jeeka / جیکا

نمی‌دونم کی ساخته «تو دستت را بده تا ره بجويم كه هر كه عاشقه پايش به راهه تو موهات چون بهاره تو موهات شعله‌واره تو موهات تاریکی رو سر میاره شب و دریای خوف‌انگیز و طوفان من و اندیشه‌های پاک پویان برايم خلعت و خنجر بياور كه خون می‌بارد از دل‌هاى سوزان تو موهات غرق خونه تو موهات اسم رمز خشممونه» .

کاری از سارا طبیب‌زاده .

بس که وعده شنیدیم، وعده دونمون دراومد. هرچه بیشتر فلاکت می کشیم، بیشتر به اون دنیا حواله مون میدن. *همسایه ها/ احمد محمود @jeekaoffers

شوربختانه وجوه بصری زندگی همیشه از محتوای آن برایم مهم‌تر بوده است. مثلا، پیش از آن‌که حتی یک سطر از آثار ساموئل بکت بخوانم، عاشق عکسش شدم. * جوزف برودسکی @jeekaoffers

«گُلی اگر که می چینید گیاهی می میرد زیرا یک بار فقط یک بار خوابِ تبر می بیند حالا آمده اید به خاطرِ چیدن گُلِ سُرخ ساقه ی نازکِ گَلِ سُرخ به خاطرِ کندنِ گُلِ سُرخ ارّه آورده اید؟ چرا ارّه؟ فقط به گُل ِ سُرخ بگویید:" هی! تو " خودش می افتد و می میرد تمامِ سُرخش به سیاه می زند گُل ِ سُرخ کشتنِ یک نوزاد که زهر نمی خواهد با کلاشینکُف که پروانه شکار نمی کنند فقط به مادرش بگویید که شیر ندهد به یک قنداق و پروانه را بگذارید لای تکه های یخ و روزنامه ها را توقیف کنید بعد می بینید که ما می میریم بی سر و صدا ما می میریم.» *بیژن نجدی @jeekaoffers

🔵 هیچ‌کس نتوانست بر آزادی ذهن ویرجینیا وولف قفل و چفت بزند. او که در کنار نویسنده‌هایی همچون جیمز جویس و گرترود استاین و ازرا پاوند، در دگرگون کردنِ شیوه‌ی بازنمایی واقعیت کوشید با این تفاوت که وولف الگوهایی جنسیتی را هم می‌شکست، مثل «اورلاندو» که یک شخصیت در چند هویت زیست می‌کند. 🔵 وولف هرگز زیر بار قفل بر ذهنِ خویشتن نرفت و روزی، خودخواسته، چفت‌وبست محکمی بر ادامه‌ی زندگی‌اش بست و از این جهان رفت. 🔵 این انیمیشن با زیرنویس فارسیِ اختصاصی به ما می‌گوید چرا باید ویرجینیا وولف بخوانیم. @aftabnetmagazine

اولین قسمت از ویژه‌ی جایزه‌ی جستار جستار «بلیط غیرقابل استرداد» نویسنده: شیوا خادمی

I’m hooked on ویژه‌ی جایزه‌ی جستار •• اولین قسمت: «بلیط غیرقابل استرداد» نویسنده: شیوا خادمی on Castbox. Check out this episode! https://castbox.fm/vd/330697751?_t=02:09

استیو تولتز در مصاحبه ای در مورد خود و کتابش چنین می گوید: آرزوی من نویسنده شدن نبود، ولی همیشه می‌نوشتم. زمان بچگی و نوجوانی شعر و داستان کوتاه می‌ نوشتم و رمان‌ هایی را آغاز می‌ کردم که بعد از دو و نیم فصل، علاقه‌ ام را برای به پایان رساندن‌ شان از دست می‌ دادم. بعد از دانشگاه دوباره به نوشتن رو آوردم. درآمدم خیلی کم بود و فقط می‌ خواستم با شرکت در مسابقات داستان‌ نویسی و فیلمنامه‌ نویسی پولی دست و پا کنم تا بتوانم زندگی‌ ام را بگذرانم که البته هیچ فایده‌ای نداشت. زمانی که دائم شغل عوض می‌کردم یا بهتر بگویم، از نردبان ترقی هر کدام از مشاغل پایین‌تر می‌ رفتم، برایم روشن شد هیچ کاری جز نویسندگی بلد نیستم. نوشتن یک رمان تنها قدم منطقی‌ ای بود که می‌ توانستم بردارم. فکر می‌کردم یک سال طول می‌کشد ولی پنج سال طول کشید. زمان نوشتن تحت تاثیر “کنوت هامسون”، “لویی فردینان سلین”، “جان فانته”، “وودی آلن”، “توماس برنارد” و “ریموند چندلر” بودم.