🌴سرود های آرش چابهاری🌴

سلام ای فاطمه نور خدایی                گل خوشبوی باغ مصطفایی زنان را بهترین اسوه به عالم       رسیدن تا حضور کبر یایی محمد را تو بودی پاره ی تن         انیس و یار حیدر مرتضایی نبیند تا قیامت چشم دوران             به مانندت زن صاحب حیایی تو بودی مونس قلب علی جان            تو ام آن شهید کربلایی چه گوید وصف تو آلوده احمد          تو خود مقبول درگاه خدایی

ابتدا با نام و ياد خالق كل جهان شور دل اظهار دارم تا به دل يا بد مكان هر شبي از يك كناري چون خبر آيد به گوش ملتي از ما به زير ظلم دشمن داده جان در چچن پير و جوان با خاك و خون غلتيده اند كودكان بوسنيايي زير خمپاره نهان در فلسطين مسجد و محراب رنگينند به خون هند ومصر و الجزاير هم نداريم ما امان وحدت و يكپارچگي را برده از افغان ما تفرقه ايجاد كرده دشمن خونخوار مان كفر شد يك ملت و گشتيم هزاران فرقه ما تا هزاران لقمه باشيم جاي گيريم در دهان اختلاف لا يجوز و جاز بر ما سايه كرد تا به عيش و راحتي خوابد اروپا شادمان چونكه عامل نيستيم قانون قرآن عزيز ور نه بنگر قرن اول قهرمان بوديم چسان امر بر وحدت شديم از جانب پروردگار درعمل بر عكس كرديم زين سبب ديديم زيان كاش به گوش هرمسلمان ميرسيداين دردو آه كز دل حافظ برون شد چون نداي عاشقان

همچو شیون های مرغ مانده تنها در قفس لحظه هایش پر ز ذکر و یاد الله بود و بس علم و تبلیغش دو بال از بهر پرواز سوی حق یک جهان در وصف او بی چاره ماند و بی رمق داعی حق بود و خدمت می نمود از بهر دین این کسانند وارثان وعده گشته در زمین حافظ قرآن حق بود و پر از ایمان او ذکر قرآن جاری اندر خون و قلب و جان او صبر ایوبی اگرچه بر پدر جانش کمست او ولی مانند کوهی استوار در این غمست هر دلی را رفتنش دشوار و غم آلوده کرد خاطر راحیل را یاد خدا آسوده کرد

بنده ی رحمان و یار من مجیب با خدا کرد اجابت دعوت حق و برفت از جمع ما آنکه اخلاق نکویش شهره بود و بی نظیر خفته اینک زیر خاک یک کفن همچون حریر دار دنیا را زمان کسب علمش ترک کرد با مجاهد ها به محشر خیزد از این خاک سرد با ادب بود و ادب را من از او آموختم با خبر گشتن ز مرگش همچو شمعی سوختم چون که بودش اسوه ام در رسم و راه زندگی این چنین شایسته باشد مر خدا را بندگی

به دلم آمده یا رب که روم راه مدینه به دو چشمم تو بیفشان نظر ماه مدینه شه عالم ، شه خاتم ، مه دینم ، مه حاتم بـــه قــدم های محمـد برسم راه مدینه به سرای گل یاور چو رسانم تن خود را بـــه فـــدای رخ دلبر کنم و آه مـــدینه طلب روی مه او که چه آسوده به خوابند شـــود آیا که ببینم مه گل شــاه مــدینه دو ستاره بغل مه که چه آسوده به خوابند دو وزیر و دو نـــماینده ی درگاه مـــدینه بزنم نور دو دیده به رخ گنبد خضرا به گلستان جهان فخر کند کاه مدینه چو به کرسی بنشیند قد رعنای محمد شــود او روشن دنیا مه دلخواه مــدینه ز سرشکش به سحاب آمده مهر تب و خجلت کـه از آن گریه ی بی حد شده پر ، چاه مـدینه به مـــدینه گل جانان به ابد ساکن آنجا چو در آنجا شده سروی شه آگاه مدینه بسراید دل شاهد همه دردش بسراید کـه شود قطره ای از گریه بیگاه مدینه

❇️ مهمترین اعمال روز جمعه:👇🏼 🔸کثرت درود و صلوات بر پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم؛ 🔸تلاوت سوره کهف؛ 🔸کثرت دعا.