پژوهشکده علوم باستان شناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان

در این خصوص به مدیران ارشد میراث تذکر داده ام که در اینده ی نزدیک شاهد ثبت بسیاری از مواریث خصوصا غیرملموس ایرانی به نام کشورهای همسایه ی شمالی خواهیم بود. توصیه ام به جوانان اینست که مراقب دام هایی که برایشان پهن شده است باشند. اعطای بورس ها و دعوتنامه های وسوسه انگیز از آنها وسیله ای در راستای مشروعیت بخشیدن به رفتار سیاسی آنها در زمینه ی ثبت مواریث فرهنگی ایرانی به نام انها در یونسکو را در پی خواهد داشت. این کشورها پس از جدایی از اتحاد جماهیر شوروی به شدت نیازمند هویت سازی ازطریق مواریث فرهنگی هستند. مراقب میراثمان باشیم بدرود https://t.me/asrcusb

درود بر همراهان گرامی یکی از حوزه های مهم در باستان شناسی خصوصا در منطقه ی آسیا "باستان شناسی سیاسی" است. اولین بار با این حوزه در سال ٢٠٠٠ در دانشگاه برادفورد آشنا شدم. البته برخی از کشورهای اروپایی نیز با این مقوله تجاربی داشته اند اما شاید مدل های آسیایی خصوصا در جنوب و جنوب غرب آسیا و در مقیاسی سیاسی در خاورمیانه بواسطه رشد روحیات ملی گرایانه بیشتر مشهود بوده است. کشورهای عربی در دهه ۶٠ میلادی به طرز چشمگیری بدنبال بهره برداری سیاسی از مطالعات باستان شناسی بودند و غفلت ما از این رفتارها این روزها بیشتر مشاهده می شود که با نام گذاری های مجعول بر مناطقی با ریشه ی عمیق پارسی مواجه هستیم. اما اگر از این تجارب عبرت نگیریم ممکن است در سطحی دیگر شاهد رفتارهای مشابه از طرف کشورهای همسایه در آسیای میانه باشیم. اشتراکات فرهنگی در پیشینه ی تاریخی ما و آن کشورها انگیزه ی مناسبی در راستای بهره برداری از باستان شناسی سیاسی اما با روشی متفاوت توسط آنها خواهد بود. ادامه👇👇👇👇

شاید آشنایی اساتید و دانشجویان با مولفه های کارآفرینی که تخریب خلاق یکی از آنهاست کمک کند که از پوسته ی محافظه کاری علمی خارج شویم چون در تخریب خلاق باید ریسک پذیر معقول بود و شناخت کاملی از حوزه مورد نظر داشت. پیش از این به دوستان ارجمندم گفته بودم که ما چالشها را خوب میبینیم اما در مرحله ی اجراء ناتوانیم. جلسات متعدد و تکراری برای بیان چالشها می گذاریم اما در مرحله ی ارائه ی راهکارها و اجرایی کردن آنها متوقف می شویم. به نظر شما اشکال در کجاست؟ چرا در این فرایند پویا که بصیرت و آفرینش در آن موج می زد از ١٠٠ سال پیش متوقف شده ایم؟ باستان شناسی که شاهد تعادل بین فرصت آفرینی و مزیت آفرینی در دل تاریخ بوده است چگونه می تواند در خلق ایده و نوآوری موثر باشد؟ بدرود https://t.me/asrcusb

درود بر همراهان گرامی این روزها که مشغول تدریس "کارآفرینی در باستان شناسی" هستم احساس می کنم بهترین روزهای زندگی علمی من در زمینه ی تدریس باشد. البته باید ازهمکاران خوبم در دانشگاه شهید بهشتی که این درس را در زمره دروس باستان شناسی پیشنهاد دادند تشکر ویژه داشته باشم. یکی از دلایل استقبال اینجانب زمینه های فکری است که در طی مطالعاتم در چندین سال پیش شکل گرفته بود. در آن زمان ها به ریاست وقت دانشگاه پیشنهاد اختصاص درس کارآفرینی در دو مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد را برای همه رشته ها دادم و بواسطه مختصر علاقه ای که داشتم بر روی آن مطالعاتی نیز انجام دادم که در نهایت منجر به یک سرفصل کلی برای این درس در مقطع کارشناسی شد. ادامه👇👇👇👇👇

درود بر همراهان گرامی یکی از چالشهای بزرگ این روزهای جامعه علمی خصوصا باستان شناسی انتخاب استراتژی مقتضی در زمینه تحقیق توسط محققان جوان است. گاهی عدم اطلاع از اصول عمده ی اخلاقی و علمی در تحقیق موجب بروز مشکلات عدیده ای می گردد که بعضا ممکن است در آینده علمی افراد تاثیرات سوء بگذارد. اینجانب در دروس مقطع کارشناسی ارشد "اخلاق و قوانین باستان شناسی" که روزهای سه شنبه ساعت 18-20 و "روش تحقیق و مدیریت پروژه های باستانی" که روزهای چهارشنبه ساعت 18-20 در محل سمعی بصری پژوهشکده علوم باستان شناسی دانشگاه سیستان و بلوچستان برگزار می گردد، سعی نموده ام تا ضمن آشنایی دانشجویان تحصیلات تکمیلی با آسیب های موجود در زمینه تحقیقات باستان شناختی، آنها را با معرفت شناسی و روش شناسی در حوزه علوم انسانی خاصه باستان شناسی بیشتر آشنا سازم. لذا از دانشجویان و فارغ اتحصیلان باستان شناسی و حتی سایر رشته های حوزه علوم انسانی که علاقمند به شرکت در این کلاس ها هستند دعوت می شود تا با مراجعه به دفتر پژوهشکده در این خصوص آمادگی خویش را اعلام نمایند. بدرود

به نظر اینجانب "عدم آموزش و توسعه حرفه ای مدیریت" می تواند یکی از دلایل عمده دراین زمینه باشد. مهمترین مولفه های این دلیل مهم به شرح زیر هستند: 1- عدم تخصیص بودجه آموزش و توسعه ای جهت افزایش مهارت مدیران و کارشناسان، 2- عدم وجود برنامه آموزشی و توسعه ای حتی در صورت وجود بودجه لازم، 3- عدم دسترسی به فرصت های آموزشی و توسعه ای، 4- عدم حمایت از آموزش و توسعه، فقدان آمورش و توسعه ای حرفه ای مدیریت به هر دلیلی که باشد پیامدهای منفی به شرح زیر دارند: 1- کاهش بهره وری و کارایی: مدیرانی که به درستی آموزش ندیده اند ممکن است قادر نباشند که به شکل موثری تیم ها و یا فرآیندهای خود را مدیریت کنند. و در نهایت شاهد کاهش بهره وری و کارایی خواهیم بود. 2- افزایش هزینه ها پیامد منفی دیگری است که ممکن است ناشی از تصمیمات نادرست و حتی بهره گیری از افرادی غیرمرتبط باشد 3- کاهش روحیه و مشارکت کارشناسان و کارکنان نیز پیامد دیگری است که ناشی از اشتباهات مدیریتی محسوب می گردد. در مجموع باید بیان کرد که روحیه ی محافظه کاری علمی که در بسیاری ازدانشگاههای کشور حاکم شده است، فارغ التحصیلانی با این ویژگی را راهی نهادهای علمی و اجرایی نموده است که اساسا با ریسک پذیری ناآشنا هستند. یک مدیر هنگامی می تواند بهره وری و کارآیی در سازمان متبوع خویش را افزایش دهد که دارای روحیه ریسک پذیری معقول باشد. این به نوبه خود باعث افزایش روحیه ی مشارکت کارکنان و کارشناسان که اساس سازمان هستند، می شود. راه حل ها: 1- تخصیص بودجه کافی جهت آموزش مدیران، کارشناسان و کارکنان که خود بروز بودن ساختار اداری و علمی سازمان را در پی دارد. 2- سنجش و ارزیابی عملکرد مدیران، کارشناسان و کارکنان، 3- انتخاباتی نمودن مدیریت به جای انتصاب آنها، 4- شفافیت در برخورد با کارشناسان و کارکنان، پیشنهادات به مدیران وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی: 1- تغییرات سریع مدیریت در صورت عدم رسیدگی دقیق می تواند برای یک وزارت میراث مخرب و آسیب زا باشد. برای وزارت میراث مهم است که برنامه‌ای برای مدیریت تغییرات مدیریتی داشته باشند و به طور واضح با کارکنان در مورد دلایل تغییرات و تأثیری که خواهند داشت، ارتباط برقرار کنند. 2- با کارکنان در مورد دلایل تغییرات و تأثیری که خواهند داشت شفاف باشید. 3- به طور منظم با کارکنان ارتباط برقرار کنید تا آنها را در جریان تغییرات قرار دهید و به سؤالات آنها پاسخ دهید. 4- پشتیبانی و منابعی را برای کارمندان فراهم کنید تا به آنها کمک کند تا با تغییرات سازگار شوند. 5- روی آموزش و توسعه کارکنان سرمایه گذاری کنید تا آنها برای روش های جدید کار آماده شوند 6- در پایان پیشنهاد می شود، سیاست گذاری در زمینه فعالیتهای پژوهشکده را از طریق کارشناسان برجسته آن ترغیب کنید تا در صورت تغییرات مدیریتی برنامه ها تداوم یابند. بدرود