شعر و غزل

‌ ما آتش عشقیم که در موم رسیدیم چون شمع به پروانه مظلوم رسیدیم یک حمله مردانه مستانه بکردیم تا علم بدادیم و به معلوم رسیدیم #حضرت_مولانا ‌ @sherroghazal🌸🍃 ‌

‌ واجب نبود دل به بتی بیهده بستن کاو او را نبود شیوه به جز عهد شکستن هر دوست که با دوست ندارد سر پیمان می‌باید از او رشته‌ی پیوند گسستن #قاآنی ‌ @sherroghazal🌸🍃 ‌

نقش خودبینی‌ست بر آیینه‌ی دل‌سنگ‌ها همدلی دور است از دل‌سنگ‌ها، فرسنگ‌ها در سرت با ما خیال جنگ بود و دل‌خوشیم عاقبت صلح است فرجام تمام جنگ‌ها پیش پایم با دروغی نو چراغ افروختی گرچه می‌سوزیم، می‌سازیم با نیرنگ‌ها کاش غیر از غم کسی چنگی به دل می‌زد، ولی شور شادی برنمی‌خیزد از این آهنگ‌ها همدم شب‌های تنهایی ما جز آه نیست کس نمی‌گیرد سراغ از خلوت دل‌تنگ‌ها گرچه بیزار از نفاقم، گاه می‌گویم به خود هر زمان یک‌رنگ باید بود با صدرنگ‌ها #علی_مقیمی 📕جایگاه شهود ‌ @sherroghazal🌸🍃 ‌

حامی / "دلم گرفت" ورژن اصلی موسیقی: استاد بابک بیات از آلبوم دو نیمه ی رویا (۱٣٧٩) ‌ @sherroghazal🌸🍃 ‌

#طلایه_دار 🎤داریوش 🎧 بابک بیات 🎻 ایرج جنتی عطایی

‌ تو را بانو نامیده‌ام بسیارند از تو بلندتر، بلندتر بسیارند از تو زلال‌تر، زلال‌تر بسیارند از تو زیباتر، زیباتر اما بانو تویی از خیابان که می‌گذری نگاه کسی را به دنبال نمی‌کشانی کسی تاج ِ بلورینت را نمی‌بیند کسی بر فرش ِ سرخ ِ زرّین ِ زیر پایت نگاهی نمی‌افکند. و زمانی که پدیدار می‌شوی تمامی ِ رودخانه‌ها به نغمه در‌می‌آیند در تن ِ من زنگ‌ها آسمان را می‌لرزانند و سرودی جهان را پر می‌کند تنها تو و من تنها تو و من، عشق ِ من به آن گوش می‌سپری #پابلو_نرودا #فریدون_فرح_اندوز ‌ @sherroghazal🌸🍃 ‌

‌ این شعر از حسین منزوی بی نظیره با  صدای زیبا و دلنشین خانم باران نیکراه میگه : من از خزان به بهار از عطش به آب رسیدم من از سیاه‌ترین شب به آفتاب رسیدم هم از خمار رهیدم٬ هم از فریب گذشتم که از سراب به دریایی از شراب رسیدم اگر نشیب رها کردم و فراز گرفتم به یاری تو بدین حُسن انتخاب رسیدم شبی که با تو همآغوش از انجماد گذشتم به تب٬ به تاب٬ به آتش٬ به التهاب رسیدم چگونه‌است و کجا؟ دیگر از بهشت نپرسم که در تو٬ در تو به زیباترین جواب رسیدم کتاب عمر ورق خورد بار دیگر و در تو به عاشقانه‌ترین فصل این کتاب رسیدم #باران_نیکراه #حسین_منزوی ‌ @sherroghazal🌸🍃 ‌

‌ شب چو در بستم و مست از مِیِ نابش کردم ماه اگر حلقه به در کوفت جوابش کردم دیدی آن تُرکِ خَتا دشمن جان بود مرا گرچه عمری به خطا دوست خطابش کردم منزلِ مردمِ بیگانه چو شد خانهٔ چشم آنقدر گریه نمودم که خرابش کردم شرحِ داغِ دلِ پروانه چو گفتم با شمع آتشی در دلش افکندم و آبش کردم غرقِ خون بود و نمی‌مرد ز حسرت فرهاد خواندم افسانهٔ شیرین و به خوابش کردم دل که خونابهٔ غم بود و جگرگوشهٔ درد بر سر آتشِ جورِ تو کبابش کردم زندگی کردن من مردن تدریجی بود آنچه جان کَنْد تنم، عمر حسابش کردم #فرخی_یزدی ‌ @sherroghazal🌸🍃 ‌

‌ دوستت دارم و دانم که تويی دشمن جانم از چه با دشمن جانم شده ام دوست ندانم غمم اين است که چون ماه نو انگشت نمايی ورنه غم نيست که در عشق تو رسوای جهانم دمبدم حلقه اين دام شود تنگ تر و من دست وپايی نزنم خود ز کمندت نرهانم سر پرشور مرا نه شبی ای دوست به دامان تا شوی فتنه ساز دلم و سوز نهانم ساز بشکسته ام و طائر پر بسته نگارا عجبی نيست که اين گونه غم افزاست فغانم نکته عشق ز من پرس به يک بوسه که دانی پير اين دير کهن مست کنم گر چه جوانم سرو بودم سر زلف تو بپيچيد سرم را ياد باد آن همه آزادگی و تاب و توانم آن لئيم است که چيزی دهد و بازستاند جان اگر نيز ستانی ز تو من دل نستانم گر ببينی تو هم آن چهره به روزم بنشينی نيم شب مست چو بز تخت خيالت بنشانم که تو را ديد که در حسرت ديدار دگر نيست «آری آنجا که عيانست چه حاجت به بيانم» بار ده بار دگر ای شه خوبان که مبادا تا قيامت به غم و حسرت ديدار بمانم مرغکان چمنی راست بهاری و خزانی من که در دام اسيرم  چه بهارم چه خزانم گريه از مردم هشيار خلايق نپسندند شده ام مست که تا قطره اشکی بفشانم تزسم آخر بر اغيار برم نام عزيزت چکنم بی تو چه سازم شده ای ورد زبانم آيد آن روز عمادا که ببينم تو گويی شادمان از دل و دلدارم و راضی ز جهانم #عماد_خراسانی ‌ @sherroghazal🌸🍃 ‌