GULCHIROY ABDULLAYEVA BLOG

МИСКИН ВА АРБОБ Бир кун кўриб қолдим, ёндош қабрлар — орасида изғиб юрар бир одам: Хаёли бандмиди унинг тамоман, Тарк этганди уни атроф ва олам. Оддий бир қабрдан гулларни олиб, Элтиб қўйди башанг бир мозоротга: Мармарда акс этган, чамаси марҳум — миниб олган эди қанотли отга! Аста яқин келиб, ёнига чўкдим: Марҳум ҳақи, тавоб тортилди юзга. Ул зот деди: “Муҳлис бўлсангиз керак, Башарангиз жуда танишдай кўзга! Бу ерда ётибди устози калон, Тиригида эди зўрларнинг зўри. Ҳозир ҳам ёмонмас, аримас гулдан Гўринг нурга тўлгур, устознинг гўри!” Мен-чи имо қилдим, фақир қабрга, Гуллардан мосуво қолмиш яланғоч. “Эээ, уми, юрган бир гадовачча-ку, Шеър ёзиш-ла умри ўтди сарсон, оч! Бир бора мадҳ ёзмай арконлар учун, “Ҳақ! Ҳақ!” – дея ўтди умри кўп ҳақир. Бир бора маддоҳлик қилсанг-қибсан-да, Кетиб қолармиди Асаканг, ахир! Устозимнинг эса қалами тинмай мадҳ устига мадҳлар ёзди бетимсол. Баланд ҳайъатлардан бир бор чекинмай, Егани гўшт бўлди, ичгани-чи, бол. Туғилган кунлари келиб кўрарсиз, Гулчамбарлар келар ху-у-ув қаёнлардан!..” Оғирлашиб кетди икки қулоғим Бу қадар бандаи нафс баёнлардан. Ҳоксор қабр сари ташладим одим, Камтарлик нуқсидан нурафшон маскан. “Яшаса бўларкан, дерди гўё у, Мукофот-у обрў, шон талашмасдан...” Тирик пайти унга мукофот тугул, Эътиборни дариғ тутган жамоат, Энди қабридаги гулни ҳам тортиб — олишмоқда, қандай пасткаш, қабоҳат! Номин ўчиришиб қутлов рўйхатдан, Қора рўйхатларга тиркаганлар кўп. Йилда бир бўлса ҳам йўқлаб қўймаган, Гулчамбарлар тугул, суқмаган бир чўп. Аммо йўқловчиси оддий шеърхонлар, Бу қабрни кўммиш гул-у дуога! Шундай мискин зотлар борлигин кўриш — учун ҳам арзийди - келсанг дунёга! Оллоёр Хўжандий Каналга обуна бўлинг👇👇👇 https://t.me/mushtumjurnali

YouTubeda tomosha qiling: Biz tanlagan yo‘l | CIC talabalari https://youtu.be/TBCY1H0mmn8

#Тарқатинг Ашуро куни ҳақида (Келаётган Душанба, 8 август - Ашуро куни) ❗️Эркаклар, яхшилаб эшитинг ва дўстларингизга ҳам улашинг, улар ҳам хабардор бўлишсин. Душанба куни кечки дастурхонимизни "янги йил" кунидагиданда яхшироқ қилайлик! 👇 👉🏻

Indamaslar olami Shu qo'shiqni tez-tez eshitaman. Siz ham bir eshitib ko'ringga https://t.me/gulchiroy_abdullayeva_blog/

Shu qo'shiqni tez-tez eshitaman. Siz ham bir eshitib ko'ringga

#ибрат Йиғлаб, ўқиладиган ҳикоя... Ота, она ва уч ёшли ширингина қизалоқдан иборат оила жуда бахтли ҳаёт кечирар эди. Лекин тақдир ҳукми бу бахтни уларга кўп кўрди — узоқ давом этган касаллик сабабли она уч ёшли қизи ҳамда севимли ёрини ташлаб бу дунёни тарк этди. Турмуш ўртоғининг ўлимидан чуқур қайғуга ботган ота қизалоғига онасининг ўлимини қандай тушунтиришни билмасди. Бунинг устига гўдак ҳар куни отасидан "ойим қаерга кетдилар, қачон келадилар", деб сўрайверарди. – Ойинг ишга кетди, қизим. Ишхонасидан узоқ муддатли сафарга чақиришган, Худо хоҳласа тез орада кириб келади, - дея қизини овутиб қўярди. Қизалоқ бу саволни тез-тез берар ва деярли бир хил жавоб эшитарди. Шундай қилиб қизи олти ёшга чиққан йили ота бир меҳрибон, оқкўнгил аёл билан танишади ва улар турмуш қуришга аҳд қилишади. Бир куни отаси қизини ёнига чақириб, аста гап бошлайди: — Қизим, ойинг қайтиб келадиган бўлди. Сен унинг қиёфасини унутиб қўйганинг йўқми? Қизалоқ бироз ўйланиб туриб, "йўқ" маъносида бош қимирлатади. Ҳудди шу лаҳзада эшик очилиб, остонада ҳалиги аёл пайдо бўлади. Қучоғини кенг очиб, қизнинг исмини айтиб чақиради: — Қизалоғим, мен сенинг ойингман, танияпсанми? Қизалоқ отасига ҳайрон бўлиб тикилади. — Қизим, ойингни танимаяпсанми? Ахир у сенинг онанг! Айтгандим-ку, ишга кетган, бир кун қайтиб келади, деб. Ана қайтиб келди. Энди тез бориб, "ойи" деб қучоқлаб қўйгин-чи, бўлақол тез! — деб ота қизини кўзларига тикилди. Қизи индамай аёлнинг қучоғига бориб, "ойи" деб қўйди. Кўнгли тўлган ота қизини ёнига бориб, пешонасидан аста ўпди ва "Ҳозир келаман, сен ойинг билан гаплашиб ўтир қизим", дея ташқарига йўл олди. Отаси чиқиб кетгач қиз бирдан йиғлаб юборди ва кўзда ёш билан: — Сиз менинг ойим эмассиз! Менинг ойим ўлган! — деди тўсатдан. Донг қотиб қолган аёл ҳайратдан не деярини билмай турарди. — Буни мен бобом ва бувимларникига борганимда уларнинг суҳбатларидан билиб қолганман. Буни фақат мен, бобом ва бувим биламиз холос. Дадам бундан бехабар. У ҳалигача ойимни ишга кетган деб ўйлайди. Бу гапни дадам билмасин, у билса сўзсиз азобланиб йиғлайди. Сизни доим ойи деб чақираман. Фақат бу гапларни дадамга айтиб қўйманг. Дадам билса, чидолмай йиғлайди. —дея қизалоқ йиғлаб юборишдан ўзини зўрға тутиб турган "янги ойиси"га ёлворарди. Бу пайт эса эшик ортида турган отанинг кўз ёшлари кўл бўлган эди.

#_Kun_taronasi

Кўп одамлар билан гаплаш. Оз кишилар билан фикрлаш. Лекин, танҳо ўзинг қарор қабул қил! ✍ Конфуций