پهلەی نوین (صفحەی کورد) تاریخی

‍ 🔶 اولاد کربلا 🖊ارشاک رئوف گنبدی توپال عثمان یا عثمان چلاق، مدتی پس از قتل عام ارامنه گفت : 《کسانی که "زو" میگفتند (ارمنی ها) را پاکسازی کردیم، حالا نوبت کسانی است که "لو" میگویند(کُردها) و آنها را من پاکسازی خواهم کرد.》 "کتاب کووایی میلی یا میلی مجادله/حلیم دمیر" و اینگونه شد که قتل عام کوچگِری شروع شد. علی شیر و همسرش ظریفه از رهبران کُرد علوی در کوچگِری بودند که علیه ظلم موجود قیام کردند. در نهایت قیام کوچگری به شدت سرکوب شده و سر علی شیر از بدنش جدا شد. در طول قتل عام، هزاران کُرد کشته شده و یا مجبور به کوچ اجباری شدند. میتوان قیام سیدرضا را در ادامه قیام کوچگری دانست. اما بخوانید گوشه‌ای از آنچه که بر سیدرضا رهبر کُردهای علوی در مواجهه با آتاترک گذشت. "اولاد کربلا هستم، اینجا سراپا ظلم و جنایت است" پیر مرد راست قامت ایستاده بود، در مقابلش رئیس جمهور روی صندلی نشسته و در حال خوردن غذا بود. رییس جمهور ابرو در هم برده، به او گفت : میدانی که امروز اعدام خواهی شد و این فرصتی است برای تو تا خود و فرزندانت را از اعدام برهانی! کافیست ابراز ندامت کرده، به اشتباهاتت اعتراف کنی و از این به بعد مطیع اوامر باشی! ساعتی قبل حکم اعدام او، دو پسرش و چند نفر دیگر از همراهانش را در دادگاهی نمایشی به وی ابلاغ کرده بودند. نگاهی به رییس جمهور انداخت، سرش را بالا گرفت و گفت: کاری نکرده ام که پشیمان باشم، تمام کاری که کرده ام برای محافظت از جان، مال، ناموس و سرزمینم بوده است. تا حالا هر آنچه شنیده اید از زبان مسئولینتان بوده، حالا از زبان من بشنوید. رییس جمهور به نشانه رضایت سر تکان میدهد و پیرمرد هر آنچه از بدبختی ملتش و قتل عامهای صورت گرفته میدانست را به او گفت! رییس جمهور تکه گوشتی را با کارد میبُرد، در دهان میگذارد و رو به پیر مرد میگوید، با این حال از من طلب بخشش کن تا تو را ببخشم! پیر مرد نگاهی به او انداخت و ادامه داد: مرا با فریب دستگیر کردید و هر بار به من و مردمم قولهایی دادید که همه دروغ بود و واقعیت نداشت، قصد شما از همان اول نابودی مردم و سرزمینمان بوده است و با این کار میخواهی در آخر راه مرا سرافکنده و ذلیل ببینی ولی من هرگز طلب بخشش نخواهم کرد و از آنچه کرده ام پشیمان نخواهم شد! در این هنگام چشمان رییس جمهور چون گرگ درخشید و رویش سرخ شد از روی صندلی بلند شد و در حالی که از شدت خشم برافروخته شده بود، فریاد زد: ببرید و کارش را تمام کنید! در حالی که پیرمرد را از داخل قطار سفید رنگی که رییس جمهور در آن قرار داشت به بیرون میبردند، سرش را برگرداند و رو به او گفت :"ما بارها به شما اعتماد کردیم و این اشتباه بزرگی بود! مرا میبرند تا اعدام کنند، این درد بزرگی است برای من، ولی من در مقابل تو سر خم نکردم و آن هم دردی بزرگ باشد برای تو " پای چوبه دار، آخرین خواسته اش را گفت: "مرا قبل از دو فرزندم اعدام کنید!" ولی آنها توجه نکردند، دو پسرش را جلوی چشمانش اعدام کردند و او را بالای چوبه دار بردند! خودش طناب بر گردن انداخت و فریاد زد " اولاد کربلا هستم، اینجا سراپا عیب است و ظلم و جنایت" به صندلی لگدی زد و در میانه زمین و آسمان به پرواز در آمد! تماشاگران از دیدن این همه جسارت آن پیر مرد در عجب ماندند! نسیم ملایمی ریش بلندش را چون ساقه های گندم در گندمزار تکان میداد و این پایان مردی از جنس حسین بود که در مقابل یزید زمان ایستاد و سر خم نکرد! جنازه ها دو روز بالای چوبه دار ماند و سپس در شهر گردانده شد تا عبرتی باشد برای سایرین و بعد جنازه ها سوزانده شده و در مکانی نامعلوم دفن شد!! داستان سیدرضا درسیم اینگونه بود که پس از سالیان دراز توسط روزنامه ینی شفق ترکیه، جزئیاتش افشا شد. آتاتورک حکومتش را بر روی استخوانهای بی گناهان بنا نمود. خشت خشت جمهوری ترکیه از اجساد کُردها، ارمنی ها، رومی ها، یونانی ها و لازها تشکیل شده و این بنای ناموزون را بوجود آورد! شعارش این بود "چه خوشبخت است کسی که میگوید ترک هستم " و نامی که برای سرزمین آنها که قتل عامشان کرد انتخاب نمود ، ترکیه!! نامی که اوج نژاد پرستی او و حکومتی که به وجود آورد را نشان میدهد! اخلاف او نیز همچنان راه او را در پیش گرفته‌اند و امروز میبینیم اردوغان ادامه بنای این سازه ناموزون را با خشت اجساد کُردها ادامه میدهد. Klama Şex Seid Miremın ندای روشنفکران کورد @radioro_kurdestan

کاک نصرالله آذرپیرا معروف بە کاک سبیل از کنشگران اجتماعی ایل کورد در دهلران جوانی و دوران رزمندگی و در دفاع از آب و خاک در برابر تجاوز ارتش بعث صدامی در میانسالی حافظ فرهنگ کوردیاتی و کوردایەتی و خدمت بی‌منت بە کورد و لور و عرب و زوار فارس و تورک و خارجی و ...

🗓 ئەمڕۆ شەممە 🌺 ۲۲ی ئۆردیبێهێشتی ۱٤۰۳ی هەتاوی (خورشیدی) 🌺 ۲۲ی بانەمەڕی ۲۷۲۴ی کوردی (ماد ی) 🌺 ۱۱ی مەی ۲۰۲۴ی زایینی (میلادی) 🌺 ۲ی زولقەعدەی ۱۴۴۵ی مانگی (قمری) ©

جالب است حبیب محمد کریم دبیرکل حزب دموکرات عراق هم به وصیت خودش در آرامستان وادی‌السلام به خاک سپرده شده است

شهید لیلا قاسم معروف بە خوشکە‌لەیلا از کوردهای فەیلی عراق و شهید اسطورەای زن در مبارزات کوردی در سراسر جهان است بە وصیت وی جسد مطهرش پس از اعدام در آرامستان وادی‌السلام دفن گردید

🔹سالروز شهادت #لیلا_قاسم به دست دیکتاتور؛صدام حسین بعثی 🔸ساڵیادی شەهیدبونی لەیلا قاسم بەدەستی سەدام حوسێن بەعسی دەنگ ڕووشن هۊرەیل کورد @radioro_kurdestan

. ⚽️🌈تیم بانوان آذرخش انجیره به مقام سوم مسابقات مینی‌فوتبال بانوان روستایی (جام پرچم ۲) استان ایلام دست یافت ⚽️ در این رقابت‌ها که طی روزهای چهارشنبه ۱۹ لغایت جمعه ۲۱ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ به میزبانی شهرستان مهران برگزار شد، تیم آذرخش روستای انجیره، نماینده شایسته آبدانان ما با کسب ۲ برد ۲ تساوی و یک باخت به کسب مقام سوم این جام نایل آمد. ⚽️ اعضای تیم نماینده این دیار: ۱. الهه رضایی (دروازه‌بان) ۲. فاطمه خلفیان ۳. زینب برفی ۴. زینب محمودی ۵. فاطمه سبزی ۶. زهرا فیروزی ۷. ریحانه رحیمی ۸. تارا رضایی مربی: سرکار خانم زینب عزیزی ⚽️ گفتنی‌ست، الهه رضایی سنگربان ارزنده تیم نماینده آبدانان ما، ضمن کسب عنوان بهترین دروازه‌بان جام حاضر به عضویت تیم منتخب مینی‌فوتبال بانوان روستایی استان ایلام جهت حضور در رقابت‌های کشوری درآمد. ✍🏻 روابط عمومی و اطلاع‌رسانی اداره ورزش و جوانان شهرستان آبدانان ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ کانال خبری تابناک آبدانان @tabnak_abdanan

قڵاقیڕان: ماموستا عبدالجبار کاکایی

نکته دیگر این است که بعنوان مثال در استانهای برخوردار و بزرگی مانند تهران و اصفهان که منابع مالی و پشتیبانی و خیرین بیشتری برای برگزاری رویدادهای فرهنگی و هنری دارند، به جای اینکه هر ساله برنامه ای را برگزار کنند، برای جشنواره ها دوره های دوسالانه تعریف می شود. چون مهم است که کار شما کیفیت داشته باشد. لذا ترجیح بنده این است که بسیاری از جشنواره های استان ایلام پس از اخذ دبیرخانه دائمی و صاحب ساختار و اعتبار شدن، به سمت دوسالانه شدن گام بردارند تا علاوه بر افزایش کیفیت و با عزت این رخدادها، بتوانیم آنها را به سطح ملی و بین المللی ارتقا دهیم. یکی از تجربه زیسته های من به عنوان یک مدیر فرهنگی در دو استان دیگر و در استان ایلام این است که ما باید یک آورده و دستاورد فرهنگی هم در برگزاری جشنواره ها داشته باشیم. یک جشنواره زمانی که مردمی سازی شد، ارتقای سطح مخاطب داشت و عضوگیری کرد و زمانی که رشد کرد، می توان گفت که جشنواره ای موفق و دارای آورده بوده است. بعنوان مثال جشنواره دوسالانه خوشنویسی قزوین در دور اول خود با یک داور شروع کرده و کم کم رشد و ارتقا یافته و تحکیم پیدا کرده است و امروز کار به جایی رسیده است که اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی قزوین با آموزش و پرورش تفاهم نامه ای امضا کرده که دانش آموزان به عنوان یک واحد اختیاری آموزش خط نستعلیق از دوره ابتدایی ببینند و این یعنی جشنواره توانسته است علاوه بر تحکیم خود، در مرحله مردمی سازی هم موفق عمل کند و یک رخداد و جریان فرهنگی با ابزار هنر در این استان شکل گرفته است. آیا ما چنین چشم اندازهایی داریم یا اینکه نه، یک مدیر بدون هیچ برنامه و چشم اندازی با توجه به منابع مالی و علایقش جشنواره ای را برگزار می کند یا نمی کند؟ کردپرس: سخن پایانی... دبیرخانه دائمی زبان و ادبیات کردی ایلامی یک ساختار نوپاست که افرادی فرهیخته و دارای کارنامه و رزومه که مورد تایید و وثوق تمام فعالان و دلسوزان زبان مادری در ایلام است کار خود را آغاز کرده و در مرحله ریل گذاری است و توقع دارم اصحاب فرهنگ و هنر و رسانه و سایر مسئولین استانی و نظارتی به این مجموعه و اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ایلام کمک کنند که این دبیرخانه بتواند به اهداف خود برسد. مصاحبه و تنظیم: یاسر بابایی کد خبر 2770011 http://kurdpress.com/x47gs

بنا داریم از ظرفیتهای بزرگی در استان مانند ظرفیت نماینده محترم ولی فقیه در استان، ظرفیت نمایندگان مجلس، نماینده مجلس خبرگان، شورای فرهنگ عمومی استان، صداوسیما، رسانه ها، دانشگاهها و... با رویکردی علمی و منطقی و بدور از احساس برای پیشبرد اهداف این دبیرخانه استفاده کنیم. کردپرس: یکی از انتقاداتی که به فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ایلام می شود، این است که در اجرای برنامه ها اصرار به استفاده از لفظ بومی و محلی به جای کُردی دارد و گفته می شود که این رویکرد به نوعی کوچک کردن مطلب است. پاسخ فرهنگ و ارشاد اسلامی به این انتقاد چیست؟ الفاظ، و معناهایی که به اذهان متبادر می کنند خیلی مهم است ولی واقعیت این است که بصورت جغرافیای اداری و سیاسی مشخصی که داریم، وظایف و ماموریتهای فرهنگ و ارشاد اسلامی شامل تمام استان می شود و ممکن است فعالیتهای ارشاد اثرگذاری خارج از استان نیز داشته باشد. در استان ایلام ما علاوه بر قوم کرد، دارای اقوام عرب، لر و لک نیز هستیم که به هر میزانی در استان وجود و حضور دارند مورد احترام و مورد توجه و حمایت هستند و در سپهر فرهنگی ما همانقدر که یک شعر کردی برایمان عزیز است، شعر لکی و لری و عربی نیز برایمان عزیز و مورد احترام است. همانطور که زبان رسمی فارسی برای ما عزیز و مورد احترام است، آنچه در اقصی نقاط پیکره زیست بوم استان نیز وجود دارد برای ما عزیز و قابل احترام است و راهی هم جز این وجود ندارد و یا باید به جغرافیای فرهنگی قائل باشیم یا جغرافیای سیاسی که در مورد دبیرخانه زبان و ادبیات کردی ایلامی، مبنای ما جغرافیای سیاسی است. تبادل فرهنگی یک قاعده جهانی و پذیرفته شده است اما اعتقاد دارم که فرهنگ چندهزارساله استان ایلام آنقدر غنی است که ما در این حوزه دستمان جلوی دیگران دراز نیست. به این معنا که ما لازم نیست چیزی بسازیم یا برای فرهنگمان بتراشیم بلکه باید آن را آرایش و پیرایش کرده و ساختار و ریل مشخصی برای آن بگذاریم. کردپرس: شما به مبحث ساختارسازی در حوزه فرهنگ و هنر اشاره کردید و اتفاقا یکی از انتقادات به ارشاد ایلام در این حوزه است که چرا مثلا جشنواره داستان نویسی کُردی رازان، یا شعر کودک منال و برخی جشنواره های سازهای مقامی و محلی که در گذشته در استان ایلام برگزار شده است، در دوره مدیریت شما این جشنواره ها تکرار نشده است. آیا این یک موضوع سلیقه ای با نگاه حذفی است یا به قول خودتان مشکلات ساختاری مانع تکرار و تداوم این جشنواره ها بوده است؟ به موضوع کلیدی خوبی اشاره کردید. بعنوان مثال جشنواره تئاتر خیابانی شرهانی، پنج سال برگزار شده بود و اگر برای آن ساختار ایجاد نمی کردیم به سرنوشت جشنواره هایی که اشاره کردید دچار می شد. کردپرس: مشکل آن جشنواره ها چه بود؟ این جشنواره ها دبیرخانه دائمی نداشتند و شناسنامه و هویت ملی برای آنها در ساز و کار ساختاری وزارت ارشاد تعریف نشده بود. دبیرخانه فقط یک لفظ نیست و وقتی که مثلا عنوان می شود «دبیرخانه دائمی جشنواره تئاتر طنز تی‌تالی»، یک جشنواره است که می تواند بخشهای مختلف خیابانی و صحنه ای و کردی و لری و لکی و عربی داشته باشد و اگر دبیرخانه دائمی نداشته باشد به یک جشنواره موسمی و فصلی تبدیل می شود که با آمدن یک مدیر تداوم پیدا کرده و با رفتن مدیری حذف می شود. با این نگاه که رویدادهای جشنواره ای استان باید دارای ساختار و دبیرخانه دائمی باشند، در دولت سیزدهم توانستیم برای جشنواره تئاتر خیابانی شهدای شرهانی، تئاتر طنز تی‌تالی،جشنواره تجسمی مهران نقطه پایداری و زبان و ادبیات کردی ایلامی دبیرخانه دائمی بگیریم. در حوزه برگزاری جشنواره در ایلام ما مرد اولین ها هستیم و دیگر به دومی و سومی و چهارمی و تداوم این جشنواره ها کاری نداریم و همین موضوع باعث توقف کامل یا برگزاری کم جان برخی جشنواره ها و رویدادهای فرهنگی و هنری در استان ایلام بوده است. مثال دیگر جشنواره خوب و موفق رسانه های جدار مرزی غربی ایران است که در ایلام برگزار شد و در همان پله اول به علت نداشتن دبیرخانه و اعتبار پایدار متوقف شد. در این ساختار باید تورم و گرانی و تفاوت قیمتها را هم ببینیم. وقتی ما ساختار دبیرخانه دائمی را نداشته باشیم، دلخوشیم به اینکه ما اولین جشنواره فلان را برگزار کردیم؛ پس دومین و سومین و چهارمین چه می شود؟ اصلا تا شماره چند می خواهی پیش بروی و بعد متوقف بشوی؟ اصلا هدفگذاری چیست و مسیر کدامست و به چه می خواهی برسی؟ برخی رویدادهای فرهنگی در ایلام اینطور است که از یک موضوعی خوشمان می آید و پول هم داریم، آن را برگزار می کنیم. سال بعد پول نداریم می رویم یک اولینِ کم‌خرج‌تر برگزار می کنیم.