﮼گلاریس

‏ «دلی به پهنای دریا می‌خواهم تا هر غمی را در آن غرق کنم و خود جهانی باشم تا نیش زهرناک تنهایی در من اثر نکند.» - سوگ مادر؛ شاهرخ مسکوب.

‏چه مبارک است این غم که تو در دلم نهادی به غمت که هرگز این غم ندهم به هیچ شادی

‏«آیا سیمرغی روزی به یاری ما درماندگان خواهد شتافت؟»

پرنده کوچک من؛ ما سایه‌بان همیم در غرور آفتاب این دنیا. -شَبدَر

ناشناس

آیا اینها همه تویی؟ پیچیده و واضح و پنهان و آشکار آن هم به یک زمان؟ -محمود درویش

من نخواهم ایستاد روبه رویِ تو جز برایِ بوسه دادن .

تلخیِ غمتو سرمیکشم