دانشکده موسیقی

✅31 خرداد روز جهانی موسیقی رو به همه عزیزان آهنگساز، نوازنده، تنظیم کننده و... تبریک میگوییم 👏👏🌹🌹❤️❤️🎼🎹🥳🥳🥳 @music_universitii

🟢 همراهان گرامی ✋ "بدین وسیله پایان کار کانال را اعلام می کنم" ؛ ما از ابتدای تاسیس کانال چند هدف را همزمان دنبال کردیم : کانال ما برخلاف تمام کانال های تلگرام به تمام جنبه ها و سبک های موسیقی میپردازد و از هر نوع موسیقی برای علاقمندان این رشته پست گذاشتیم...... هدف ما فقط گذاشتن اهنگ نبوده بلکه ارتقا سطح کیفی و اطلاعات عمومی نوازندگان تمامی سازها و رشته ها را نیز در نظر داشته ایم.. برای مثال هرچند وقت یکبار نت قطعات معروف را قرار دادیم که با سرچ #نت می توانید به تمامی آنها دسترسی پیدا کنید... گاهی از یک آهنگ دو یا چند اجرا توسط خوانندگان مختلف قرار دادیم چون میخواستیم مخاطبان تفاوت ها و شباهت ها بین اجراها را درک کنند و همچنین گوش شنیداری ( موسیقایی ) انها تقویت شود ؛ تا الان چند بار مسابقه و چالش برگزار کردیم و اعضا هم شرکت کردند که این خود فرصتی بود برای محک زدن خودمان . کانال ما غیر از قرار دادن اهنگ به تجزیه و تحلیل ان هم می پرداخت و این باعث می شد علاوه بر گوش موسیقایی درک و تجزیه و هارمونی هم در مخاطب تقویت شود ؛ یکی دیگر از اهداف ما معرفی هنرمندان جدید و تازه کار به جامعه بود... و در نهایت هدف کلی و جامع ما از ایجاد این کانال " تحول در موسیقی ایران ، قدردانی از زحمات گذشتگان، ساخت اثار جدید و پرورش هنرمندان خلاق اینده است "

بزن تار / با صدای گرشا رضایی ✨🌻👌🎵 🆔 👉 @music_universitii

کیهان کلهر(سه‌تار)، سیامک جهانگیری(نی)، سیامک آقایی(سنتور) Kayhan Kalhor, Siamak Aghaei, Siamak Jahangiri, Silk Road Journeys: When Strangers Meet - Yo-Yo Ma & The Silkroad Ensemble . @music_universitii

دقیقا همینه 😁😂😂🎶🎵😅🤣 🆔 @music_universitii

"مطالبی درباره عود و بربط" ✨ تاریخچه ساز عود بربط یا عود سازی زهی است که در خاورمیانه و کشورهای عربی رواج دارد و از قدیمی‌ترین سازهای شرقی به شمار می‌رود. درباره تاریخ پیدایش و خاستگاه عود، نظرات متفاوتی وجود دارد. عده‌ای با استناد به تصاویر حجاری شده، ریشه آن را در هند و برخی دیگر بلخ را خاستگاه آن می‌دانند. عده ای هم معتقدند این ساز ایرانی است. تاریخچه بربط در حقیقت سومری‌های باستان نخستین مردمی هستند که در آثار به جای مانده از آن‌ها ردپایی از این ساز در دیده می‌شود. ساز عود در ایران پیش از اسلام به نام بربط شناخته می‌شد و پس از سومری‌ها و در دوران هخامنشیان رواج داشته‌است. این ساز در عهد ساسانی بیش از همه ادوار رواج داشته‌است. گویا در اوایل اسلام به کشورهای عربی راه یافته و جانشین سازی به نام «مزهر» شده است. بر پایهٔ برخی از اسناد «ابن سریح ایرانی نژاد» نخستین کسی است که در عربستان و در قرن یکم هجری عود فارسی یا بربت را نواخته و نوازندگی آن را آموزش داده‌است. الاغانی می‌گوید:آشنایی او با عود از آنجا شروع شد که «عبدالله ابن زبیر» جمعی از ایرانیان را به مکه دعوت کرده بود تا خانهٔ کعبه را تعمیر کنند. دیوارگران ایرانی عود می‌زدند و اهل مکه از ساز و موسیقی ایشان لذت می‌برند و آن را تحسین می‌کردند، ابن سریح پس به عود زدن پرداخت و در این صنعت سرآمد هنرمندان زمان گشت. عود چون سطح ساز بربط از چوب پوشیده شده ست، در زبان عربی آن را عود نامیده‌اند (العود در زبان عربی به معنای چوب است). بربط امروزه نقش بسیار کمتری در موسیقی ایرانی دارد. عود عربی بر خلاف بربط ایرانی از اصلی‌ترین سازهای موسیقی عربی است. ابن خلدون در قرن ۸ هجری قمری آن را به ترکه‌های چوبینی که انعطاف‌پذیر است معنی نموده. خود کلمهٔ بربط در واقع از دو کلمهٔ "بر" و بط" ساخته شده یعنی "مانند بط" و بط به معنی مرغابی است. در کل شکل این ساز به مرغابی تشبیه شده چون سینهٔ جلو داده و گردن کوچکی دارد. دیدگاه دیگر این واژه را برگرفته از نام "باربد" نوازندهٔ رود در دربار خسرو پرویز می‌داند. این واژه به صورت بربت نیز نوشته شده است از جمله در بیتی از منوچهری با واژهٔ بی‌دولت هم‌قافیه شده است: تاک رز را گفت ای دختر بی‌دولت    این شکم چیست چو پشت و شکم بربت ساختار بربط شکم این ساز بسیار بزرگ و گلابی شکل و دسته آن بسیار کوتاه است. به طوری که قسمت اعظم طول سیم‌ها در امتداد شکم قرار گرفته‌است. سطح رویی شکم از جنس چوب است که بر آن پنجره‌هایی مشبک ایجاد شده‌است. بربط فاقد «دستان» است و خرک ساز کوتاه و تا اندازه‌ای کشیده‌است. بربط دارای ده سیم یا ۵ سیم جفتی است البته در برخی مواقع استادان قالب شکنی کرده و دو یا یک سیم در قسمت پایین قبل از سیم دو به ساز اضافه می‌کنند که این سیم‌ها فا زیر کوک می‌شود. سیم‌های جفت با هم همصدا (کوک) می‌شوند و هر یک از سیم‌های دهگانه، یک گوشی مخصوص به خود دارد؛ گوشی‌ها در دو طرف جعبه گوشی (سر ساز) قرار گرفته‌اند. بربط (عود) بم‌ترین ساز بین سازهای زهی ایرانی است؛ نت نویسی آن با کلید سل است (در واقع نت نویسی آن با توجه به وسعت و بمی صدای ساز بر اساس کلید فا می‌باشد که برای سهولت نت خوانی و نوازندگی یک اکتاو بالاتر نوشته می‌شود) که جمعاً دو اکتاو است. «اکتاو» بم‌تر از نت نوشته شده حاصل می‌شود. سیم بم (سُل پائین) معمولاً نقش «واخوان» دارد و گاه این سیم جفت نیست. مضراب بربط از پر مرغ (یا پر طاووس و شاه‌پر عقاب و حتی پر لاشخور) و یا جنس های دیگرتهیه شده‌است. صدای بربط بم، نرم و در عین حال گرم و جذاب و نسبتاً قوی است. این ساز نقش تک‌نواز و هم‌نواز هر دو را به خوبی می‌تواند ایفا کند. همانگونه که مستحضرید بربت صدایی بم و تا حدودی تو دماغی داردکه دلیل آن نوع زه (سیم) ساز و عدم وجود پرده بندی (مانند ویلن) روی دستهٔ ساز است. پرده بندی موسیقی ایرانی بخوبی روی این ساز قابل بیان است. 🆔 🎵👉 @music_universitii

تار ایرانی / علی قمصری ✅ @music_universitii

#Henry Purcell #Trumpet Tune and Air' (flute & piano) 🔹@music_universitii🔹

نمایی زیبا از کمانچه نوازی #کیهان_کلهر دانشکده موسیقی 👇🎶🎵 @music_universitii