دیوان شعر عبدی فداغی

۲۷۳۸ #شعرفیدان بداهه محلی بروایت تصاویر👆 چُنتا عکس أندُو ز دلدار ملوس دلبر خوشگـل گَـشـتُـر ز عروس بِشتُروش بازیـنِ دوره یْ بِچِگی تَتِه ذِهن أتارِه چُن بُنگ خروس هشخط و دارچَل و مایـه کَلِنگ تِـرکَـمـون و دَلِ لِـی کُـؤر و کُنار شُـؤ کِـنـار دی و بـا، با دل خَش خورین چایـنـی أ لِی مَنکلِ تش پـالَـکـی و خَجَه و کُرگَه و دیگ کُـلِ کَئلون بَـبَـی پَـی تَـشِ گَـش خُــؤِ لِــی بــابــرَکــو و لَــبَــکَــه لِـی لِـیـاف گَـشـی تِ فصل بهار گر چه إنیَی نِیُو جـز خاطره ای چـون عـروسـیِ دُتِ بـاکِــره ای وَ یه شُؤ وِیبِه تُمون و کُل أگُین چه عروسی چه دُتِ نادره ای؟! حسرتُش وِیمُنِه و شادیش أشِـه عین صوت خَشـی تِ کهنه نوار بُگذر از إن مَسَل و اُنچه گذشت که نـه ۱۰ وِیمُنِه نه ۷ و نه هشت پیر و لُش وِیبِش و أفتِش تَرَفی عین خارِسکی تِ گندابی پلشت أئخَلیت وِیسی تَکِردِه پس کُه ی محو أبِش بین تَپی خار و خَشار إن سرانجامُت از إن زنـدگـی یِن بـعـد از اُن راحت و آسودگی یِن تَی کبول اُتبِه نَـبِـه دست خوتِـن شـا گـدا، آکِـبَــتُــت مُـردگـی یـن اگـه بـه راست کِیومت خوتِش و عملُت یا تِ گُلِش یـا خس و خار #عبدی_نعمتی_فداغی

۲۷۳۶ (دریغ از ناخودآگاهی) نـه ما را پیش ازاین بـودی به دل إجبار و إکراهی نـه ترس از کدخدا، خانی، وزیری، دولـتـی، شاهی همه خوشحال و خندان چون شقایقهای صحرایی نه ترس از تیر مأموری نه خوف از جِنّ و ارواحی نـه در دل وایه ی نان و نه کار و نی سفر نی هیچ نـه نا امنی، نـه دلشوره، نـه تـرس از دزد در راهی نـه زوری، نـی فشاری، نـی فسادی، نـی فراخوانی نـه مـی دیـدیـم عکس مؤمـنـی در چهره ی ماهی همه بی غلّ و غش بودیم و چـون گل در کنار هم چـه شیرین زندگیِ راحت و بـا حـال و دلخواهی! نـمـی دانـم چـه نفـریـنـی، چـه آهـی، دامـن مـا را گـرفـتـه یـا کـجـا از مـا زده سـر نقص و کوتاهی؟ کـه افـتـادیـم ایـنـسـان در مـسـیـر ذلّت و خواری کـه از هـر سو شود ظلمی بـه ما در گاه و بیگاهی ولی دانـم هـرآنـچـه رفته بـر مـا بوده از ما، چون بـه جـای عـلـم چـسـبـیـدیـم بـر اوهـام و گمراهی رهِ روشـن رهـا کـردیـم و بــر بــیــراهـه افـتـادیـم هـمـه خـوردیـم گـول گـریـه هـای گَـنـده روبـاهـی چـه راحـت خاممان کـرد و بـزد افسارمان بـر سـر کـنـون ماییم و عمری حسرت از ایـن ناخودآگاهی  #عبدی_نعمتی_فداغی

۲۷۳۳ بداههٔ محلّی بةروایت تصاویر👆 دوبـاره عـکـسِـیَـی أنـدُو ز دلـدار کـه وِیـبِـش از غم و اندوهِ بسیار مریض و أفتِش أ گوشَه یْ کناری ز فـرط دلـخـوری بـا صـد دلِ زار چَش أ هرتاشَم أکنِش خم شَبارِن ز هر گوشه یْـش یک ماتم شَبارِن ز ظــلــم آدمـــیـــزاد و تــبــارُش خـم و درد و الـم درهــم شَـبـارن اگـر چـه دم ز مــیــزان عــدالــت کُل ازنِن، لیک شُننی خیر أ ظلمت خَـشـی و لَــذّتُـش مُــل پـولـدارِن خم و دردُش مُل أئما با چه ذلّت!! 😔 #عبدی_نعمتی_فداغی