دفتر حفظ و نشر آثار

انتخابات انگار مسابقه ای بین مطرودین، مردودین و چندش هاست.

ابری ترین هوای منی و خودت نمیدانی وقتی به تو فکر می کنم چقدر باران می بارد …!

داستان غمگین ترین آهنگ دنیا #جالب

‏فایل صوتی از طرف M_Arshi

🖋سکولاریسم و مشروطیت: در این نوشتار تلاش می‌شود به بررسی اصول مناقشه‌برانگیز قانون اساسی مشروطه ایران و تعیین سکولار بودن یا دینی بودن آن پرداخته شود. برای فهم دقیق از سکولاریسم و سکولاریزاسیون که یک پدیده ی تاریخی_اجتماعی در بستر فرهنگی_تاریخی مسیحی است نیاز به بررسی الهیات مسیحی و تحول و تطور رابطه دین و دولت در اروپا و شناخت الهیات مسیحی است که در این کوتاه نوشتار نمیگنجد. بصورت ساده شده سکولاریسم، به معنای "این دنیایی" و جدا کردن امور دنیایی و حکومتی از امور دینی، مفهومی است که در مقابل حکومت‌های دینی قرار می‌گیرد. پرسش اصلی این است که آیا قانونگذار انسانی و عقلانی است یا الهی و دینی؟ عقل این دنیایی و انسانی قانونگذار است یا قانونگذاری حق الهی است و از طریق نهادهای دینی که سیطره بر امور دولتی و این دنیایی دارند این قانون ساری و جاری میگردد؟ حکومت از آن خداست یا ملت که پدیده ای زمینی است؟ سکولاریسم امور دنیایی و اخروی را از یکدیگر جدا میکند و حاکمیت را امری زمینی تلقی میکند. سکولاریسم و قانون اساسی مشروطه اصل اول قانون اساسی مشروطه: اصل اول قانون اساسی مشروطه تصریح می‌کند که مذهب رسمی ایران اسلام و طریقه جعفریه اثنی عشری است و پادشاه ایران باید این مذهب را دارا و مروج آن باشد. این اصل با سکولاریسم تناقض ندارد زیرا تنها مربوط به شخص پادشاه است و نه به محتوای قوانین و اجراییات. در بسیاری از کشورهای پادشاهی نیز شاهد اصول مشابهی هستیم. اصل دوم قانون اساسی مشروطه: در این اصل آمده است که مجلس شورای ملی باید پنج نفر از علمای اعلام و حجج اسلام را به عنوان ناظر بر مصوبات مجلس انتخاب کند تا هر ماده‌ای که مخالف با قواعد مقدسه اسلام باشد را رد کنند. این اصل نشان می‌دهد که علما حق قانونگذاری ندارند بلکه نقش نظارتی دارند. اگرچه این اصل به دلیل عدم وجود ساز و کار روشن و حدود اختیارات مشخص، هرگز اجرایی نشد و ایت الله خمینی نیز در سال ۴۲ خواستار اجرا شدن این اصل بود که موید عدم اجرای این بند از قانون است. اصل بیست و ششم: این اصل قوای مملکت را ناشی از ملت می‌داند که نشان‌دهنده اساسی‌ترین اصل سکولاریسم است. یعنی حق حاکمیت از ملت ناشی می‌شود و نه از خدا و شرع. اصل بیست و هفتم: این اصل تاکید می‌کند که قانونگذاری از شاه، مجلس شورای ملی و مجلس سنا ناشی می‌شود. بنابراین، حق قانونگذاری به ملت و نهادهای منتخب ملت تعلق دارد نه به خدا و شرع. نتیجه‌گیری: با توجه به بررسی اصول ذکر شده، مشخص است که قانون اساسی مشروطه به دلیل نشأت گرفتن قوای حکومتی از ملت و تاکید بر عقل انسانی در قانونگذاری، سکولار و این‌دنیایی است. اصلاحات مورد نیاز می‌تواند برخی از اصول مناقشه‌برانگیز مانند نظارت علما بر مصوبات را حذف کند. تفاوت با جمهوری اسلامی: در حکومت جمهوری اسلامی، قدرت و مشروعیت از خدا ناشی می‌شود و مردم در خدمت نمایندگان الله هستند. این تفاوت اساسی با سکولاریسم است که حق حاکمیت را از ملت می‌داند. اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی مانند اصل دوم، بر ایمان به خدا، وحی الهی و امامت تاکید دارند که نشان‌دهنده پایه دینی این حکومت است. اصل دوم قانون اساسی جمهوری اسلامی: جمهوری اسلامی، نظامی است بر پایه ایمان به: ۱ ـ خدای یکتا (لااِلهَ اِلااللّه) و اختصاص حاکمیت و تشریع به او و لزوم تسلیم در برابر امر او. ۳ ـ وحی‌ الهی و نقش بنیادی آن در بیان قوانین. ۳ ـ معاد و نقش سازنده آن در سیر تکاملی انسان بسوی خدا. ۴ ـ عدل خدا در خلقت و تشریع ۵ ـ امامت و رهبری مستمر و نقش اساسی آن در تداوم انقلاب اسلام ۶ ـ کرامت و ارزش والای انسان و آزادی توأم با مسئولیت او در برابر خدا به این ترتیب، قانون اساسی مشروطه بر مبنای اصول سکولاریسم بوده و قدرت و حق حاکمیت را به ملت واگذار می‌کند، برخلاف حکومت‌های دینی که مشروعیت و قدرت را از خدا و شرع می‌دانند.

از نظر من قالیباف مظهر فرار از پاسخگویی به حواشی‌های متعدد فساد در اطرافش است. نه در مورد فساد هولدینگ یاس که هیات امنا آن بود پاسخ داد، نه در مورد پول‌های مشکوک خیریه همسرش و نه ماجرای ویزای پسرش اسحاق و... امیدوارم در مورد مؤسسه "نوآوران آموزشی مهر هشتم کیش" توضیح دهد!

اگه دعوای هوو ها و جاری ها و شوهر عمه ها تموم شد، کمی هم از واقعیت های پیش روی اقتصاد کشور حرف بزنید!

📽 دکتر احمدی‌نژاد: ان شاء‌الله در آینده نزدیک آرزوهای تاریخی ملت برآورده خواهد شد با اطلاعی که از شرایط کشور دارم، با آشنایی که با تاریخ دارم و با توجه به شرایط امروز جهان؛ به لطف خدا و همت ملت، ان شاءالله در آینده نزدیک آرزوهای تاریخی ملت برآورده خواهد شد و ان شاءالله ایران عزیز در یک جایگاه بسیار رفیع در جهان قرار خواهد گرفت. ساختن نیازمند همدلی و همبستگی و کار است. یک ملت اگر بخواهد به قله ها برسد، همه باید دست به دست هم بدهند و همه کار کنند و این کشور را به یک سمت هُل بدهند. یک نفر از این طرف نزند و یک نفر از آن طرف، یک نفر معکوس، یک نفر به این سمت بکشد، یک نفر به آن سمت! کار دست جمعی، با عشق و انگیزه، کار با نیت سازنده و ان شاءالله کاری برای ساختن ایران عزیز هستیم. ➖ دیدار نمایندگان اصناف کل کشور و مردم یزد با دکتر احمدی نژاد برای درخواست حضور ایشان در انتخابات ریاست جمهوری 🔸 میدان ۷۲ نارمک - ۱۰ خرداد ۱۴۰۳

🔻واکنش‌ها به ثبت نام‌جلیلی نعیمه عطامنش: مروان بن محمد چون خلافت را به دست گرفت، ‏به دنبال مردی فرستاد تا او را به ولایتی بگمارد‌. ‏چون آمد، پینه بر پیشانی او دید و گفت: ‏«اگر این پینه از عبادت خداست، شایسته نیست تو را از عبادت باز داریم، و اگر از ریا باشد جایز نیست که تو را به کاری بگماریم.

🔺راز عشق ورزی دیکتاتورها به فیزیک! معروف است که دیکتاتورها به فیزیک بیشتر از شیمی علاقه دارند. این سلیقه، محصول نگاه گزینشی اساسی تری به علم است که آن را نه چون یک کلیت در خدمت تمدن بشری بلکه به مثابەی ابزاری خاص در خدمت قدرت طلبی و برتری جویی می بیند. از این حیث فیزیک که علم مطالعەی قوانین حاکم بر طبیعت است، نامزدی شایستەتر از شیمی است که دامنە و کاربردهایی متواضعانه تر دارد. اصولا تسخیر طبیعت و فراتر از آن فضای ماورای جو زمین، یکی از پیامدهای مدرنیته و علم جدید است و سهم فیزیک در آن اساسی است. منتقدان مدرنیته در دهەهای گذشته با دست نهادن بر این نکته، می گویند که این نقیصە در نهایت منجر به انحراف پروژەی مدرنیتە به مثابەی کلیتی رهایی بخش و مخاطرەی فروکاستن آن به نگاه های ابزاری و هدفمند می شود. به سخن دیگر دخل و تصرف در طبیعت، به تسخیر انسان و اشکال گوناگون بهرەکشی های نوین آشکار و پوشیدە از او می انجامد. مسالەی اصلی این است که علم باید در خدمت انسان باشد یا انسان در خدمت علم؟ و اگر اولی درست است، کدام تعریف از انسان؟ انسان آزاد و صاحب اراده و اختیار و محق به صرف بشر بودن، یا آدمی در خدمت جماعت، ایدئولوژی، حزب و آئین؟ تبعات گزارەی دوم هم روشن است. پروبلماتیک فوق، دوراهی سرنوشت سازی است که پرده از سرشت مواجهەی پیشگفته و منازعات نظری بردوام پیرامون آن بر می دارد. در چند روز اخیر اخبار زیادی دربارەی بازداشت فلەای فیزیک دانان روس منتشر شد. به قرار اطلاع در چند سال گذشته دهها نفر از اعضای این جامعەی علمی بازداشت و به حبس های طولانی محکوم شدەاند. سایرین هم تحت فشارهای امنیتی فزاینده قرار دارند. اینها کسانی هستند که در حوزەی سلاح های فراصوت کار می کنند; گل سرسبد فناوری پیشرفتەی روسیەی پسا کمونیستی و نماد نبوغ و شکوفایی فیزیک آن در سدەی جاری! هرچند رازداری فوق العاده تاکنون نگذاشته میزان واقعی پیشرفت روسیه در این حوزه و ارزیابی و راستی آزمایی ادعاهای آن کاملا روشن شود. گویا اصلی ترین اتهام دانشمندان مغضوب، نشر مقاله در ژورنال های علمی خارجی و همکاری و به اشتراک گذاشتن نتایج تحقیقاتشان با دانشمندان دیگر کشورهاست. امری که توسط قوانین و اسناد بالادستی وزارت خانه و سازمان متبوعشان تایید و تشویق می شود، اما از سوی سرویس امنیتی وفادار به پوتین معادل خیانت تلقی شده است. احتمالا یک انگیزەی پررنگ، خوش خدمتی به پوتین است تا دیکتاتور از پیشرفت علمی کشور و توطئەی مکرر خارجیان برای سرقت اسرار آن، مشعوف شود و به زیردستان امنیتی اش پاداش دهد. گویا استدلال فیزیک دانان نگون بخت مبنی بر جهانی بودن علم و لزوم گردش آزادانەی اطلاعات علمی برای نیل به پیشرفت بهتر، کارگر نیفتاده و ابری سیاه از تهدید و بدگمانی بر این جامعەی علمی سایه افکنده است. پوتین برای تحکیم قدرت خویش و کسب مشروعیت در افکار عمومی به یک مزیت علمی مهم نیازمند است. همانگونه که شوروی سابق از زرادخانەی هستەای و اسپوتنیک و موشک های قارەپیما برای اثبات برتری علمی اش بر غرب و توجیە کاهلی و عقب ماندگی در حوزەهایی بهرە می برد کە ارتباط مستقیم و بدون واسطه با رفاه انسان داشتند. اولویت صنایع سنگین بر صنایع سبک و موشک و بمب اتم و سفینەهای فضایی بر اتومبیل و یخچال و لباس شویی و مسکن و هواپیما ریشه در نگاه ابزاری سیستم های تمامیت خواه به انسان و علم و ارضای حس عظمت طلبی آنها دارد. اما مشکل این جاست که نه علم تجزیه پذیر است و نه پارادایم های علمی قابل شلاق زدن و به حبس کشیدن مانند دگراندیشان و فعالان سیاسی اند. شوروی سابق چه از حیث سازمان های اداری و پیچیدگی ساختار حکومتی و چه از نظر تولید ناخالص ملی و بودجەی های جنگی و تحقیقاتی، از حکومت فعلی بسیار جدی تر بود. در زمان فروپاشی آن دستکم ده شهر ممنوعە و مخفی علمی وجود داشت که دیگران از آن خبر نداشتند. شهرهایی که محل سکونت دانشمندان بود و به دور از چشم جهان تحقیقات و آزمایش های علمی پیشتاز در آن جریان داشت. اما در نهایت یکی از عوامل فروپاشی آن، عقب ماندن از جریان آزادانەی علم و از دست دادن انقلاب دیجیتال بود. در حالی که این دید منزوی و تک بعدی توانسته بود شوروی را در برخی حوزەها که در ذیل پارادایم های علمی مسلط اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 قرار می گرفتند سرامد کند، استبداد و اختناق فرصت پیشرفت های جدید و انقلاب دیجیتال را از آن ربود. تازه در جنگ اول خلیج فارس و انهدام سریع ارتش روس ساختەی عراق در سال 1991 بود که بلوک شرق سابق فهمید به اندازەی یک نسل کامل از فناوری های جدید تسلیحاتی متکی بر رایانه و ماهواره و شبکه های ارتباطی عقب مانده است. صد البته قبل از آن شکست سریع و غیرعادی سوریه در جنگ سال 1982 با اسرائیل هم رخ داد  که از چشمان خواب آلود و ایدئولوژی زده به دور ماند. سرنوشتی که انتظار هر تجربەی مشابهی را می کشد! #صلاح_الدین_خدیو