Пәйгамбәребезнең ﷺ хәдисләре белән танышу

١٥٢ - عن عبد الله ابن مسعود قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: «لو أن رجلين دخلا في الإسلام فاهتجرا؛ لكان أحدهما خارجاً من الإسلام حتى يرجع. يعني: الظالم». («الصحيحة» ٣٢٩٤). 152 — Гәбдуллаһ ибн Мәсгүттән хәбәр ителә: "Бервакыт Аллаһның илчесе ﷺ әйтте: "Әгәр ике кеше бер-берсенә бойкот игълан иткән килеш Ислам динен кабул итәләр икән, шуларның икесенең берсе(ягъни гаделсез бойкот белдергәне) шушы гөнаһыннан кире кайтканчыга кадәр Исламның тышыннан булачак"". 📚«Силсилә әс-Сахиха», 3294

١٥١ - عن أبي هريرة: أن رجلاً أتى النبي - صلى الله عليه وسلم -، [فقال: أصابني الجهد (وفي رواية: إني مجهود) ] ، فبعث إلى نسائه، فقلن: [والذي بعثك بالحق!] ما معنا إلا الماء، فقال رسول الله ﷺ: «من يضم- أو يضيف- هذا [يرحمه الله] ؟» فقال رجل من الأنصار [يقال له: أبو طلحة] : أنا، فانطلق به إلى امرأته فقال: أكرمي ضيف رسول الله ﷺ [لا تدَّخري شيئاً] ، فقالت: [والله!] ما عندنا إلا قوت للصبيان! فقال: هيِّئي طعامك، وأصلحي سراجك، ونوِّمي صبيانك إذا أرادوا عشاءً، فهيأت طعامها، وأصلحت سراجها، ونوَّمت صبيانها، ثم قامت كأنها تصلح سراجها فأطفأته، وجعلا يريانه أنهما يأكلان؛ [وأكل الضيف] ، وباتا طاويين، فلما أصبح غدا إلى رسول الله ﷺ فقال: لقد ضحِكَ اللهُ- أو عجِب- من فِعالِكُما [بضيفِكما الليلة]، وأنزل اللهُ: ﴿ويُؤِثرون على أنفسهم ولو كان بهم خصاصَة ومن يُوقَ شُحَّ نفسِه فأولئك همُ المفلحون﴾. («الصحيحة» ٣٢٧٢). 151 — Әбү Хурайрадан хәбәр ителә: "Бервакыт бер кеше Пәйгамбәребез ﷺ янына килә һәм әйттә: "Йә Аллаһның илчесе,мин алҗыдым (ачлыктан)". Һәм шуннан соң Пәйгамбәребез ﷺ бу кешегә ризык алып килсеннәр өчен сәхәбәләрен үзенең хатыннары янына җибәрә. Һәм хатыннары: "Сине хаклык белән җибәргән зат белән ант итәбез, безнең өйдә судан кала бернәрсә дә юк",-дип әйтәләр. Шуннан соң Пәйгамбәребез ﷺ: "Кем бу кешене кунак итсә, аңа Аллаһ рәхимлек күрсәтер ",- дип әйтә. Шулвакыт ансарлардан булган бер сәхәбә: "Мин",-дип әйтә дә, шул кешене өенә алып китә һәм хатынына: "Аллаһның илчесенең кунагын кунак ит һәм аннан бернәрсә дә яшереп калдырма, өеңдә ни бар – шуны бир",- дип әйтә. Хатыны: "Аллаһ белән ант итәм, бездә шушы көндә балаларга ашатырлык ризыктан кала бернәрсә дә юк". Шуннан соң ире хатынына әйтә: "Ризыгыңны әзерлә, шәмеңне яндыр һәм әгәр балаларыңның ашыйсылары килсә, аларны йоклат". Шуннан соң бу хатын ризыкны өстәлгә куя, шәмне яндырып куя һәм балаларын йокларга яткыра. Аннары шәмне рәтләгән булып, юри шәмне сундереп куя һәм кунак ашый башлагач, алар ашаган рәвеш китереп утыралар. Кунак ашый, Әбү Тальха һәм аның хатыны ач килеш йокларга яталар. Таң аткач бу сәхәбә Аллаһның илчесе ﷺ янына юл тота һәм килеп җиткәч, Пәйгамбәребез ﷺ аңа әйтә: "Чынлыкта, Аллаһ елмайды (гаҗәпләнде) сезнең бу эшегезгә". Һәм шул вакыт Аллаһ аять иңдерә: "Алар үзләре мохтаҗ булсалар да башка кешеләрне үзләреннән өстен күрделәр. Чын-чынлап уңышка ирүшечеләр шулардыр, кемнәр күңелләрен саранлыктан сакладылар". «әл-Хәшр» сүрәсе, 9аять". 📚«Силсилә әс-Сахихә», 3272.

١٥٠ - عن ابن عباس: أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال: لعنَ اللهُ مَنْ ذبَحَ لغيرِ اللهِ، لعَنَ اللهُ مَن غيَّرَ تُخُومَ الأرْضِ، لعَنَ اللهُ من كَمَه الأَعْمى عن السّبيلِ، لعَنَ اللهُ من سبَّ [وفي رواية: عقَّ] والديهِ، لعَنَ اللهُ مَنْ تولَّى غيْرَ موالِيه، [لعَنَ اللهُ مَنْ وَقَعَ على بهيمةٍ] ، لَعَنَ اللهُ من عمِلَ عَمَلَ قومِ لُوطٍ، [لعَنَ اللهُ مَنْ عَمِلَ عَمَلَ قوْمِ لوطٍ، لعَنَ اللهُ مَنْ عَمِلَ عَمَلَ قومِ لوطٍ]. («الصحيحة» ٣٤٦٢). 150 — Ибн Гәббәстән хәбәр "Пәйгамбәребез ﷺ әйтте: "Аллаһтан башкага багышлап корбан чалган кешене Аллаһ ләгънәт кылсын; җир чикләрен алмаштырган кешене Аллаһ ләгънәт кылсын; сукыр кешегә ялган юл күрсәткән (сукыр кешене адаштырган ) кешене Аллаһ ләгънәт кылсын; әти-әнисе сүккән (тыңламаучы) кешене Аллаһ ләгънәт кылсын; кол булып, аны хуҗасы коллыктан азат итеп, иреккә җибәргәннән соң үзен башка кешегә беркеткән (башка хуҗага кайтарып калдырган) колны Аллаһ ләгънәт кылсын; хәйваннар белән якынлык кылучы кешене Аллаһ ләгънәт кылсын; Лут халкы кылган гамәлне эшләүче кешене Аллаһ ләгънәт кылсын, Лут халкы кылган гамәлне эшләүче кешене Аллаһ ләгънәт кылсын, Лут халкы кылган гамәлне эшләүче кешене Аллаһ ләгънәт кылсын"". 📚«Силсилә әс-Сахихә», 3462

١٤٩ - عن أبي هريرة أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال: «قال الله عز وجل: الكبرياء ردائي والعزة إزاري، فمن نازعني واحدا منهما ألقيه في النار». («الصحيحة» ٥٤١). 149 — Әби Хурайрадан хәбәр ителә: Пәйгамбәребез ﷺ әйтте: "Аллаһ әйтте: "Тәкәбберлек Минем япмам, һәм бөеклек Минем изарым, һәм кем дә кем шушы япмаларның берсен кияргә теләсә, Мин бу кешене утка ыргытырмын"". 📚Силсилә әс-Сахихә, 541.

١٤٨ - عن سلمة بن الأكوع قال: كنا إذا رأينا الرجل يلعن أخاه رأيناه أن قد أتى بابا من الكبائر. («الصحيحة» ٢٦٤٩). 148 — Сәләмәтә ибн әл-Әкүәдан хәбәр ителә: "Пәйгамбәребез ﷺ вакытында әгәр без үзенең кардәшенә ләгънәт кылган кешене күрсәк, без бу кешене үлем гөнаһлары (зур гөнаһлар) ишегенең берсенә кергән дип уйлый идек". 📚Силсилә әс-Сахихә, 2649.