JOOST

از من میپرسد تو به چه امیدی زندگی میکنی به او میگویم به امید رسیدن روز چهارشنبه میپرسد بعدش چی بعدش پنجشنبه است و بعدش جمعه و زندگی ادامه دارد همین که منتظرم همین که زمان تبدیل به لحظه های بعدی شده فردا پس فردا پسین فردا هفته آینده برایم کافی است به دختر همسایه میگویم که میتوانیم با هم سفر کنیم به شرق دور به خاورمیانه به آفریقا به تهران و اصفهان میتوانیم مریض شویم خوب شویم چه میدانم هزار کار هست که میشود کرد یا نکرد نگاهم میکند و برای یک آن ته چشم هایش خمار میشود ته چشم هایش خواب میبیند فراموش کرده که چیزی به اسم فردا وجود دارد و امروز آخر دنیا نیست ... @JoostStudio | 🤍🕊️

دلتنگ و ویران در خیابانهای بی ‌تو می‌گریم امشب زیر بارانهای بی تو وقتی نباشی دهلی و تهران و لندن فرقی ندارد نام زندانهای بی تو من این همه آواره‌ام آخر چگونه این قدر خوشبختند انسانهای بی تو تو کیستی ای قبله‌ی مایل به تردید سوء‌ تفاهم بود ایمانهای بی‌تو من امتداد زوزه‌ی گرگی غریبم در برده‌ام جان از زمستانهای بی تو با زخمهايم مهربان‌تر باش ای مرگ امشب که در راه است توفانهای بی او ... @JoostStudio | 🤍🕊️

@JoostStudio | 🤍🕊️

ای ردیف غزلم ورد زبانم نفسم حاکم گسترۀ فنّ بیانم نفسم تو چه کردی که دلم این‌همه خواهانت شد حکم کرده است فقط باتو بمانم، نفسم گوشۀ دنج اتاقم شب شعری برپاست گرم چندین غزل پرهیجانم، نفسم بیستون چیست بگو تا دل البرز بكن امتحان کن به گمانم بتوانم، نفسم چه شده راحت من این‌همه ناآرامی غرق تشویش شدی من نگرانم نفسم بسته‌ای بار سفر را به کجاها بی من من که همراه‌تر از هر چمدانم، نفسم زندگی بی تو اگر مرگ نباشد زجر است باتو تنظیم شده هر ضربانم، نفسم شب سیپد است کنار تو تنم نورانیست با تو خورشیدترین ماه جهانم نفسم ... @JoostStudio | 🤍🕊️

@JoostStudio | 🤍🕊️

آنقدر زندگی نیست که کسی به مرگ اعتراضی نمی‌کند برادرانه در آغوشش می‌گیرد و می‌رود … @JoostStudio | 🤍🕊️