Hector

شاید آن دلیلی که این‌گونه تو را بر آن می‌داشت تا چنین بی‌مهابا دشنه را در آغوش پرمهری بچرخانی که یادگار روزهای انسان بودنت بود، خود من بودم. پس من بزرگ‌ترین دشمن خودم و جز خود دشمنی ندارم. من رفیق من لا رفیق له و عدوی من لا عدوی له خودم که هر چه بلا خیزد از خود خیزد و هر چه مهر باشد از خود باشد. من بی‌دفاع نبودم، اما دفاعی نکردم تا همان‌قدر که وجودت می‌طلبد زخم بزنی. زخم بزنی تا جایی که از زخم زدن هم خسته شوی و در زلال تنی که بر آن زخم می‌زنی و بر تو زخمی نمی‌زند چهره‌ی سیاه و تاریکی قلب زنگارگرفته‌ات را ببینی. آن‌گاه اگر خواهی دست بشویی، رنجی عظیم بر تو وارد خواهد شد و اگر خواهی برای فرار از تاریکی خود را بیشتر در دل تاریکی مغروق کنی، خود را تباه کنی. اما این زلال تن دیگر شکست؛ خود شکستمش که با کفتار باید دندان نشان داد و اسب را باید در آغوش کشید.

اهل البیت ادری بما فی البیت

تمارض چیه؟ من مُردم.

ترس برادر مرگه

I was lost within the darkness, but then I found you bozorgvar..

Again I'm all alone and left without a reason To hope you learn, to watch you turn a blind eye to a feeling Dying notes

شاعر بد زیاده ولی شعر خوب هنوزم هست

تنها جایی که هیچوقت آنجا نبوده‌ام اما دلم برایش تنگ است، قلب کسانی‌ست که دوستشان داشتم.

چند بار به خاطر از دست دادن توهم اینکه چیزی رو داری خودت رو به در و دیوار کوبیدی؟