وُهومَن اَمشاسِپَند

✅ در این باره اشوزرتشت می فرماید : ای اهورا مزدا ؛ همان گونه که تو را با دیده ی دل نگریستم، به نیروی اندیشه ی خود دریافتم، که تویی سرآغاز، که تویی سرانجام، که تویی چشمه منش پاک، که تویی داور دادگر راستی در هر دو جهان. و این همان خدایی است که تنی سون شاعر انگلیسی درباره‌اش می سراید : That God who alays loves . One God , one low , one Element And one far-off divine Event To which the whole creation moves . ترجمه : خداوندی که جاودانه زنده است و مهر می ورزد یک خدا و یک قانون و یک عنصر آن که انتهای یک مقصد روانی است و آنکه جنبش سراسر جهان از اوست 📚 بُن مایه : برگرفته از دین پایه زرتشتی (دکتر حسین وحیدی) ✍ پژوهش و گردآوری : بردیا بزرگمهر ۴ @khashatra پایان🔺🔺

✅ ارنست رنان زمانی نوشت : عظمت هر مذهب به عظمت اندیشه و اوج احساس پیروان آن بستگی دارد. در آیین مزدیسنا ما با آن چنان ایده‌ی خدا و سیستم اخلاقی روبرو هستیم که می توان گفت در کمتر مذهبی یک چنین پدیده‌ای (عظمت اندیشه) را توام با (اوج احساس) دارد می بینیم. ❇️ حال ببینیم اهورامزدا دارای چه خضوصیاتی است. ◀️ او قدرتی است که مافوق او قدرتی نیست. ◀️ او علت نخستین و محرک غیر متحرک و قدیمی تر از هرچه قدیم است و درخشان تر از هر چه درخشان است و برتر از همه، لایزال، نیکی مطلق، روان روان ها ، قانون گذار و نیرویی است یگانه و بی آغاز و بی انجام و بی کران و جاویدان و نادیدنی و نابسودنی و نابود نشدنی و آفریننده است. ◀️ خدا فروغ آسمان ها و زمین، جان جهان، نیروی بهنجار و بخرد آفرینش، گوهر و بنیاد هستی و ذات گسترده‌ای که در همه چیز است... ❇️ از دیدگاه فرهنگ زرتشتی پهنه ی هستی جلوه گاه اهورامزداست. و هر ذره‌ای از ذره‌های هستی در بر دارنده ی‌ پرتو فزونی از اهورامزداست که از این گفته نتیجه می شود که شناخت اهورامزدا از شناخت نمودهای هستی و از راه دانش و پژوهش در نمودهای هستی ممکن می گردد. ۳ @khashatra

✅ با داشتن یک چنین ویژگی ها، هیچ اغراق نگفته ایم اگر بگوییم توحید آیین مزدیسنا در اوج کمان است. یکتاپرستی در این آیین آن چنان زیبا و با شکوه است که هتا رابیندرانات تاگور و افلاتون و سقراط می توانند با افتخار به اشوزرتشت گرایش پیدا کنند چان چه گرایش هم پیدا کرده بودند. ❇️ باز می بینیم که خدای اشوزرتشت بر خلاف سایر ادیان دارای خصوصیات انسانی نیست. اگر با ذکر صفاتی از او یاد می شود تنها به خاطر آن ست که آدمیان قادر به درک خدا به طریق دیگر نیستند. ❇️ خدا در مزدیسنا Hukshathroten یعنی (فرمانروای نیک) خوانده شده است. جای شگفتی نیست اگر یک چنین خدا پیروانش را تنها از طریق مهر و راستی و آن هم در صورتی که خدمت گزار تمام جهان آفرینش باشند، می‌پذیرد. ۲ @khashatra

#زرتشت_و_یکتاپرستی_متعالی_او ✅ بیشتر ادیان بزرگ معاصر هتا تا حدودی آیین هندو، مبتنی بر یکتاپرستی است چیزی که هست ایده خدا در همه ی ادیان یکی نیست. مثلا در آیین یهود خدا وجودی است مستبد و فاعل مایشا، گه‌گاهی به خشم می آید و گاهی انتقام هم می گیرد. ولی خدای اشوزرتشت مظهر راستی و آزادگی است و در هیچ کجای اوستا، هتا اشاره‌ای به استبداد رای او نشده بلکه بالعکس وی نیکی محض، و یار و یاور نیکوکاران معرفی گشته است. از همین ایده خدا که در آیین مزدیسنا وجود دارد می توان دریافت، تا چه حد این آیین پیشرفته بوده و هست چه همان طور مترلینگ گفته، خدای هر کس با ایده اخلاقی و بینش فلسفی او بستگی دارد. چنان که خدای یک وحشی آفریقایی قابل مقایسه با خدایی که، فی‌المثل رابیندرانات تاگور می پرستید نیست... ❇️ به عبارت دیگر خدایی که مورد پرستش پیروان ادیان و آرمان‌های پیشرفته است، مانند تصویری است که فی‌المثل رافائل و بهزاد کشیده‌اند. حال فرق بین خدای اشوزرتشت و خدای بسیاری از ادیان دیگر یک چنین وضعی را دارد. ❇️ نوع اخلاقی که در یک مذهب دیده می شود نیز بستگی دارد به نوع خدایی که در آن مذهب مورد پرستش است. هنگامی که خدای یک مذهب در یک سطح خیلی متعالی قرار دارد، اخلاق پیروانش هم در یک سطح متعالی است. ما این تفاوت را هم می توانیم بین پیروان آیین اشوزرتشت و سایر ادیان دیگر هم ببینیم. ۱ @khashatra

#سروش_ایزد روز هفدهم از هر ماه در گاهشمار زرتشتی به نام سروش ایزد پیوند یافته است. سروش به چم (: معنی) گوش دادن و فرمان بردن است به خواست خدایی و ما آن را نیوشایی معنا کرده‌ایم تا نزدیک تر به اصل باشیم. اینک من سروش ترا که از همه بزرگ تر است، می‌طلبم تا به آرمان خود رسم. و زندگانی درازی به دست آورم و به شهریاری منش نیک در آمده و به راه راستی گام زده، به جایگاهی رسم که مزدا اهورا می‌باشد. (۳۳_۵) اشو زرتشت می‌گوید : کسی را که مزدا دوست دارد، نیوشایی و منش نیک به او روی می‌آورد (۴۴_۱۶) زرتشت می‌خواهد به دستیاری نیوشایی به خواست و آرمان خود برسد (۳۳_۵) نیوشایی راهی است که به اهورامزدای توانا می‌رود (۲۸_۵) نیوشایی راه رستگاری را، هم برای رستگار و هم برای دروغ کار، همواره روشن می‌سازد (۴۳_۱۲) از این گفته‌ها به ویژه آن جایی که نیوشایی با منش نیک است‌، بر می‌آید‌، که فرمان برداری زرتشت کورکورانه نیست بلکه از روی اندیشه و با دلی پر از مهر است. گل خیری سرخ نماد سروش ایزد است. @khashatra

#امروز به روز، پیروز ‌و فرخ روز سروش ایزد از تیرماه به سال ۳۷۶۲ مزدیسنی پنج شنبه ۱۴ تیر ماه به سال ۱۴۰۳ خورشیدی ۴ جولای سال ۲۰۲۴ (ترسایی) ✔️ سروش = فرمان برداری. ✔️ روز دیدار همگانی در پیر پارس بانو. @khashatra

✅ نیایش گاه «پارس بانو»، «بانوی پارس» یا «پیربانو» در ۱۲۰ کیلومتری شمال غربی یزد (۵۴ کیلومتری اردکان)، در جنوب عقدا و درون دره‌ای به نام «زرجو»(زرجوع) واقع شده است. روستای زرجوع در مسیر دره‌ای باریک قرار گرفته و کوه‌های دور و برآن پوشیده از درختان بادام و انجیرکوهی است. بنای اصلی نیایش گاه که در کنار یک رودخانه‌ی فصلی ساخته شده است، و به صورت گنبدی از کاشیکاری‌هایی به رنگ سبز و با نماد «سرو» شکل گرفته است.  زیارت گاه «پارس بانو» که با عناوین «بانوی پارس» یا «پیربانو» هم شناخته می‌شود منتسب به پارس‌بانو، دختر یزدگرد سوم و خواهر «شهربانو» است. در دامنه‌ی مجاور نیایش گاه، خیله‌هایی ساخته شده تا خانواده‌ها در زمان ویژه‌ی زیارت پیر پارس بانو که به مدت ۵ روز ادامه دارد، برای سکونت موقت از آن‌ها استفاده کنند. از روز مهر تا روز ورهرام از ماه تیر یعنی ۱۳ تا ۱۷ تیر ماه، همه ساله زرتشتیان با برپایی آیین‌های دینی و ترادادی در این زیارتگاه گرد هم می‌آیند. یزدگرد، دو پسر به نام‌های هرمزان و اردشیر و پنج دختر به نام‌های شهربانو، پارس بانو، مهربانو، نیک بانو و نازبانو داشت. نام همسرش کتایون بود و خدمه‌ای به نام مروارید داشت. یزدگرد پس از شکست از تازیان پست و پلشت به خراسان گریخت و در آن جا به دست آسیابانی کشته شد. با شایع شدن خبر مرگ یزدگرد، خانواده وی در یزد با یک دیگر وداع نموده و هر یک به سمتی از اطراف یزد فراری گردیدند. پارس بانو و مهربانو به سمت شمال غربی یزد متواری شدند. این دو در حدود ارجنان از هم وداع نموده، مهربانو به سمت عقدا گریزان می‌شود که بر اثر بی‌غذایی و رنج راه در عقدا جان خود را از دست می دهد. وی را در گوشه باغی در عقدا به خاک می سپارند که اکنون به مزرعه ی مهر معروف است و مردم آن سامان آن را محل مهربانو می‌نامند و برای وی شمع روشن می‌کنند. پارس بانو در سمت غربی عقدا به زرجوع رسیده در کوهی ناپدید می‌شود. شکاف سنگیِ زیارتگاه را محل ناپدید شدن پارس بانو می‌دانند. درگذشته لباس مقنعه مانندی در شکاف سنگ ظاهر بوده که آن را برای تبرک کنده و حفظ نموده‌اند. در باورهای مردم، این نیایش گاه جایگاه جان باختن و ناپدید گشتن شهبانوی پارس (دختر یزدگرد ساسانی) بنام «خاتون بانو» بوده است ، و شهبانو در خواب نابینایی نمایان شده و پس از شفای چشمان وی از او می‌خاهد تا بنای نیایش گاه را بنیان نهد. پارس بانو در كنار زیارت گاه‌هایی چون پیرسبز، هریشت، ستی پیر، نارستانه و ناركی که از پیران گاه‌های شناخته شده زرتشتیان ایران است و زرتشتیان باور دارند كه بانویی پاكدامن در آن جا از دست دشمنان پناه گرفته است. ✔️ در كنار در ورودی زیارت گاه این ابیات نوشته شده است. ای پیر با مهر و صفا، الگوی پاكی و وفا، رنجیده ازجور و جفا، در جستجویت آمدم ای پارس بانو خسته ام، غمگین ودل شكسته‌ام، برلطف تو دل بسته‌ام، من درحضورت آمدم ای بانوی ایران زمین، ای خفته در این سرزمین، برحلقه‌اش هم چون نگین، درزرع جویت آمدم خاتون بانوها تویی، آواره‌ام مأوا تویی، درمان و داروها تویی، اینك به كویت آمدم اندر دل این كوه‌ها، ماندی غریب ای آشنا، هستی غریبان را پناه، زین رو به سویت آمدم 📚 بُن مایه : برگرفته از تارنمای خبری اَمُرداد ✍ پژوهش و گردآوری ؛ بردیا بزرگمهر ۳ @khashatra پایان🔺🔺

✅ پارس بانو در كنار نیایش گاه‌هايی هم چون پيرسبز، پیرهريشت، ستی‌پير، نارستانه و ناركی از پيرانگاه‌های شناخته شده زرتشتيان ايران است و بهدینان باور دارند كه بانويی پاك دامن در آن جا از دست دشمنان پست و پلشت این سرزمین پناه گرفته است. زیارتگاه پارس بانو در نزدیکی شهر یزد در روستایی به نام زرجو و در کوه‌های آن جای دارد. به باور زرتشتیان زنی به نام خاتون بانو در هنگام فرار از دست تازیان پست و پلشت به کوهی پناهنده می‌شود. خاتون بانو در خواب فرد نابینایی می آید و پس از شفای چشم فرد به وی می گوید که پیر بانو را بنا نهد. زرتشتیان هرساله از تاریخ ۱۳ تا ۱۷ تیر به زیارت پارس بانو می‌روند و اهورامزدا را نیایش می کنند. زرتشتيان برای اوستاخوانی و نيايش در درگاه اهورامزدا يكتا و هم چنين شادی و در كنار هم بودن به اين نیایشگاه می‌روند. در پیرانگاه، جايگاهی وجود دارد كه می‌گويند در اين مكان شهبانوی پارس از ديدها پنهان شده است. درون اين نیایشگاه هم چون ديگر نیایش گاه‌ها چراغ روغنی وجود دارد و گروهی از زرتشتيان با خود روغن، عود و هتا شيرينی می‌آورند و آن را فدیه می‌كنند. ۲ @khashatra

#نیایش_گاه_پارس_بانو ۱ @khashatra

#مهر_ایزد در فرهنگ‌های فارسی مهر را ایزدی نشان بر مهر و دوستی و خرد در کارهای مینوی و معنوی دانسته‌اند که در ماه مهر (ماه هفتم از سال خورشیدی) و روز مهر (روز شانزدهم هر ماه) بدو پیوند یافته است و شمارآفریدگان از نیکی و بدی به دست اوست. مهر که در اوستا « میثرَ» خوانده می‌شود، از ایزدان بزرگ پیش از زرتشت است که ایزد فروغ و روشنایی خوانده می‌شود. ایزد مهر نگهبان مهر، محبت، دوستی و عشق، تدبیر برای یافتن دارایی و خواسته‌ها است. مهر به دیگر چم (:معنی) گردونه آفتاب یا خورشید است. مهر ایزد موکل بر فعالیت‌های است که دو طرف دعوا دارند. هر کجا دو طرف دعوا باشد ایزد مهر به دادگستری، دوستی، قول و قرار، پیمان‌ حاضر است. مهر یکی از برجسته‌ترین ایزدان در دین زرتشتی است. یکی از سه ایزدانی است که نامش در دوازده ماه سال آمده است. یکی از دراز ترین یشت‌ها به مهریشت ویژه شده است. فردوسی می‌سراید‌: «دو مهر است با من که چو آفتاب/ بتابد شب تیره چو بیند آفتاب». ایزد مهر نماد عشق و زندگی است و به زندگی خانوادگی گرمی می‌دهد. مهر نام آتشکده‌ای نیز بوده است. فردوسی پیرامون آن می‌سراید: «چو آذرگشسب و چو خوراد و مهر/فروزان به کردار گردان سپهر» گل بنفشه نماد مهر ایزد است. @khashatra