Melikü'l Ümera

“Dışarıdan soğuk biri sanılma olayını seviyorum. Potansiyel insan ilişkilerini önlüyor.”

Yüreğinde taşıdığını diline "mâhkum" edenlere zordur bu hâyât

Dayanamam dediğim her şeye aslanlar gibi dayandım. İnsan bazen kendi alnını öpmek istiyor

Sevilecek, sevdalanacak gönüller hep saklıdır. Kendisini bulana dünyada cenneti sunacak gönüller.

Önceden insanlar yaşıyorlar, yaşadıklarını yazıyorlardı. Şimdi yapmak için yaşıyorlar, göstermek içi görüyorlar. "Görsünler" diye yaşıyor insanlar. Bütün mesele gösteriye indirgenince de karşımıza çıkan tipler gösteriş için herşeyi mübah görür hale geldi.

Bugün nedendir bilmem "Vav" ve "Elif olmak geçti aklımdan.Sonra öğrendim ki,insan Vav diyemezmiş vay dermiş. Buda vaveylâ olup hâkikatı aramak demekmiş. "Vav" kâinat demek, "Elif" ise kâinatın anahtarıymış. Vav olmadan elif olmak ne haddime.

Yüzünde Beliren çizgiler Gönlündeki Yaranın İzidir, İnsanın

Ne çok şeyi bastırıyoruz değil mi? Ya olanı biteni kalbimize... Yada yüzümüzü yastığımıza.

boğulduğun denizin kıyısındaki manzaranın başkasına bahşedildiğini görmek daha çok nefesini kesiyor insanın.

Defalarca rastlanır mısralar da göğsünün ağrısına, Kopan kıyamet bugünün meselesi değil