انجمن قلم قصران

#ادبیات_قلم   شکّرشکن شوند همه طوطیان هند «زین قند پارسی» که به بنگاله می‌رود حافظ 🔹 عددهای «خاص» حتما با رقم نوشته می‌شوند. منظور از عددهای خاص یعنی شمارۀ شناسنامه، پلاک، طبقه، شماره اتاق هتل، نمرۀ آزمون، آیۀ قرآن، شمارۀ صفحه،  شمارۀ نشریه و.... 🔹 مانند: ش‌ش: ۱۵۷۸، ص۳۳۲، اتاق ۴۰۷، س۱۶ (سال شانزدهم انتشار این روزنامه)، آیۀ ۴۴ و… . با #ادبیات_قلم همراه شویم و نکته‌های ویرایشی بیاموزیم. @anjoman_ghalam_ghasran

#ادبیات_قلم پارسی بگو. آسم: تَنگ‌دم آل بویه: خاندان بویه آلت قتاله: کُشت‌افزار آنطور: آنگونه، آن‌سان آنوقت: آنگاه، آن هنگام، آن زمان، آن‌هنگام، آن وقت @anjoman_ghalam_ghasran

#جملات_قصار به سمت هنر بروید؛ نه لزوما به عنوان شغل و با هدف پول درآوردن. انواع هنرها راهی بسیار انسانی‌اند برای تحمل پذیر کردن زندگی. به سمت هنر بروید، فارغ از اینکه چقدر در آن خوب یا بد هستید برای دوستتان شعر بنویسد؛ حتی شکسته بسته.  با آهنگ رادیو برقصید، زیر دوش آواز بخوانید. صرف احساس خلق کردن مزایای بیشماری با خود به زندگی می‌آورد. #کورت_ونه‌گات @anjoman_ghalam_ghasran

#قلم_صبح ازبودن باتو دررنجم ازبودن باخود درهراس کجاست بی خودی؟ #عباس_کیارستمی  روزتان پر از روزی های گوناگون ، تندرستی ، صلح ، آرامش ، .... @anjoman_ghalam_ghasran

#اجتماعی_قلم گریستن آری اما رقصیدن ممنوع دکتر #ناصر_مهدوی #مولانا در جای جای مثنوی می‌کوشد تا با ارائه معیارهایی روشن ؛ انسان‌های خوب و رشد یافته را معرفی‌کند و به ما نیز  هشدار دهد که از فرصت زندگی استفاده کنیم و این چند روز عمر را بی‌راهه نرویم ۰ در یک بیت معروف می گوید : 🍃کار مردان روشنی و گرمی است کار دونان حیله و بی شرمی است🍃 🔹ملاقات با روح‌های زیبا بر روشنی‌ذهن و گرمی‌دل می‌افزاید و برعکس افراد حقیر؛ رفتارشان گونه‌ای است که آدمی زود می‌فهمد که آنها اهل نفاق و نیرنگ هستند در جای دیگری می گوید : 🍃دشمن روزند این قلابکان عاشق روزند این زرهای کان🍃 آدم‌های تقلبی بی‌محتوا؛ دشمن آگاهی و معرفتند برخلاف انسان‌های شایسته که چراغ در دست دارند؛ خردمندانه زندگی می‌کنند و خردمندان را نیز دوست دارند 🔹اما مهم‌تر از این مولانا بر این باور است که شخصیت‌های اصیل زندگی را موهبت بزرگی می‌دانند که با هر طلوع آفتابی به ما لبخند می‌زند و از ما می‌خواهد که فرصت‌هایش را غنیمت شماریم و روح خود را شاداب و شکوفا سازیم. مولانا این وضعیت نیکو را رقص زندگی می‌نامد. به باور او کسی که هر روز بر نقصان روحی‌اش غلبه می‌کند و به ارزش و اصالت آن می‌افزاید در حقیقت می‌رقصد و آغوشش را به‌سوی زندگی باز می‌کند ۰ 🍃رقص و جولان بر سر میدان کنند رقص اندر خون خود مردان کنند چون رهند از دست خود دستی زنند چون‌رهند از نقص خود رقصی‌کنند 🍃 به این ترتيب معلوم می‌شود رقصیدن؛ هنر انسانهای زیبنده و فرهیخته‌ای است که از شدت پاکی درون‌؛ بیقرار می‌شوند و به‌دلیل صفا و روشنی ذهن؛ روی به‌رقص و پایکوبی می‌آورند 🍃جسم خاک از عشق بر افلاک شد کوه در رقص آمد و چالاک شد🍃 🔹مولانا همین‌که پی به ارزش زندگی برد؛ دفترِ و درس و مدرسه را بست و در بازار بزرگ قونیه شروع به رقصیدن کرد. اما به باور مولانا؛ برخلاف قلب‌های پاک که با سُرور تمام می‌رقصند و پیام‌آور شادی و امید هستند؛ اهل ظلمت و تاریکی با رقص دشمنی می‌ورزند و در حالیکه تابوت غم و نفرت را بردوش دارند؛ جار می‌زنند که ما خصم شادی و امید هستیم و هر که برقصد توسط ما مجازات می‌شود. 🍃خارِ بی‌معنی خزان خواهد خزان تا زند پهلوی خود با دلستان🍃 خار؛ طاقت بالیدن و رقصیدن گل‌ها را ندارد؛ به‌همین دلیل اخم می‌کند و سر راه آنها مانع‌تراشی می‌کند  بنابراین؛ می‌توان با این معیار مهم نیز آدمیان اصیل را از جان‌های ضعیفِ عبوس شناسایی کرد 🔹پیر مرد شریفی که در شهر پر افتخار رشت می‌رقصید؛ قصد توهینی به هیچکس نداشت ۰ و با رقصش فقط فریاد می‌زد زندگی؛ زندگی؛ زندگی۰ پیامش این بود که تا نفس هست زندگی ادامه دارد و برای رهایی از زندان غم و اندوه؛ باید برقصیم و از تلاش برای نجات و رهایی خویش  دست نکشیم ۰ 🔹اما کسانی که بر او تاختند تا از شادمانی انتقام بگیرند؛ در حقیقت پرده از روح ملول خود برگرفتند و نشان دادند که اگر قلب بزرگی داشتند با رقص و پایکوبی مردم به‌وجد می‌آمدند و از نشاط آنها لذت می‌بردند. هزاران هزار دریغ که دشمنان شادی؛ هرگز نیاموخته‌اند که بزرگی انسانها در گره‌گشایی از رنج‌های مردم و ایجاد امید و سرور در قلب آنان است۰ افرادی که در دلها ترس و ناامیدی می‌افکنند و اهل رقص و شادی را مجازات می‌کنند؛ حتی اگر سن شناسنامه‌ای بالایی هم داشته‌باشند هنوز در دوران نابالغی و کودکی بسر می‌برند و از معرفت سهم زیادی ندارند۰ آری و صد آری ؛ 🍃خار بی‌معنا خزان خواهد خزان تا زند پهلوی خود با دلستان🍃

#ادبیات_قلم پارسی بگو. احتیاط: پروا، دوراندیشی، دوراندیشیدن، هوشیاری احدی: هیچکسی احسان: بخشش، مهرورزی، نکوکاری، نکویی، نیکی احضار کردن: خواستن، خواندن، فراخواستن، فراخواندن احیانا: اگر، شاید، گاه‌گاهی، گاهگاه @anjoman_ghalam_ghasran