Mensajes	Vistas	Acciones	Ver dinámicas
01 @ibobys	87	3	Loading...
02 @ibobys	86	4	Loading...
03 @ibobys	87	3	Loading...
04 @ibobys	88	2	Loading...
05 @ibobys	88	3	Loading...
06 @ibobys	88	3	Loading...
07 يه سمت مغزم داره گوينده اون سمت ديگشو ميكشه! @ibobys	123	0	Loading...
08 ‏دوس دارم تا قبل از مرگم تا جایی که امکانش هست به همه چیز آسیب بزنم. @ibobys	129	2	Loading...
09 ‏میگن هیچی از بخشش شیرین تر نی ولی من نمیبخشم، شیرینیش‌ دلمو میزنه. @ibobys	119	2	Loading...
10 انقدر به هر جنده ای گفتید بچه که من ترجیح میدم کلثوم اكبرى صدام کنن. @ibobys	121	0	Loading...
11 اختلال دو شخصیتی من، بشدت شبیه تفاوت های بین جی‌کول و کندریکه. از یه سمت میخوام قبل شکل گیری هر تنشی، عذر خواهی کنم و از یه سمت میخوام مادر همرو بگام. @ibobys	123	2	Loading...
12 پاشيد قر بديد ببينم🥹💃🏾 @ibobys	179	20	Loading...
13 خوش بگذره تعطيلات بهتون✨ @ibobys	175	15	Loading...
14 منو دوست نداری؟ باز خوبه به دوست داشتن من فکر کردی و بدین نتیجه رسیدی که دوستم نداری. تو از همون اولم به هيچيم نبودی. @ibobys	203	2	Loading...
15 لطفا آدماي دورتونو رها کنید تا با هم سطح خودشون بگردن. @ibobys	205	2	Loading...
16 نمیدونم چی به دست آوردی ولی امیدوارم ارزش از دست دادن منو داشته باشه. @ibobys	201	5	Loading...
17 Media files	246	13	Loading...
18 Media files	268	9	Loading...
19 ميگم راستي ماهور، تورو کی حیف و میل کرده که قلبت انقدر ترسیده و بی حس شده؟ @ibobys	23	1	Loading...
20 اين تابستون هم ورزش ميكنم هم برنز هم تورو خوشگلم. @ibobys	301	9	Loading...
21 😂😂	1	0	Loading...
22 ممبرا دلقك تر از خودمن	1	0	Loading...
23 Media files	1	0	Loading...
24 @ibobys	321	1	Loading...
25 @ibobys	276	0	Loading...
26 @ibobys	236	0	Loading...
27 نه منظورم كسيه نه هدفي باور كنيد من كسي نيس تو فكرم، ميزارم لذت ببريم بچه ها.	240	0	Loading...
28 من گه خاصی نیستم ولی به هر آدمی فقط یه بار فرصت میدم، به بعضیا هم کلا فرصت نمیدم چون اعصابم نمیکشه. @ibobys	245	3	Loading...
29 من وقتی از آدم‌ها دلسردم به تو فکر میکنم. اون موقع با یه لبخند، دلسردم. پی مقصر نیستم. نمیخوام بگم طناب کلفت تقصیر میفته دور گردن نحیف آدمایی که دلسردم کردن، یا میفته دور گردنِ خوشگل تویی که در انتهای دلسردیم، وایستادی تا لبخند رو مثل یه مدال نحس، آویزون لبم کنی. منم مثل موبایلم شدم. حافظم پره، فضای خالی ای ندارم که بخوام به بقیه اختصاص بدمش. تا ته وجودم، لبریزه از اسکرین شات های بدرد نخور از تو و خاطراتی که همراه با پاهای کشیدت، صفحه ی زندگیمو ترک کردن. فرق من و موبایلم اینه که اون خاصیت خالی شدنو داره، ولی من، مهر شدم به پر بودن. نمیخوام بهت فکر کنم. حتا دوست ندارم درگیرت بشم. مجبور هم نیستم. اما چه چاره ای جز وصال به تو برام مونده؟ با اینکه خودم از کل دنیا بهتر میدونم اون نسخه ی نباتی ای که از تو در من به جا مونده، هیچ ربطی به واقعیت خشک و گزنده ی فعلیت نداره. نمیتونم به همین راحتی بدمت دست باد. محتاج لبخند سردی که از تو برام به جا مونده نیستم. ولی وقتی روی صندلی شاگرد ماشینم و توی جاده ای تاریک و پر از سگ، مشغول گوش دادن عاشقانه های راننده میشم فکر میکنم به لطف و منت من، تا چه حد آسمانی بهت حس پیدا کردم. دست هیچکس بهت نمیرسه. اونقدر بردمت بالا، که دیگه دست خودمم بهت نمیرسه. قد خودم و روحم، کفاف رسیدن به تورو نمیده. و تو اون بالایی. زشت و زیباییت مهم نیست. هنوز میدرخشی و میدونی؟ کجای تاریخ یه ستاره با پرتاب سنگ ریزه های زمینی خاموش شده که الان، تو بخوای بشی. با وجود دلسردیم ازین گوی غرق در خون و خاک و تمام جنبنده های روش، هنوز حاوی حرارتی غیرقابل توصیف نسبت به توام. حرارتی که وادارم میکنه ورقت بزنم و بارها بازسازیمون کنم، توی قاب ماندگار ترین خاطره ای که برامون، زیر بار شدید برف بوجود اومد. هر روز از کنارت رد میشم. بهت باور دارم، با اینکه نیستی. تو قسمت من نبودی. تعلقی به دنیای ناقص من نداشتی و هیچوقت تمایلی درت شکل نگرفت که اقلا در قامت یک توریست راه گم کرده گذرت بهم بخوره. هیچوقت نتونستم راهنمات باشم، در عوض تو شدی راهنمای منی اونقدر فراموش شده، که حتا بخاطر نداره متعلق به کجاست. در چنین شرایطی، در چنین موقعیتی، تنها چیزی که مفهوم نمیده گم شدنه و تنها چیزی که نیازی بهش نیست، یک راهنماست. ببین چه خفت و خواری ای به جونمون افتاده که منِ الف بچه، باید توی دهنت دیالوگ بکارم و منتظر بشم تا جملات با بزاقت رشد کنن و صدات، طنین انداز تالار خیالاتم بشه. صدایی که فراموشش کردم. سیمایی که از یاد بردمش و هاله ای بی جون و کمرنگ، که اگه فقط یک روز، تغذیه ی مستقیمش از روحم قطع شه، نابود خواهد شد. شب دیگری به سر رسید و من، باز هم دلسردم، حتا نمیدونم از چی. بهت فکر کردم و اینبار حتا لبخند هم نزدم. اثرت رفته رفته داره می پره. ازین جا به بعدش، خارج از حیطه ی تصور منه. خارج از حیطه ی کلمات و جملات و افکارم. تو داری برمیگردی به سمت خودت. امانتی، داره بر میگرده پیش صاحبش و من متاسفم، بابت هر آنچه که بروز ندادم و هر آنچه که نبود که بخوای بروز بدی. شبت، بخیر. هرچند. میدونم که محتاج این شب بخیر هم نیستی. ایکاش منم مثل تو بودم. حداقل ازین لحاظ. راستی. گردن تو، لایق دست دراز و لاغر من بود، نه طناب ضخیم تقصیر. شاید قدیمیا اشتباه میکردن، وقتی میگفتن: خلایق، هرچه لایق. .ماهور. @ibobys	263	3	Loading...
30 پاشيد ورزش كنيددددد✨🍷	242	0	Loading...
31 https://youtu.be/wET46KvB5r0?si=X32gb5vd58cMtMzz	246	2	Loading...
32 @ibobys	154	0	Loading...
33 @ibobys	142	0	Loading...
34 @ibobys	128	2	Loading...
35 @ibobys	127	0	Loading...
36 @ibobys	116	0	Loading...

𝕭𝖔𝖇𝖇𝖞🔌

Carga de datos en curso...