شین

با مدعی بگوی که ما خود شکسته‌ایم محتاج نیست پنجه که با ما درافکنی سعدی ۰۱۱۱۲۵

کی رفته‌ای ز دل که تمنا کنم تو را کی بوده‌ای نهفته که پیدا کنم تو را فروغی بسطامی ۰۱۱۱۲۴

نه شیخ می‌دهم توبه و نه پیر مغان می ز بس که توبه نمودم زبس که توبه شکستم یغمای جندقی ۰۱۱۱۲۳

مرخصی مان ۰۱۱۱۲۳

خود را بکش ای بلبل از این رشک که گُل را با بادِ صبا وقتِ سحر جلوه گری بود حافظ ۰۱۱۱–

ای وای بر اسیری، کز یاد رفته باشد در دام مانده باشد، صیاد رفته باشد حزین لاهیجی ۰۱۱۱۲۰

رتبه مي خواهي چو خورشيد از خلايق دور باش سايه از همراهي مردم به خاك افتاده است صائب تبریزی ۰۱۱۱۲۰

من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی سعدی ۰۱۱۱۱۸

من گٖرفتار وُ تو در بند رضای دگران من ز درد تو هلاک وُ تو دوای دگران هلالی جغتایی ۰۱۱۱۱۶