ولی فکر می‌کنید این اعتراض‌ها این شکلی فایده نداره شما اونجوری که به نظرتان فایده داره اعتراض کنید. اگر هیچ‌‌وقت به هیچ‌شکلی اعتراض نمی‌کنید و فقط می‌گید این شکلی فایده نداره احتمالاً دارید انفعال و بی‌عملیتان را توجیه می‌کنید. اگر از عواقب هر شکلی از اعتراض کردن می‌ترسید، حق دارید. این حکومت بارها نشان داده که ظلم و جنایتی نیست که از دستش بربیاید و نکند. ترس یک احساس انسانی است. ترسیدن ما گواهی است بر اینکه در این زندگی چیزهایی هست که شایسته نگه‌داشتن است. ما حق داریم که از ازدست‌دادن آن‌ چیزهای عزیز بترسیم. اگر از اعتراض کردن می‌ترسیم می‌توانیم صادقانه بگوییم که می‌ترسیم یا دست‌کم به‌جای پذیرفتن ترسمان بذر «نمی‌شود» و «فایده ندارد» نپاشیم. روی چیزها اسم‌های غیرواقعی نگذاریم. بگذاریم کسانی که علیرغم ترسشان دارند به‌اندازه خودشان کاری می‌کنند، ادامه بدهند. اصولاً تغییرها را همان کسانی رقم زده‌اند که علیرغم ترس، کاری کرده‌اند. سنگ نینداخته‌اند و اگر توانسته‌اند سنگی را از راهی برداشته‌اند.» .

«بیداری نسل زِد» در رخدادهای اخیر یکی از سرنوشت‌سازترین گسل‌های اجتماعی فعال شد: گسل «سنت و مدرنیته». سرنوشت ایران را تا اینجا همین گسل (یا نزاع) رقم زده و در آینده نیز تعیین‌کننده‌ترین عامل خواهد بود. در این باره تحلیل مفصلی دارم که بماند برای بعد، اما لرزه‌های این گسل باعث شد «گسل نسل‌شناختیِ» دیگری فعال شود که چشم‌ها را خیره کرده: «نسل زِد» بیدار شد. در روزهای اخیر عموماً از رفتار و عملکرد نوجوانان متحیر شده‌اند. این همان «نسلِ زد» یا «زی» (Z Generation) است که شامل نیمۀ دوم دهه‌هفتادی‌ها و کل دهه‌هشتادی‌ها می‌شود. سال 99 نشریۀ «صبح صادق» مطلبی دربارۀ «نسل زد» درج کرده و گفته بود یکی از بزرگ‌ترین تهدیدهای امنیتی‌ـ‌سیاسی در «نسل زد» نهفته است. در پست پیشین دربارۀ رابطۀ «نسل زد» با «نسل ایگرگ» (نیمۀ دوم دهه‌پنجاهی‌ها و دهه شصتی‌ها) توضیح دادم. در این پست به خود «نسل زد» (زومرها) و فرایند «جامعه‌پذیری» و «سیاسی‌شدن»شان نگاهی بیندازیم. «نسل زد» پدیده‌ای جهانی است و بر بستر تحولات و پیشرفت‌های فناورانۀ جهان تعریف شده است، اما تحلیل دربارۀ آن باید در دو سطح باشد: «جهانی» و «بومی». بخشی از ویژگی‌های «زومرها» جهانی است، اما عوامل بومی روی آن‌ها اثر می‌گذارد. اساس تفاوت ما (ایگرگی‌ها) و زومرها این است که فناوری‌های مجازی «وارد زندگی ما شد»، در حالی که زومرها «وارد دنیای فناوری» شدند. به زبانی استعاری، «فجازی» در دنیای ما به دنیا آمد، در حالی که زومرها در «فجازی» به دنیا آمدند. گوشی هوشمند «وارد زندگی ما شد»، اما زومرها از ابتدا در گوشی هوشمند متولد شدند. اما مسئله فراگیرتر است... زومرها بالاترین حد «عزت‌نفس» را دارند. آن‌ها کمتر از همۀ انسان‌های پیشینشان «خواهش و التماس کرده‌اند» و یا اصلاً کتک نخورده‌اند یا به ندرت تنبیه بدنی شده‌اند. زومرها کمتر از گذشتگانشان تحقیر شده‌اند. در سن خردسالی در «اجتماع خانواده» به «عضوی کامل با حق رأی» تبدیل شده‌اند و بیشترین ابزارهای ابراز وجود را نیز داشته‌اند. به همین دلیل، جامعه‌پذیری آن‌ها بسیار زودتر از نسل‌های پیشین رخ داده و شخصیت اجتماعیِ آن‌ها زودتر و مستقل‌تر از پیشینیان شکل گرفته. داشتن ابزارهای ارتباطی گسترده به آنها اجازه داده در برابر اقتدارگراییِ خانوادگی مقاومت کنند و پشتوانه و گریزهای روانی بیرون از خانه بیابند. به دلیل اینکه زومرها عموماً تک‌فرزندند یا فقط یک خواهر و برادر دارند، «حریم خصوصیِ» بسیار بزرگی دارند. این نسل بزرگ‌ترین حریم خصوصی را در تاریخ همۀ نسل‌های ایرانی داشته. حریم خصوصی بنیاد استقلال شخصیتی است؛ چیزی که نسل ایگرگ یا به دست نمی‌آورد یا در سن بالاتر (پس از سن بلوغ) به دست می‌آورد. از دیگر سو به دلیل پایین آمدن جمعیت این نسل، رقابت درون‌نسلی میانشان کاهش یافته و ملایم‌تر شده و در عوض با فرصت‌هایی که خانواده در اختیارشان قرار می‌دهد، با ابعاد روحی و جسمی خود به خوبی آشنا می‌شوند. تمرکز این نسل دیگر روی رقابت با دیگران نیست، بلکه بیشتر درگیر کشف و پرورش خویشند. (امیدوارم این انگارۀ قدیمی و عارفانه از افکار ما ایرانی‌ها بیرون رود که فکر می‌کنیم ریاضت و محرومیت باعث بزرگی می‌شود.) این نسل با سطح بالای مراقبت خانوادگی، بیشتر از نسل‌های پیشین مشاورۀ روان‌شناسی و روانپزشکی گرفته و خویش را بیشتر کاویده و با خود ارتباط برقرار کرده. همین مشاوره‌ها، بهره‌مندی از «تربیت جنسی» و نیز بهره‌گیری از ارتباطات مجازی، باعث «شرم‌زدایی» گسترده در آنها شده. نسل زد ارتباط بسیار کم‌تنش‌تری با جسم و امیال خود دارد و عوارض عاطفی کمتری دارد. زومرها از آنجا که درون شبکه‌های اجتماعی به دنیا آمده‌اند، توان ارتباط‌گیری بالایی دارند؛ با سرعت گروه‌سازی می‌کنند و همبستگی در آنها روان‌تر و مکانیکی‌تر صورت می‌گیرد. آنها بالاترین میزان ارتباطات، و در نتیجه بالاترین مهارت‌های ارتباطی را دارند. به همین دلیل الگوریتم‌های اجتماعی پیچیده‌تری در ذهنشان وجود دارد و همزمان به دلیل بهره‌مندی گسترده از ابزارها از کودکی، توان حلِ مسئلۀ بالاتری هم دارند. همۀ اینها باعث می‌شود توجه آن‌ها زودتر به جامعه معطوف شود، زیرا داشته‌های فردی‌شان زودتر تأمین شده و در نقطۀ مناسبی از هرم مازلو ایستاده‌اند. این وضعیت وقتی با سطح بسیار بالای استقلال‌ و تمرکز بر وجوه روحی و شخصیتی همراه می‌شود، باعث می‌شود زومرها خیلی زود سیاسی شوند. یک عامل بسیار مهم‌تر هم این است که این نسل کم‌ترین سلطه‌پذیری را دارد. آنها خیلی زود با هر نوع اقتداری درگیر می‌شود و بسیار کمتر تمایل به اطاعت دارند. فرمانبری برای آنها امری بدیهی نیست و کمتر از همۀ انسان‌های پیشین از عصر یخ تاکنون «سلطه‌پذیر»ند. حال بازنده کسی است که در برابر این نسلِ تابن‌دندان «هوشمند» مانند نئاندرتال‌ها رفتار کند. مهدی تدینی @tarikhandishi | تاریخ‌اندیشی

با چشمانی اشک بار و بغض گلو