کانال یادداشت و مقالات

📝سرمقاله 🔻اين عقب‌ نشيني، موفقيت است 🔹اشتباه از کجا شروع شد؟ (۲) بسم‌الله‌ الرحمن الرحيم ⬅️ در اولين قسمت از مقاله «اشتباه از کجا شروع شد؟» تأکيد کرديم که فاصله گرفتن از اهداف انقلاب اسلامي، منشأ اشتباه بود و از آن زمان تاکنون در مسيري غير از آنچه امام خميني براي اين انقلاب و نظام اسلامي تعيين کرده بود در حال حرکت هستيم. سرفصل‌هائي از قبيل برقراري عدالت، حفاظت از کرامت انسان‌ها، رعايت حق دخالت افراد در تعيين سرنوشت خود و کشور، کوتاه کردن دست چپاولگران و افراد فاسد از ثروت عمومي و قدرت، تأمين رفاه براي آحاد مردم و حمايت از مستضعفان را نيز به عنوان نمونه‌هائي از اهداف برشمرديم. اين را هم اضافه کرديم که قانون اساسي نظام جمهوري اسلامي حاوي اين سرفصل‌هاست ولي بعد از مدتي حکمراني‌ ما اين اصول را ناديده گرفت و به راهي رفت که پوسته‌اي از نظام بدون بخش عمده‌اي از محتوا باقي ماند. عامل اصلي نارضايتي‌ها را بايد در اينجا جستجو کرد. براي اينکه اين ادعا مستند هم باشد، مواردي از ناديده گرفتن‌ها و فاصله گرفتن‌ها از اصول و اهداف را يادآور مي‌شويم. مسئولان نظام با افتخار اعلام مي‌کنند که انتخابات مجلس و رياست جمهوري و شوراي اسلامي شهر و روستا برگزار مي‌کنند. اين ادعا در مورد اصل برگزاري انتخابات درست است ولي اين فقط پوسته است بدون آنکه محتواي واقعي «انتخاب» در آن وجود داشته باشد. وقتي تمام افراد واجدصلاحيت قانوني براي ورود به مجلس يا رئيس ‌جمهور شدن ردصلاحيت مي‌شوند و صحنه فقط براي افراد مورد نظر مسئولين‌ خالي مي‌ماند، آنچه اتفاق مي‌افتد انتخاب نيست، انتصاب است. در چنين وضعيتي چگونه مي‌توان از مردم انتظار داشت خود را در تعيين سرنوشت خويش و کشورشان سهيم بدانند؟ نظام حکومتي انقلابي که به مشارکت‌هاي بالاي 80 و 90 درصدي مردم در انتخابات افتخار مي‌کرد چگونه است که حالا کاهش مشارکت تا دور و بر 40 درصد را حماسه مي‌نامد؟ اين يعني فاصله گرفتن از اهداف انقلاب و دور شدن از مردم. نمونه ديگر، دور شدن از اعتدال در سياست‌ خارجي است. مفاد فصل مربوط به سياست خارجي قانون اساسي جمهوري اسلامي و روح اين قانون، رعايت موازنه در روابط بين‌الملل است. مفهوم سياست «نه شرقي – نه غربي» نيز اينست که با دولت‌ها اعم از شرقي و غربي تعامل داشته باشيم بدون آنکه زير سلطه آنها برويم و يا درصدد سلطه ‌طلبي باشيم. ما برخلاف اين دستورالعمل اعتدالي، چين و روسيه را محرم و اروپا و آمريکا را نامحرم دانستيم در حالي که همه‌ی آنها از يک جنس هستند و در غير قابل اعتماد بودن هيچ تفاوتي با همديگر ندارند. در روابط بين‌الملل، هر کشوري بايد درصدد حفاظت از منافع خود باشد و تقسيم کشورها به محرم و نامحرم از منطق قابل قبولي برخوردار نيست. ديديم که چين چگونه در حمايت از ادعاهاي واهي عربستان و امارات به ما لگد زد و روسيه نيز چگونه ما را با خود به باتلاق اوکراين کشاند. داستان برجام و اف‌اي‌‌تي‌اف، مورد ديگري است که فاصله گرفتن ما از اهداف اقتصادي انقلاب و نظام جمهوري اسلامي را به اثبات مي‌رساند. مي‌گويند سفره مردم را به برجام و اف‌اي‌تي‌اف گره نمي‌زنيم ولي مي‌بينيم حتي روابط اقتصاديمان با چين و روسيه هم بدون رفع تحريم‌ها و پيوستن به اف‌اي‌تي‌اف، راه به جائي نخواهد برد. ديديم که اين وعده گره نزدن و عضويت در پيمان شانگهاي و تقلاهاي ديگر حضرات در حدود يکسال و نيم که از عمر دولت جديد مي‌گذرد، نه‌تنها مشکلي از بحران اقتصادي کشور حل نکرد، بلکه ارزش پولي‌مان را بشدت کاهش داد. معلوم نيست چرا مسئولان حاضر نيستند بپذيرند که اصرار بر سياست کنوني، بحران اقتصادي را شديدتر خواهد کرد و نارضايتي‌ها را بسرعت افزايش خواهد داد! قرار نبود انقلاب اسلامي فقر را در ايران گسترش بدهد و دشمني بين‌المللي را به جاي روابط متوازن بين‌المللي بنشاند. ادامه اين سياست‌ها دست دشمنان را براي براندازي نظام جمهوري اسلامي بازتر مي‌کند و هيچ ايراني باغيرتي به پيروزي دشمنان رضايت نمي‌دهد. آنکس که مي‌تواند دشمن را در اين زمينه ناکام کند، خود حکمرانان هستند. بازگشت به اهداف اوليه انقلاب، تنها راه ناکام نمودن دشمن است. شجاعت اين بازگشت را داشته باشيد و اين واقعيت را بپذيريد که عقب ‌نشيني در جائي که لازم باشد، شجاعت است و به موفقيت منجر مي‌شود.

🔴 شایعه ی تغییر استاندار، پاداش تحقق بودجه‌ی ۱۰۰۰ میلیارد تومانی 🖊 اسماعیل آذرمی ✅ رشد، توسعه، آبادانی، پیشرفت و چشم انداز روشن استان بایستی وجه المصالحه وفاق بین سیاسیون باشد لذاست که احزاب، گروه ها و شخصیت ها حول محور منافع استان گرد هم آیند و وا مصیبتا برای محرومیت های انباشت شده و پروژه های نیمه تمام این استان بخوانند و هر جا دَمی دیدند که زورق شکسته و غرق در محرومیت استان جانی یافته هوار شادی سر بکشند و این سرخوشی را با هم سهیم شوند. ✅ استان اردبیل جزو استان های با قابلیت بسیار بالا در ابعاد گوناگون محسوب می شود که می تواند در صورت اخذ اعتبارهای چشم گیر و تحرک هر کدام از این بخش ها رشد بالایی را متوجه استان سازد. به طور مثال در حوزه میراث فرهنگی یا صنعت معدن که جزو پول ساز ترین سازمان ها محسوب می شوند در کجای جریان کشور قرار گرفته ایم ؟ آیا تمام این ها منوط به مدیران و یا فرضاً سوءمدیریت های اشخاص بوده است؟ یا اعتباری که در اختیار استان است کفایت این مفاهیم را نمی کند؟ مسیر اخذ این اعتبارات چگونه است؟ آیا اعتبارات با یک – دو گردش کار اداری و چند ارجاع نامه به طرفه العینی اختصاص می یابد؟ ✅ هر اهل فنی می داند که تحرک پروژه ها ، تسریع کارهای عمرانی و تکمیل پروژه های نیمه تمام مستلزم اخذ اعتباراتی است که تخصیص آن در شرایطی که بودجه جاری در کشور سهم بالای ۹۰ درصدی دارد یک مدیریتی از جنس زره پولادین را می طلبد و در این تنگناهای موجود هر مدیری که بتواند سهمی را متوجه استانش کند الحق که باید او را تحسین کرد. به عبارتی هنر اخذ اعتبار در شرایط کنونی را نباید با چند سال پیش که دولت دستی فراخ تر در اعطای اعتبارات داشت را مقایسه کرد. ✅ ذوق زدگی اشخاص در ماجرای ۷۵۰ میلیاردی فاینانس را فراموش نمی کنیم که شهره به آن یافته بود که ۷۵۰ مصاحبه ذیل آن صورت گرفته بود!!! و چه مدح ها که از اشخاص نمی شد و چه قهرمان نمایی هایی که اتفاق نیفتاد و چه وعده هایی که داده نشد چه اشخاصی که تحت عنوان فرزند اردبیل ، نعمت برای این استان شمرده نشدند و … ✅ حامد عاملی استاندار اردبیل که مشی و سیاست گذاری عمومی وی در حیطه ی مدیریتی به این منوال است که بوق و کُرنایی برای اعداد بزرگش استفاده نمی کند اما راست قامت و با پشتکار سیلی از اعتبارات را وارد استان می کند و با محجوبیتی که به خرج می دهد این اعداد را شیپور نمی کند! ✅ اگر فقط یک ردیف را توجه کنید ، این استاندار هزار میلیارد تومان برای پروژه های استان اخذ کرده و ۳۲۰ میلیارد تومان نیز برای راه آهن تخصیص گرفته است این یعنی دولت در حال انجام کاری کارستان برای استان اردبیل می باشد. این اعداد را از دو جنبه مقایسه کنید: ۱. میزان تنگنای مالی دولت ۲. مانور و شوآفی که بر سر این اعداد قابل توجه اجرا گردیده است. ✅ مردم بهترین قاضی هستند و یقیناً افراد را در جایگاه ها به خوبی قضاوت می کنند وقتی صحبت از این اعداد می شود و در کنار آن می بینیم نمایشی برای آن کارها صورت نگرفته است به چند نکته می رسیم که بایستی مطمح نظر قرار بگیرد: ۱. استاندار اردبیل در پی تحقق منویات مقام معظم رهبری از کارهای نمایشی دوری می کند۲. احیا و ترمیم اعتماد عمومی سرلوحه کار دولت است ۳. برخی ها لاف در غربت و آواز در بازار مسگرها برای امید داشتند اما فعلیت امید در این مدیریت به وضوح آشکار است. ✅ با این اوصاف اکنون که نمی شود اعداد بزرگ و پیشران های توسعه ای استاندار اردبیل را در افکار عمومی منکر شد باید به نحوی این اعداد را به حاشیه برد تا مبادا در رقابت منفی و بی اخلاق سیاسی کوتاهی کرده باشیم .‌ شایعه تغییر استاندار دقیقاً پروپاگاندایی می باشد که از همین اعداد بزرگ ناشی می شود و این امر برای دولت یک نقطه عطف محسوب می شود و نشانگر آن است که این هزار میلیارد تومان ها دقیقاً کارکرد خودش را به نحو احسن ایفا کرده است و سیاسیونی که از قدرت قضاوت مردم هراس دارند چاره ای جز توسل بر شایعاتی نظیر تغییر استاندار پیش روی خود نمی بینند!!! حال آنکه آگاهی مردم خود پاسخ تمام این صحبت ها است.

📝سرمقاله 🔻بازسازي اعتماد آسيب ‌ديده بسم‌الله الرحمن الرحيم ⬅️ اگر نام آنچه در نزديک دو ماه اخير در کشور گذشت را «فتنه» بگذاريم، دور از واقعيت نيست. در اين نام‌ گذاري فعلاً به اينکه چه کسي فتنه را برپا کرده و چه کسي گرفتار فتنه شده است، کاري نداريم. البته اينهم مهم است و نمي‌توانيم خود را در چنين عارضه‌ خسارتباري بي‌طرف بدانيم، ولي اکنون درصدد توجه دادن به نکته ديگري هستيم که از اين قبيل مباحث مهم‌تر است و حتي ما که بدون اندکي ترديد معتقديم حساب معترضان را بايد از حساب موج‌ سواران و اغتشاشگران که عوامل برپا کردن فتنه هستند جدا دانست، توجه به بعضي موضوعات را مهم‌تر از پرداختن به اينکه چه کسي باني اين فتنه است مي‌دانيم. موضوع مهم‌تر، بازسازي اعتمادي است که آسيب ديده است. اعتماد، براي حکمرانان بزرگ‌ترين سرمايه است. مردم، فقط وقتي با حکمرانان همراهي خواهند کرد که به آنان اعتماد داشته باشند و اعتماد به حکمرانان هنگامي وجود خواهد داشت که در رفتارشان با مردم صداقت، حرف اول را بزند. مردم وقتي ببينند عملکرد مسئولين با سخنانشان منطبق است، به آنها اعتماد خواهند کرد. چگونگي اطلاع ‌رساني هم نقش بسيار مهمي در اعتمادسازي دارد. اگر حکمرانان دقيقاً همان را که رخ داده است به اطلاع مردم برسانند و خبرها و تحليل‌ها را براساس سلايق خودشان شکل ندهند، مردم به آنها اعتماد مي‌کنند و همين اعتماد موجب مي‌شود حکمرانان از پشتوانه مردمي بالائي برخوردار باشند و در برابر تمام حوادث و حتي فتنه‌ها دست بالا را داشته باشند. درباره اينکه چرا ناآرامي‌هاي اخير به درازا کشيده، نقطه ‌نظرهاي مختلفي وجود دارند و حتي مي‌توان براي آن چند علت را برشمرد که قطعاً يکي از آنها سوء‌استفاده فتنه‌ گران از آسيب ديده بودن اعتماد مردم به حکمرانان است. در اين حوادث، رسانه ملي در عين حال که براي انعکاس شرارت‌هاي اغتشاشگران تلاش زيادي کرد، نتوانست تأثير مورد انتظار را داشته باشد. در اينکه رسانه ملي تا حدودي توانست در افشاي توطئه‌ها و زشتي‌هاي رفتار آشوبگران مؤثر باشد ترديدي نيست ولي از رسانه‌اي با اين امکانات و انتساب به نظام اسلامي انتظار بيشتري وجود دارد. رسانه ملي اگر در جايگاه واقعي خود قرار داشته باشد، بايد هرچه مي‌گويد براي عموم مردم سند باشد و رسانه‌هاي بيگانه و فضاي مجازي نتوانند مرجعيت و حجيت آن را حتي اندکي خدشه‌دار کنند. آنچه مطلوب وفاداران به انقلاب و نظام جمهوري اسلامي است، چنين جايگاه تأثيرگذاري براي رسانه ملي است ولي افسوس که چنين نيست و اکنون فضاي مجازي و رسانه‌هاي بيگانه متأسفانه اين توانائي را يافته‌اند که به عنوان رقبائي سرسخت و حريفاني قدرتمند در برابر رسانه ملي قد عَلَم کنند و تأثيرگذاري آن را بشدت کاهش دهند. شايد دست ‌اندرکاران و مسئولان رسانه ملي اين واقعيت را نپذيرند که عملکرد يکطرفه آنها موجب آسيب ديدن اعتماد مردم به اين رسانه بوده است، ولي اين انکار نمي‌تواند بر واقعيتي که شواهد زيادي براي اثبات آن وجود دارد سرپوش بگذارد. سکوت مطلق در برابر ندانم‌کاري‌ها و ضعف‌هاي شديد هر دولتي که مسئولان رسانه ملي با آنها همسو است و برخورد ستيزه ‌جويانه با هر دولتي که با آنها همسو نيست، آشکارترين دليل عملکرد يکطرفه اين رسانه است. تحليل‌گران همسو، کارشناسان همسو، گزارشگران همسو و بطور کلي رسانه ملي تمام وقت در اختيار يک تفکر خاص قرار داشتن، عواقب سوئي از قبيل آسيب ديدن اعتماد عمومي دارد. رسانه ملي متعلق به عموم است نه يک فرد يا يک جناح و تفکر خاص. اينکه در شرايط ويژه مثل ناآرامي‌هاي اخير براي خالي نبودن عريضه چند صاحبنظر هم از جناح و جمع ديگر مجال حضور در تلويزيون را پيدا کنند، اين مشکل بزرگ رسانه ملي را حل نخواهد کرد. رسانه ملي بايد هميشه «ملي» باشد نه فقط در مواقع اضطرار! مسئولان رسانه ملي اگر درصدد برآيند به اقتضاي «ملي» بودن آن، سياست يکطرفه عمل کردن را کنار بگذارند و اين رسانه را واقعاً «ملي» کنند، قطعاً رسانه‌هاي بيگانه و فضاي مجازي را خلع سلاح خواهند کرد و اعتماد آسيب ‌ديده را بازسازي خواهند نمود. اين، کاري است شدني که خواست تمام وفاداران به انقلاب و نظام جمهوري اسلامي و علاقمندان به سربلندي ايران و ايراني است. رسانه ملي اگر اعتماد عمومي را بازسازي کند، اين قدرت را پيدا خواهد کرد که بخش‌هاي اجرائي و ساير بخش‌هاي حکومتي را هم وادار به بازسازي اعتماد عمومي کند و در آن شرايط، هيچ فتنه‌ گري را ياراي فتنه‌گري نخواهد بود و هر فتنه‌اي نيز به سرعت و با حضور خود مردم خاموش خواهد شد.

کم حجاب ها و بی حجاب ها؛ اعضای خانواده ما هستند یا زنان و دختران دزدان؟! قاسم سلیمانی و سید احمد خاتمی پاسخ می دهند عصر ایران 🔹پوشش زنان جامعه امروز ایران، بسیار متنوع تر از گذشته است و در این میان، بحث حجاب به عنوان یکی از دیرینه ترین مباحث کشور، بار دیگر داغ شده است؛ گو این که با گرم تر شدن هوا و کمتر شدن پوشش زنان، فصل سالانه پرداختن به این موضوع در خطبه های نماز جمعه و گشت ارشاد و ... آغاز می شود و بعد از چند خطبه آتشین و پر و خالی کردن چند ون از زنان و دختران کم حجاب، موضوع فیصله می یابد. 🔹شهید بهشتی: آگاهی بدهید ولی بر مردم هیچ‌چیز را تحمیل نکنید. برخلاف دستور قرآن مبادا مسلمان‌بودن و مسلمان‌زیستن را بخواهید بر مردم تحمیل کنید که اگر تحمیل کردید، آنها علیه این تحمیل‌تان طغیان خواهند کرد. متن کامل 👈 asriran.com/003Yc0 @MyAsriran

مالک رضایی✍ مگر کدام روز، روز قلم نیست ؟! ✍می گویند امروز در تقویم روز شمار ایران، روز قلم است.اما مگر کدام روز، روز قلم نیست؟! ✍از روزی که در پشت میز مدرسه و نشسته بر نیمکتی کوچک خواندیم و آموختیم، تا آنچه که در زندگی موجب غنای روح و روان و جان مان شد. تمام روزها از آنِ قلم است . ✍لیکن صد افسوس که در تاریخ این مرز و بوم، به یک نیِ قندش نمی خرند آن کس را، که کرد صد شَکَر افشانی از نیِ قلمی . ✍اگر می خریدند که فردوسی بعد از سی سال قلم زدن بر روی اثری و بسی رنج بردن در آن سالِ سی، ترک دیار و وطن نمی کرد و در کوه و دشت و بیابان، خار مغیلان نمی پیمود تا حداقل جانش را از دست بداندیشان نجات دهد، مولوی هم در غربت نمی زیست و در غربت نمی مرد. حافظ هم نمی گفت با اینهمه شعرِ ترِ شيرينم، ز شاهنشه عجب دارم، که سر تا پای حافظ را چرا در زر نمی گیرد؟ ✍اگر قدر و قیمتی می دید، مرض نداشت که چنین گلایه ای بکند . باری؛ آنها که صاحبان قلم و اندیشه سرزمین خود را قدر و قیمت دادند افقی بسی بالاتر به روی ملت خود گشودند و درختشان چنان بار دانش گرفت که به زیر آوردند چرخ نیلوفری را. ما در طول تاریخ خود از این قافله عقب ماندیم. این روز فرخنده بر صاحبان قلم مبارک باد

پتروشیمی نمین و معمای توسعه پول بهتر است یا ثروت؟ ✍ سیدمصطفی جمشیدی ➕احداث "پتروشیمی نمین" سوالات متعددی پیش روی افکار عمومی قرار داده و به مواجهه ما با روی دیگری از "معمای توسعه" منجر شده است. بیم و امیدی که با آن غریبه نیستیم. 🔻قدمت ادبیات توسعه در جامعه ما به فراتر از یک قرن می‌رسد. انقلاب مشروطه، نخستین ورود جدی ما به مقوله توسعه بود که به ترسیم افقی امیدبخش و آغاز تلاشی گسترده برای تحقق آن انجامید. اما واقعیات تطابق چندانی با انتظارات نداشت. برنامه‌های توسعه در پهلوی اول و دوم، هرگز پشتوانه مردمی نیافت و به هزار و یک علت پیدا و پنهان به شکست انجامید و انقلاب ۵۷ نقطه پایان آن بود. 🔻بعد از انقلاب، برنامه‌های توسعه با رویکردی متفاوت در دستور کار قرار گرفت. نقشه راهی که حالا در ایستگاه هفتم قرار گرفته است. صرف‌نظر از نقاط ضعف و قوت برنامه‌های توسعه، فهم ما از امر توسعه همواره محل بحث بوده و شاهد گسست فکری در فهم آن هستیم. پایِ توسعه در این جغرافیا می‌لنگد و زمینه‌های تاریخی، سنتی و فرهنگی آن قابل شناسایی است. چالش‌های جهانی نظیر دغدغه‌های زیست‌محیطی و کمبود آب هم بر پیچیدگی ماجرا افزوده است. پتروشیمی نمین در این فضا سربرآورد و بانیان و حامیان، تابلوی سرمایه‌گذاری میلیاردی، اشتغال‌زایی چند صدنفری و توسعه اقتصادی را بالا بردند. اما آیا موضوع به این موارد ختم می‌شود؟ 🔻اگر فقط یک هدف برای توسعه متصور شویم، همانا پدید آوردن امکان و شرایط بهتر برای زندگی انسان است. انسان معاصر دهه‌هاست "فهم پوزیتیویستی" از فرآیند توسعه را در تاریخ دفن کرده و گزاره کاپیتالیستی "پول، همه‌چیز است" را زیر سوال برده است. چرا که هزینه سنگینی بر دوش بنی‌بشر نهاد و خواب دولتمردان در چهارگوشه جهان را آشفته ساخت. 🔻در این مختصات، دست‌اندرکاران و مسئولان دخیل در احداث پتروشیمی نمین را به درنگ، تامل، دوراندیشی، توجه به دغدغه‌های آبی و زیست‌محیطی شهروندان و پاسخگویی دعوت می‌کنیم. به قول پدرانمان «یوز اؤلچوب، بیر بیچک» تا فردا انگشت به دندانِ حسرت، نگزیم.

نمینی‌ها از احداث پتروشیمی در همسایگی شهرِ کوچک‌شان ناراضی‌اند آلارمِ قرمز بیخِ گوش نمین مهدی جهاندیده | احداثِ پتروشیمی در نمین، خشمِ اهالی را برافروخته است. نمینی‌ها معتقدند بهره‌برداری از یک واحدِ پتروشیمی در 500 متری شهرِ کوچک‌شان، آفتِ سلامتی مردم و زخمی تازه بر تنِ رنجورِ محیط‌زیست‌شان است. در فضای مجازی بارها اعتراض خود را علنی کرده‌اند و هرچند که صدای‌شان بلند است؛ اما گوش سرمایه‌گذار شنوا نیست. این پتروشیمی از زیرمجموعه‌های گروه صنعتی آرتاست؛ همان گروه متعین و متنفذ که نطفه پتروشیمی را در سال 96 و در هنگامه‌ی اعتراض نمینی‌ها بست که سمبه‌ی توپ و تشرشان، به اندازه بوشهری‌هایی که همان سال مانع کلنگزنی پتروشیمی دشتستان شدند، پرزور و کارا نبود. برای نمینی‌ها همه چیز گنگ و مبهم است. آن‌ها می‌توانند مخالف «بودن یا نبودن» پتروشیمی در همسایگی محل زندگی‌شان باشند. اما گروه آرتا راه خودش را می‌رود و در باب روشنگری اقدامی نمی‌کند. آن‌ها به سوداگری می‌اندیشند. به سرمایه‌گذاری بزرگی که کرده‌اند و قرار است از دُکان دودهنه پتروشیمی سود و منفعت خوبی عایدشان شود. فقط مختصرا می‌دانیم که پتروشیمی سالیانه ۲۰۰ هزار تُن اوره و ملامین فرمالدئید تولید خواهد کرد. فرمالدئید در ادبیاتِ سلامت، ماده‌ خوش‌نامی نیست. بخارات سمی و آلایندگی بالایی دارد و سرطان‌زاست. اقامت در مناطق مسکونی مجاور با آلایندگی‌ها، ریسکِ ابتلا به سرطان و هراس از مرگِ مُفت و بیهوده را چون آتشی در جانِ آن‌ها انداخته است. حال نمین، این روزها خوش نیست. پتروشیمی با پروپاگاندای توسعه‌ی اقتصادی و «شعارِ اشتغال» ظاهر فریبنده‌ای دارد. اما سهم مردم کجاست؟ مالکان رشد اقتصادی را می‌پسندند و در پی افزایش بهره‌وری و تولید خواهند بود؛ آن‌چه که لزوما توسعه را به ارمغان نخواهد آورد .از دیگرسو، سبد اشتغال آن فقط ۳۰۰ نفر است، که بخش مهمی از آن قاعدتا و بنا به تخصص سهم مهندسانی غیربومی خواهد شد که با اتومبیل‌های کره‌ای، آلمانی و احتمالا ایتالیایی رفت‌و‌آمد خواهند کرد. سهم نمین هم محدود به چند کارگر ساده خواهد شد. یعنی به نام نمین و به کام دیگران. پیامدهای منفی زیست‌محیطی و اجتماعی ناشی از رویکردهای توسعه یک‌جانبه، مقوله‌ای مدلل است. ظاهرا احداث پتروشیمی خارج از توان محیط‌زیستی این منطقه نشان می‌دهد. علاوه بر اینکه به لحاظ زیست‌محیطی مشکل‌زاست، سنگی بزرگ بر سر راه اقتصادِ گردشگری استان خواهدبود. همگان واقفند که «پایداری محیط‌زیست، الفبای توسعه پایدار است» و پتروشیمی با ماهیتی آلاینده، اژدها‌وار آب را می‌بلعد و این در تضاد با پایداری اکولوژیکی است. زنگ خطر بحرانِ آب مدتهاست که در استان اردبیل به صدا درآمده؛و از قرار ذخایر آب در نمین هم آن‌قدری نیست که از عهده سور و سات پتروشیمی بربیاید. انگارکه با بطری آب معدنی بخواهیم دوش بگیریم. از دیگر سو مهاجرت‌های آبی رشد محسوس و فزاینده‌ای یافته و بیم آن می‌رود که مبادا اثر منفی پتروشیمی در روستاهای مجاور، به بحران مهاجرت دامن بزند. پساب آلاینده پتروشیمی هم کمتر از بخارات فرمالدئید هراس‌انگیز نیست. فاجعه پساب پتروشیمی فلات قاره قشم را که خاطرتان هست، همان که درختان کهور پاکستانی جزیره را از بین برد و در پی آن ۲۰۰ هزار قطعه پرنده تلف شدند. فروپاشی اکوسیستم و زجرکش کردن محیط‌زیست به کدامین بها و بهانه؟ اینکه صرفا منافع گروهی تامین شود و دیگران بی‌بهره به تماشای زجرکشی زمین بنشینند! فراموش نکنیم که حفظ و حراست از محیط زیست وجه مشترک تمام ادیان الهی و آسمانی است.

💢آقای رئیسی! دلار چند؟ ✍️مصطفی داننده/روزنامه‌‌نگار ❗️نمی‌دانم الان که این مطلب را می‌خوانید قیمت دلار همچنان در آغوش 31 هزار تومان است یا 32 هزار تومان را بغل کرده یا بالاتر رفته است. ❗️شما که بهتر از همه می‌‎دانید این بالاتر رفتن قیمت دلار هیچ ربطی به تحریم‌‎ها و مذاکرات احیای برجام ندارد و تقصیر دولت روحانی و البته دست‌های پشت پرده‌ای است که علیه دولت سیزدهم کار می‌کند! ❗️در این میان معلوم نیست نقش دولت رئیسی و وزرای اقتصادی او و البته مجلس سراسر اصول‌گرا چیست؟ آنها در این مدت چه کردند و چرا نتوانستند حداقل در این مدت به یکی از شعارهای اقتصادی خود عمل کنند. ❗️خوشبختانه در روزگاری هستیم که می‌شود به یک چشم برهم زدنی به سخنان دولت‌مردان امروز و منتقدان دیروز رسید و حرف‌‎های‌شان را در ترازوی قضاوت گذاشت. به طور مثال محسن رضایی نامزد همیشه در صحنه ریاست جمهوری که الان معاون اقتصادی رئیس جمهور است در مورد یارانه‌ها و بالا نرفتن قیمت‌ها گفته بود:« می‌شود اجناس را گران نکنیم و ۴۵۰ هزار تومان یارانه بدهیم.» حالا باید از او پرسید پس چرا اجناس گران شد؟ گران که نه، نجومی شد. ❗️وزیر کار دولت رئیسی در زمان حسن روحانی توییت زده بود که:« دولت با ارزپاشی به میزان ۳۰۰ میلیون دلار می‌تواند قیمت دلار را به کمتر از ۱۵ هزار تومان رسانده و دو ماه در همان سطح نگه دارد. تامین این مبلغ برای بانک مرکزی از آب خوردن آسان‌تر است.» کاش آقای عبدالملکی همین تئوری خود را روی میز رئیس جمهور می‌گذاشت تا امروز شاهد دلار 15 هزار تومانی نه 20 هزار تومانی باشیم. مگر نه اینکه این کار از آب خوردن آسان تر بود؟ ❗️قالیباف رئیس مجلس که در زمان حسن روحانی، دغدغه‌ای جز مردم نداشت و می‌گفت:« مرغ ۲۹ هزار تومانی ربطی به تحریم ندارد، اوج بی‌عرضگی دولت است!» امروز پاسخ بدهد که قیمت امروز مرغ به چه ربط دارد؟ کاش آقای قالیباف کمی در مورد قیمت‌ها با مردم حرف می‌زد. ❗️مگر فراموش کرده‌ایم که قاضی‌زاده معاون رئیس جمهور در زمانه انتخابات گفته بود:« «معضل بورس قابل حل است، سه‌روزه می‌شود مشکل حاد بازار سرمایه را حل کرد و به یک دستور حکومتی از رئیس‌جمهور نیاز دارد». به نظر می‌رسد که هنوز 3 روز تمام نشده است و گرنه که الان بورس وضعیت به سامانی داشت! ❗️ما امروز به شیوه رائفی پور از حامیان سید ابراهیم رئیسی که در زمان حسن روحانی گفته بود:« آی مردم، اگر اومدن گفتن خدا وجود نداره یا گفتن ۶ تا خدا وجود داره ول کنین، بگید دلار چند؟!» از رئیس جمهور می‌پرسیم دلار چند آقای رئیسی؟ ❗️کاش این افراد و همه آنهایی که در زمان دولت گذشته مدعی بودند اداره کشور مثل خوردن یک چایی قند پهلو است، یک نشست خبری برگزار کنند و به سوالات پاسخ بدهند و بگویند که چگونه کشور را اداره می‌کنند؟ چرا رئیس جمهور یا رئیس مجلس نشست خبری برگزار نمی‌کنند تا در معرض سوال قرار بگیرند و کمی به مردم گزارش بدهند که چرا وضع کشور به اینجا رسیده است؟ ❗️با همه انتقادهایی که به حسن روحانی و دولتش وارد است اما حداقل در دور اول آن شیخ، مردم ثبات را تجربه کردند و اجناس را نمی‌خریدند به امید اینکه ارزان‌تر شود. اما حالا در آستانه یک سالگی دولت به اندازه تمام دولت‌ها شاهد گرانی و تورم هستیم. ❗️همه آنهایی که شعار می‌دادند می‌شود آرامش را به مردم بدون برجام و توافق با جهان هدیه کرد، الان چرا هیچ حرفی نمی‌زنند. چرا راهکار خود را برای کاهش قیمت ارز و یا کم شدن تورم با دولت در میان نمی‌گذارند؟ ❗️مگر می‌شود قبل از انتخابات این همه حرف زد و وعده داد و در عرصه عمل هیچ اتفاقی نیفتد و مردم هروز شاهد زکام‌تر شدن اوضاع باشند. دولت رئیسی خیلی زود به مرحله‌ای رسیده است که برخی از مردم می‌گویند «خدا پدر روحانی را رحمت کند.» ❇️ @ghanoonnewspaper

🔹️آیا پتروشیمی نمین ما را به سوی توسعه خواهد برد؟ بسیاری از کارشناسان و صاحبنظران دانشگاهی بر این باور هستند که ما در کشور نه تنها هیچ برنامه مشخصی برای توسعه نداریم بلکه با یک سازوکاری غیرهدفمند و یک بی‌برنامگی در ظاهر سازمان‌یافته جهت تقلیل توسعه و تبدیل آن به جزایر خصوصی بدبازده برای سرمایه‌گذاران بخش‌خصوصی و جامعه رو به رو هستیم. نمونه عینی این مساله اخیرا در حساسیت‌های به وجود آمده پیرامون چرایی و چگونگی احداث کارخانه "پتروشیمی آرتا انرژی نمین" در استان اردبیل خود را نشان داده و افکار عمومی این استان را با سوالات متعددی رو به رو کرده است. اینکه چرا باید مردم و فعالان اجتماعی یک منطقه نسبت به احداث یک مجموعه صنعتی یا هر مجموعه دیگری چه به دست دولت و چه به دست بخش‌خصوصی حساسیت نشان دهند و آیا این حق مردم است تا از کم و کیف این مسایل با خبر باشند یا نه؟ برای همه روشن و قابل دفاع است اما اصرار بر ادامه اشتباهات گذشته و پیش گرفتن روش‌هایی برای آنچه به خیال مدیران ارشد یک استان توسعه تلقی می‌شود، که نمونه‌های آن در سایر استان‌های کشور از جمله اصفهان و خوزستان در طی دهه‌های اخیر فجایع جبران ناپذیری را رقم زده، غیرقابل دفاع و عدم ارائه پاسخ روشن به این سوالات، خیانتی علنی به این آب و خاک محسوب می‌شود که در سایه مصلحت‌اندیشی و با کلیدواژه منسوخ حمایت از بخش‌خصوصی آینده ایران و مردم کشور را تیره و تار خواهد کرد. سرمایه‌گذار پتروشیمی آرتا انرژی نمین و خدمات وی برای این استان در طی سالهای اخیر قابل تقدیر است اما وی باید به سوالات اساسی و کارشناسی شده افکار عمومی در این زمینه پاسخگو باشد اگر این پاسخ‌ها قانع کننده بود که ما بار دیگر از داشتن نعمت چنین مردان غیور و وطن پرستی در کهنه دیار اردبیل به خود خواهیم بالید و شکر آن را به جای خواهیم آورد اما در صورت عدم پاسخگویی شفاف و روشن به این سوالات وی باید خود را در پیشگاه خداوند و مردم این منطقه مسوول بداند و از روند نادرست سرمایه‌گذاری خود عقب نشینی کند. سوالت بسیاری تاکنون پیرامون احداث این پروژه مطرح شده است اما اصلی‌ترین و کارشناسی شده‌ترین آنها که استاندار محترم اردبیل، مدیر کل صنعت و معدن و سرمایه گذار این مجموعه باید به آنها پاسخ دهند بدین شرح است؟ ۱_تمامی طرح‌های سرمایه‌گذاری پتروشیمی در کشور گزارش ارزیابی اثرات زیست محیطی دارند، آیا برای مجموعه پتروشیمی آرتا انرژی نمین هم این گزارش تهیه شده است؟ اگر جواب بله است آن را مانند گزارشات ارزیابی سایر پروژه های کلان در کشور منتشر بفرمایید. ۲_با توجه به اینکه یک واحد پتروشیمی نیاز به منابع قابل توجه آب و منابع خوراکی دارد لطفا بفرمایید که آب این مجموعه که در حاشیه دشت ممنوعه آبی‌بیگلو و در فاصله کمتر از ۱۰ کیلومتری شهر عنبران که سالهاست از نعمت آب شرب محروم هستند، از کجا تامین خواهد شد؟ ۳_از ملزومات احداث یک واحد پتروشیمی در کشور تهیه گزارش ارزیابی ریسک زیست محیطی و گزارش مدلسازی آلودگی هوا برای آن است، لطفا اگر این گزارشات برای آن واحد تهیه شده منتشر بفرمایید و اگر تهیه نشده نهادهای دولتی مربوطه بفرمایند که چرا به این واحد مجوز احداث داده‌اید؟ ۴_با توجه به اینکه در صورت راه‌اندازی این مجموعه، فرآیند تولید در آن پساب‌های خطرناک و بسیار سمی خواهد داشت لطفا بفرمایید که برای کنترل پساب آن چه تمهیداتی در نظر گرفته شده است؟ ۵_در منابع خبری ذکر شده که خوراک این مجموعه از گاز طبیعی تامین خواهد شد، با توجه به اینکه اردبیل یک منطقه سردسیر محسوب می شود و در فصول سرد سال که در دو شهرستان اردبیل و نمین نزدیک به ۶ ماه است با افت شدید فشار گاز رو به رو هستیم، خوراک این مجموعه به چه شکلی تامین خواهد شد؟ ۶_اخیرا ریاست محترم جمهور در مصاحبه‌ای اعلام کردند که هدف از تصمیم سخت اختصاص ردیف بودجه به استان‌های کشور بر اساس سند آمایش سرزمین است که به باور نگارنده نقطه عطفی در تغییر مثبت دیدگاه کلان در کشور نسبت به روند توسعه کشور است و بسیار اقدام پسندیده‌ای است، آیا در سند آمایش سرزمین استان مکان فعلی این پروژه پتروشیمی در منطقه نمین برای کاربری صنعتی مشخص شده است؟ اگر خیر چرا جلو این خیانت آشکار و اتفاق نامبارک که خلاف سیاست‌های اعلام شده توسط ریاست محترم جمهور نیز هست، گرفته نمی‌شود؟ مسعود لاهوت، کارشناس محیط زیست

💢بوی گند فساد قدرت‌یافته ✍امید فراغت/روزنامه‌نگار ❗️نباید بدبین بود اما شرایط مملکت به گونه‌ای‌ست که خوش‌بینی هم نوعی حماقت شده است متاسفانه برخی مسئولان و اعوان و انصار و فک و فامیل‌شان مملکت را گوشت گاوی تصور کرده‌ که به وسع زور و بازوی‌شان هر چقدر که بتوانند از این گوشت برای خودشان می‌بُرند! سال‌هاست منتقدان دل‌سوز و واقعیت‌نگر را با انگ و برچسب‌های سیاسی از نوع لیبرال، آمریکایی و ضد ولایت فقیه از صحنه دور کرده‌اند تا خودشان یکه‌تاز میدان سیاست، اقتصاد، فرهنگ و ...باشند. ❗️عبدالباقی‌ها مثل ویروس کرونا پیوسته و مداوم در ساختارهای سیاسی و اقتصادی و ...جهش یافته‌اند و در تار و پود مملکت جا خوش کرده و با تئوری چاپلوسی، پاچه‌خواری و شعاربافی و شعارسازی قدرت بلعندگی‌شان را به رُخ ملت کشیده‌اند. متاسفانه روزنامه‌نگاران، دانشگاهیان، روشنفکران، نخبگان و روحانیت منتقد و دل‌سوز در معرض انواع و اقسام اتهاماتِ غیرانقلابی بودن و ...قرار گرفته‌اند و فضای جامعه را به دو قطب اکثریت غیرانقلابی و اقلیت انقلابی تبدیل کرده‌اند چرا که به خوبی می‌دانند در چنین فضایی‌ست که به راحتی می‌توانند در عرصه اقتصاد، سیاست، فرهنگ و ...جولان دهند. ❗️متاسفانه جریانِ اقلیت مرموز، مسئولانِ واقعیت‌نگر و معتدل را هم فریب داده‌ و آنان را به تعبیری در دامِ خودشان گرفتار کرده‌اند. متاسفانه پیامِ ایجاد چنین فضایی این است که اکثریت عوام و خواص نامحرم هستند بنابراین حق ندارند برای مثال از روند مذاکرات احیای برجام یا توقف آن مطلع باشند نباید از هیچ موضوعی چه در زمینه اقتصاد، سیاست، فرهنگ و ...سر در بیاورند چرا که فقط خود را محرم به حساب آورده و مسئولانِ واقعیت‌نگر نیز ناگزیر باید به خواست آنان تمکین کنند. ❗️وقتی در چنین فضایی فقط خود را مَحرم و تافته جدا بافته از اکثریت می‌دانند معلوم است که نمی‌توانند اهداف جمعی در قالب منافع ملی را به ثمر بنشانند بنابراین ناخودآگاه منافع ملی تبدیل به منافع جریانی و گروهی می‌شود! مسئولان مملکت متوجه باشند تا هنگامی که فضای دوقطبی اکثریت غیرانقلابی و اقلیت انقلابی شکسته نشود ادامه وضعیت فعلی، منافع ملی را تامین نخواهد کرد. چرا باید فضا به گونه‌ای باشد که به اکثریت جامعه احساس غریبگی دست بدهد؟ متاسفانه اقلیت مرموز با پروپاگاندا و تبلیغات مسئولان بالادستی را دچار خطای محاسباتی کرده‌اند سوال مهم و پایانی این‌که در فضای اکثریت ناراضی و اقلیت راضی چه جریان و گروهی سود می‌برند؟ ❇️ @ghanoonnewspaper