دوران

میپرسی آخرش؟ «ما از تو بغیر تو نداریم تمنا...»

وقتی این خاک به خون تبدیل شد بدان که فرزندم حسین -علیه‌السلام- را به شهادت رساندند و این بود نزد ام سلمه تا سال ۶۱ ه.ق روز عاشورا که امام حسین-علیه‌السلام- به شهادت رسیدند.

«چون طرح اشکی بود...»

شیطان بعد از شهادت حضرت سید الشهدا خوشحالی کرد و به پیروانش گفت: ما امروز به آرزوی خود رسیدیم، پس تا می توانید مردم را از این واقعه در شک اندازید و از آگاهی از این مصیبت باز دارید تا زحمت من به هدر نرود. سپس جبرئیل نازل شد و گفت به چه خوشحالی ابلیس؟ گفت به خاطر این که از زمان حضرت آدم تا کنون چنین حادثه اى واقع نشده و نخواهد شد؛ حسین را کشتند. جبرییل آسمان را نشان داد که خداوند درب‌هاش را باز کرده تا جمیع فرشتگان کربلا را ببینند. پس شیطان وقتی باخبر از ثواب زیارت کنندگان قبر سیدالشهدا و گریه کنندگان بر مصائب ایشان شد نعره‌ای از سر ناراحتی سر داد که وا حیرتا، چه اشتباهی! عجب باب نجاتی برای امت گشوده شد. پس ای غرق شدگان؛ به کشتی حسین-علیه‌السلام- بشتابید.

دم امشبمون همین باشه که؛ میریم کربلا... میریم کربلا... به دلت بگو میریم کربلا... کربلا... کربلا... آه کربلا...

امشب؟ «آه اگر وصل در بغل نکشد، دلِ هجران‌کشیدهٔ ما را‌‌‌...» :)

«شب عروسی لب‌تشنگان:)...»

«شهزاده‌قاسم‌جان:)»

شما به من یاد دادی؛ تحت هر شرایطی، باید دوید سمت آغوش امام حسین...

به روزای سختم رجوع کردم جز تو همراهی نبود… ١٢٨عزيزم