مهناز حقیقی...اسرار زندگی

مهنازحقیقی اسرارزندگی: 🌱 همه موجودات زنده تمایل به مورد توجه قرار گرفتن دارند. فرقی نمی‌کند که یک گربه، یک گل یا یک انسان باشد. 🔰 توجهی که به آن نیاز داریم گاهی می‌تواند دوای درد ما شود و گاهی مشکل ما. ✴️ به این سؤال که چرا می‌خواهیم #جلب_توجه کنیم، می‌توان این پاسخ را داد؛ همانطور که غذا خوردن و خوابیدن یک نیاز ذاتی است مورد توجه قرار گرفتن نیز یک نیاز است. همانطور که مانند کم غذا خوردن، تغذیه بیش از حد نیز یک مشکل است و یا مانند کم خوابیدن، زیاد خوابیدن هم می‌تواند به ما آسیب برساند در مورد احتیاجات جسمانی و یا روحی نیز اگر تعادلی وجود نداشته باشد می‌تواند یکسری آسیب‌ها به ما رساند. علت اصلی تشنه توجه بودن اغلب احساس #بی‌_ارزشی است و گاهی اوقات توجه بیش از حد و حصر در گذشته. 👈 در این صورت مشکل تشنه جلب توجه دیگران بودن به خاطر این بوجود می‌آید که یا مخازن عشق و احترام پر نمی‌شود یا خیلی بیشتر از آنچه باید پر می‌شود. 🍂 در تشنه توجه بودنی که ناشی از احساس بی‌ارزشی است، انسان ارزش خود را با ارزشی که دیگران به او نشان می‌دهند می‌سنجد. توجه دیگران به خودش برای او حیاتی است، زیرا بدون توجه دیگران احساس بی ارزشی و ناخشنودی می‌کند. 🍂 ولی برای کودکی که در گذشته بسیار بیشتر از آنچه که نیاز دارد مورد توجه خانواده قرار گرفته است، توجه دیگران همانند چیزی است که حق اوست. در محیط‌هایی که نتواند این توجه را جلب کند، ممکن است خیلی زود خسته شود، ممکن است بخواهد در هر محیط اجتماعی در مرکزیت جمع باشد و زمانی که توجه مورد انتظارش را جلب نکند عصبانی شود. ✴️ برای افرادی که تشنه توجه هستند، معنای زندگی در توجه دیگران است. به همین دلیل، فعالیت‌هایی که به تنهایی انجام می‌شوند و تنها بودن ممکن است برای افرادی که این مشکل را دارند جذاب نباشد. درحالیکه توانایی فرد در خودکفایی در وهله اول یکی از مهم ترین شرایط برای غلبه بر این مشکل است. به خصوص زمانی که نیاز شدید به افراد دیگر وجود دارد، بهتر است در مقابل این میل مقاومت کرده و کاری را به تنهایی انجام داد حتی اگر در ابتدا لذت بخش نباشد. 💢 کسب آگاهی از مشکل برای غلبه بر آن مهم است؛ وقتی فرد متوجه شد که هدف از رفتارش جلب توجه مردم است، ممکن است سعی کند جلوی خود را بگیرد. اگرچه مقاومت در برابر میل درونی انجام این رفتار در ابتدا دشوار است، اما به مرور زمان می‌توان در این موضوع موفق‌تر شد. علاوه بر این، ممکن است فرد تمایل داشته باشد از محیط هایی که به او توجه نمی‌شود دوری کند. صرف نظر از این، حتی اگر مورد توجه قرار نگیرید، باید در آن محیط بمانید و خود را در معرض شرایطی قرار دهید که در آن مورد توجه قرار نمی‌گیرید. در این مواقع به احتمال قوی احساس بی ارزشی می‌کنید، اما آنچه احساس می‌کنید واقعی نیست. این فقط یک زنگ خطر نادرست است که مخازن پر نشده شما به شما می‌دهد. 🌱 افراد می‌توانند همیشه شما را دوست داشته باشند بدون اینکه شما را در مرکز زندگی خود قرار دهند، یا لازم نیست همیشه در مرکز توجه باشید تا در یک محیط برای شما ارزش قائل شوند. 🆔️@haghighi_madadkri

مهناز حقیقی اسرارزندگی: 🍃 دوست داشتن خود، لازمه یک زندگی مثبت است و احترام به خود یک مولفه مهم از دوست داشتن خود. 🍃هرچقدر بیشتر به خودتان احترام بگذارید، بیشتر می توانید خودتان را دوست داشته باشید با این حال، احترام به خود، همیشه آسان بدست نمی‌آید. 💢 برای باور داشتن خودمان و قدر خود را دانستن ، نیازی به داشتن دستاوردهای خاص و بزرگ بیرونی نیست. 🌱 دوست داشتن خود «محصول جانبی» است که ما با احترام گذاشتن هر روزه به خود، با همصدا نشدن با منتقد درونی، رفتار دلسوزانه نسبت به خود و همین انتظار را از دیگران داشتن، و با تعیین حد و مرز‌هایی برای محافظت از خودمان به دست می آوریم. 🆔️@haghighi_madadkri

مهنازحقیقی اسرارزندگی " آدمها رادرک کنیم " اگر کسی دارای ظاهری سرد و بی احساس هست ، ممکنه وجودش سراسر احساس باشه ولی میترسه احساساتش دوباره بهش ضربه بزنه اگر کسی چیزی رو زیاد بروز نمیده ، بی احساس یا مرموز نیست شاید فقط روزی زیاد اعتماد کرده و ازش ضربه خورده اگر کسی مدت ها بهت پیام نمیده لزوما به این معنی نیست که فراموشت کرده شاید روزهای سختی رو تنهایی برای مبارزه با حال بدش میگذرونه و نمیخواد حال بقیه رو هم بد کنه اگر کسی همیشه کارهاش رو به تعویق میندازه لزوما به معنای تنبلی نیست شاید داره روزهای زیادی رادررنج بسر میبره و توازآن بی خبری اگرکسی زود رنج و حساس هست شاید به محبت و حمایت بیشتری در زندگی نیاز داره اگرکسی همیشه به نظر میاد حالش خوبه و درحال خندیدن و شوخی هست شاید از درون حالش خیلی بد باشه و دردخودش رو پشت لبخندش نگه میداره عبارت تاکیدی : چقدرخوبه درک کردن دیگران رو تمرین کنیم ... 🆔haghighi_madadkri

4. تمایل به شبیه فرد دیگری بودن والدینی که فرزندشان را با بچه‌های «کامل»تر مقایسه می‌کنند ،یک نوجوان خودانتقادگر و درنهایت یک بزرگسال با عقده حقارت پرورش می‌دهند. این افراد همیشه سعی می‌کنند عملکرد بهتری داشته باشند‌. با این حال از خود متنفرند زیرا نمی‌توانند در همه‌ چیز برتر باشند. 5. مشکل در اعتمادکردن والدینی که به کودک خود می‌آموزند که به هیچکس اعتماد نکند، بزرگسالی بی‌اعتماد و مشکوک پرورش می‌دهند. عدم اعتماد به کسی منجر می‌شود که فرد دنیا را به عنوان دشمنی تصور کند که همه‌جا تله‌ای برای او کار گذاشته‌است. چنین بزرگسالانی درگیر مشکلات روانی جدی خواهد شد. 6. نیاز همیشگی به والدین “تو برای این کار خیلی بچه‌ای” تکرار بیش از حد این عبارت، عالی‌ترین راه برای تربیت‌کردن یک «بچه‌ننه» است. این کودک احتمالاً برای همیشه “خیلی بچه” خواهد ماند. او همیشه برای انجام کارها به دیگران وابسته است و حتی به شریکی نیاز دارد که رفتارهایی مانند والدینش با او داشته‌‌باشد. 7. عدم خلاقیت و روی آوردن به سرگرمی‌های مخرب والدینی که مرتباً از عباراتی مانند ” واسه من زرنگ بازی در نیار!” یا “رویاپردازی را متوقف کن!” استفاده کنند، فرزند آنها خلاقیت، ابتکار یا ویژگی‌های رهبری خود را از دست می‌دهد. این فرد به عنوان یک بزرگسال، احتمالاً جاه‌طلبی‌های خود را با مواردی مانند الکل و سرگرمی‌های مخرب سرکوب خواهند کرد. 8. سرکوب احساسات تاثیر منفی نادیده گرفتن احساسات و حساسیت‌های کودک از سمت والدینشان را نمی‌توان نادیده گرفت. وقتی مرتباً به کودک گفته می‌شود گریه یا شکایت را متوقف کند، کودک می‌آموزد که همه‌ی احساساتش را سرکوب کند. این احساسات سرکوب‌شده می‌توانند به مشکلات روانی جدی در بزرگسالی تبدیل شوند. 9. احساس گناه “ما از همه‌ چیزمان گذشتیم تا شما زندگی راحتی داشته باشید!” در اینگونه موارد، احساس گناه بر کودک غلبه می‌کند. تهدیدهای مربوط به نمرات بد هم همینطور است. این کودک به بزرگسالی تبدیل می‌شود که دائماً تحت استرس است. 10. بی‌مسئولیتی و نابالغ ماندن نوع خاصی از والدین پارانوئید و بیش از حد محافظت‌کننده وجود دارد که به فرزندشان اجازه انجام کاری را نمی دهند. “به گربه دست نزن!” “دستت رو می‌بری!” “روی لبه ننشین!” اینگونه عبارات باعث می‌شود کودک از تصمیم گیری هراس داشته‌باشد. همچنین در بزرگسالی انفعال و بی‌مسئولیتی نیز ظاهر می‌شود. 🆔haghighi_madadkri

مهناز حقیقی اسرارزندگی: 👈مشکلات روانیِ رایج،که به خاطر والدین سمی گریبانگیر فرزندان می شود 1. اضطراب و استرس بیش از حد و عدم اعتمادبه‌نفس👈مشکلات روانیِ رایج،که به خاطر والدین سمی گریبانگیر فرزندان می شود 1. اضطراب و استرس بیش از حد و عدم اعتمادبه‌نفس ” والدین هلیکوپتری” همیشه زندگی فرزندشان را زیر نظر دارند. اگرچه هدف آنها کمک به فرزندانشان است، اما چنین محافظت بیش از حدی منجر به مسائل روانی می‌شود. اگر نمی‌توانید بدون تماس با والدین خود تصمیم مهمی بگیرید، احتمالاً چنین والدینی داشته‌اید. 2. اعتیاد و تمایل به انجام ورزش‌های پرخطر اگر والدین همیشه به فرزندشان بگویند که وجود او چقدر مشکل ایجاد می‌کند، کودک به این نتیجه می‌رسد که بدون او وضعیت بهتر است. در نتیجه، این کودک به بزرگسالی تبدیل می‌شود که ناخودآگاه راه‌هایی برای نابودی خود پیدا می کند، مانند: الکل، سیگار، مواد مخدر یا ورزش‌های پرخطر 3. ناتوانی در آسان گرفتن “جدی باش!” “دست از مسخره بازی بردار!” “اینقدر بچه نباش!” چنین عباراتی بزرگسالی بیش از حد جدی ایجاد می‌کند. این فرد هرگز نمی‌تواند به خود و دیگران آسان بگیرد. کودکان را درک نمی‌کند و از افراد نابالغ متنفر است. 4. تمایل به شبیه فرد دیگری بودن والدینی که فرزندشان را با بچه‌های «کامل»تر مقایسه می‌کنند ،یک نوجوان خودانتقادگر و درنهایت یک بزرگسال با عقده حقارت پرورش می‌دهند. این افراد همیشه سعی می‌کنند عملکرد بهتری داشته باشند‌. با این حال از خود متنفرند زیرا نمی‌توانند در همه‌ چیز برتر باشند. 5. مشکل در اعتمادکردن والدینی که به کودک خود می‌آموزند که به هیچکس اعتماد نکند، بزرگسالی بی‌اعتماد و مشکوک پرورش می‌دهند. عدم اعتماد به کسی منجر می‌شود که فرد دنیا را به عنوان دشمنی تصور کند که همه‌جا تله‌ای برای او کار گذاشته‌است. چنین بزرگسالانی درگیر مشکلات روانی جدی خواهد شد. 6. نیاز همیشگی به والدین “تو برای این کار خیلی بچه‌ای” تکرار بیش از حد این عبارت، عالی‌ترین راه برای تربیت‌کردن یک «بچه‌ننه» است. این کودک احتمالاً برای همیشه “خیلی بچه” خواهد ماند. او همیشه برای انجام کارها به دیگران وابسته است و حتی به شریکی نیاز دارد که رفتارهایی مانند والدینش با او داشته‌‌باشد. 7. عدم خلاقیت و روی آوردن به سرگرمی‌های مخرب والدینی که مرتباً از عباراتی مانند ” واسه من زرنگ بازی در نیار!” یا “رویاپردازی را متوقف کن!” استفاده کنند، فرزند آنها خلاقیت، ابتکار یا ویژگی‌های رهبری خود را از دست می‌دهد. این فرد به عنوان یک بزرگسال، احتمالاً جاه‌طلبی‌های خود را با مواردی مانند الکل و سرگرمی‌های مخرب سرکوب خواهند کرد. 8. سرکوب احساسات تاثیر منفی نادیده گرفتن احساسات و حساسیت‌های کودک از سمت والدینشان را نمی‌توان نادیده گرفت. وقتی مرتباً به کودک گفته می‌شود گریه یا شکایت را متوقف کند، کودک می‌آموزد که همه‌ی احساساتش را سرکوب کند. این احساسات سرکوب‌شده می‌توانند به مشکلات روانی جدی در بزرگسالی تبدیل شوند. 9. احساس گناه “ما از همه‌ چیزمان گذشتیم تا شما زندگی راحتی داشته باشید!” در اینگونه موارد، احساس گناه بر کودک غلبه می‌کند. تهدیدهای مربوط به نمرات بد هم همینطور است. این کودک به بزرگسالی تبدیل می‌شود که دائماً تحت استرس است. 10. بی‌مسئولیتی و نابالغ ماندن نوع خاصی از والدین پارانوئید و بیش از حد محافظت‌کننده وجود دارد که به فرزندشان اجازه انجام کاری را نمی دهند. “به گربه دست نزن!” “دستت رو می‌بری!” “روی لبه ننشین!” اینگونه عبارات باعث می‌شود کودک از تصمیم گیری هراس داشته‌باشد. همچنین در بزرگسالی انفعال و بی‌مسئولیتی نیز ظاهر می‌شود. 🦋 مجموعه گروه های روزنه امید 🌐https://t.me/rozaneh_omid1 ” والدین هلیکوپتری” همیشه زندگی فرزندشان را زیر نظر دارند. اگرچه هدف آنها کمک به فرزندانشان است، اما چنین محافظت بیش از حدی منجر به مسائل روانی می‌شود. اگر نمی‌توانید بدون تماس با والدین خود تصمیم مهمی بگیرید، احتمالاً چنین والدینی داشته‌اید. 2. اعتیاد و تمایل به انجام ورزش‌های پرخطر اگر والدین همیشه به فرزندشان بگویند که وجود او چقدر مشکل ایجاد می‌کند، کودک به این نتیجه می‌رسد که بدون او وضعیت بهتر است. در نتیجه، این کودک به بزرگسالی تبدیل می‌شود که ناخودآگاه راه‌هایی برای نابودی خود پیدا می کند، مانند: الکل، سیگار، مواد مخدر یا ورزش‌های پرخطر 3. ناتوانی در آسان گرفتن “جدی باش!” “دست از مسخره بازی بردار!” “اینقدر بچه نباش!” چنین عباراتی بزرگسالی بیش از حد جدی ایجاد می‌کند. این فرد هرگز نمی‌تواند به خود و دیگران آسان بگیرد. کودکان را درک نمی‌کند و از افراد نابالغ متنفر است.

مهناز حقیقی اسرارزندگی: *احساسات: محل تمرکز در درمان* 📌آگاه شدن از احساسات ( تجربه هشیارانه هیجانات) شکل دهنده احساس هسته‌اي " خود" است و مبناي هویت آدمی. 📌احساسات مانند Gps عمل می‌کند: کجا هستیم، کجا می‌خواهیم برویم و چگونه باید به آنجا برسیم، بدون احساسات و توجه به آن آدمی گم‌گشته است. 📌 چگونه بر احساسات متمرکز می‌شویم: - اگر به احساسات خود بی‌توجه باشیم، اضطراب و دفاع اعمال ما را بر می‌انگیزد مثال: *احساس* شما نسبت به همسرتان وقتی به شما سیلی زد چه است؟ 1 -نباید این کار را می کرد. (عقلانی سازي) 2 -این کار را کرد به دلیل نوع تربیت اش. (دلیل تراشی) 3 -احساس می‌کنم به من خیانت کرده است.(محرك عمل) 4 -احساس می‌کنم دلم شکسته می‌خواهم ترکش کنم. من نمی‌خواهم دیگر ببینمش. (واکنش و میل عملی) 5 -احساس ناراحتی می‌کنم. (اضطراب) 6 -احساس غم می‌کنم. ( احساس دفاعی) 7 -احساس *خشم* می‌کنم. بیماران اغلب بجاي خشم، غم و اضطراب خود را توصیف می‌کنند. 📌هشیاري از احساسات: براي دستیابی به این خودشناسی باید به هیجانات تجربه شده در بدن توجه کرد. باید آن اندازه هیجانات را تحمل و تجربه کرد که بتوانیم آن ها را بفهمیم و نام گذاري کنیم. هیجانات: مغز به نحو ناهشیار محیط را ارزیابی می‌کند سپس به سیستم لیمبیک اطلاعاتی مخابره می‌کند و آن به واکنش‌هاي بدنی ختم می‌شود که هیجان نام دارد. هم آفرینی تغییر 🆔haghighi_madadkri

مهنازحقیقی اسرارزندگی: عشق والدین به یکدیگر باعث ایجاد عشق در فرزندان می‌ شود ، هرچه شخص بیشتر عشق بورزد، بیشتر به روشی عاشقانه به فرزندان خود و یا به هر کس دیگری پاسخ می‌دهد. کودکان محروم از دلبستگی عشق مادری، در ایجاد ارتباط لازم برای عشق به خود و باور اینکه دیگران دوستشان دارند و عشق به زندگی و زنده بودن ناتوان هستند. این کودکان، در بزرگسالی افرادی منزوی می ‌شوند و اغلب رابطه ای خصمانه با دیگران دارند. 👤 اروین یالوم 🆔@haghighi_madadkari

بسیاری از انسان‌ها از پتانسیل احتمالی بوجود آمدن جر و بحث در صورت نه گفتن می‌ترسند. این افراد دوست ندارند دیگران از دستشان عصبانی شوند و یا مورد انتقادشان قرار دهند. به همین علت از ترس اینکه نکند با فرد درخواست کننده، جر و بحث کنند، از نه گفتن طفره می‌روند. بسیاری از انسان‌ها از نه گفتن به فرزند خود نیز طفره می‌روند چراکه می‌ترسند که اگر نه بگویند از عشق و محبت آنها محروم بمانند. ریشه این مشکل در کودکی نهفته است چرا که در کودکی به ما آموخته شده است که نباید بر علیه قدرت بالاتر از خود(پدر، مادر، معلم ...) باشیم و باید کارهایی که از ما می‌خواهند را انجام دهیم. ترس از مجازات وقتی با تمایل به دوست داشته شدن توسط این افراد که برای ما بسیار مهم هستند ادغام می‌گردد حاصل آن شکل گیری #طرحواره_اطاعت است. این نگرانی از کودکی در شخصیت ما ریشه می‌دواند و ما را در بزرگسالی تحت محوریت خود قرار می‌دهد. بعلاوه مانع دیگر در برابر نه گفتن، تمایل به هماهنگ نشان دادن خود و محبوب بودن در میان هم رده‌هایمان است. براساس تحقیقات، ثابت گردیده است که نیاز انسان _چه مرد و چه زن_ برای پذیرفته شدن در یک گروه هم رده خودشان بسیار زیاد است چراکه این حس تعلق کمک می‌کند که هویتی ایجاد کنیم و بتوانیم این هویت را حفظ کنیم. به همین علت بعضا از ترس #طرد_شدگی و #دلسرد_کردن دیگران، کارهایی را انجام می‌دهیم که تمایلی به انجامشان نداریم. در مورد مسائل کوچک همگی ما گاها فداکاری‌هایی می‌کنیم، اما اگر فرد به درجه‌ای برسد که در تصمیمات مهم زندگی‌اش نیز اولویت را رضایت دیگران قرار دهد و نه صلاح خود، این موضوع مشکلات فراوانی به همراه خواهد داشت و فرد را به سوی #افسردگی هدایت خواهد کرد. اما چگونه باید "نه" گفتن را آموخت ؟؟؟ درکارگاههایی که درپیج من هست شرکت کنید. 🆔️@haghighi_madadkri

مهناز حقیقی اسرارزندگی: از آنجایی که افراد با تله معیارهای سختگیرانه گرفتار استرس مزمن هستند، سلامت جسمانی‌شان به خطر می‌افتد. این گونه افراد کمتر توقف کرده از موفقیت های خود لذت می‌برند و به جای آن پیوسته به دنبال انجام آیتم‌های بعدی لیست‌شان هستند. آن‌ها تعادلی در زندگی ندارند و مرتباً برای انجام کارها تحت فشار هستند و اصلاً مفهوم ریلکس بودن را تجربه نمی‌کنند. در پایان رساندن کارها تاخیر میکنند چرا که استانداردهای بالایی برای انجام کارها در نظر می‌گیرند که همین امر موجب طاقت‌فرسا شدن کار و مانعی برای به اتمام رساندن آن می‌شود. این افراد در روابط عاطفی خود عموماً با مشکل مواجه می‌شوند چرا که تمام انرژی و وقت خود را صرف تلاش برای تحقق اهداف خود می‌کنند. این باور که من به اندازه کافی خوب نیستم می‌تواند آسیب های مخربی بر زندگی وارد کند. مشکل این باور این است که تحت تسلط آن افراد ارتباطشان را با خود درونیشان از دست میدهند چرا که همه تمرکزشان بر روی کسب موفقیت انجام دستورات و ثابت نگه داشتن وضعیت، معطوف شده است. در زندگی افراد گرفتار در تله معیارهای سختگیرانه چیزهایی مانند سرگرمی، آرامش، خلاقیت و صلاح خانواده در اولویت‌های بعدی قرار می‌گیرد. بعلاوه حس ناکافی بودن می‌تواند محدودگر فرصتهای تحقق بخشی به اهداف و داشتن حس خوشبختی و رضایت در زندگی باشد. در واقع این تله قادر است بیشتر از چیزی که تصور می‌کنید به شما آسیب برساند. اگر مایل هستید تا بیشتر با این تله آشنا شده، و راهکارهای مقابله با آن را بشناسید باماهمراه باشید. 🆔️@haghighi_madadkri

مهناز حقیقی اسرارزندگی: هرگز با پدرم خلوت نكرده بودم شايد هم پس از ازدواج با همسرم، در واقع خدمت ایشان کمتر میرسیدم. سالها كشيد تا در يك روز گرم تابستان به صرف چاى كنارشان نشستم، با وى در باب زندگى، ازدواج، فرزندانم، و مسئوليتهايم گلايه كردم پدرم در حالى كه چاى را در نعلبكى ميريخت و به آن فوت ميكرد، نگاهى نافذ بر من انداخت و گفت؛ "هرگز دوستانت را فراموش نكن" "هر چه پير تر شوى اهميت آنان بيشتر ميشود" با اينكه به خانواده و فرزندانت عشق ميورزى، باز به دوست نياز دارى، با آنان مراوده كن، به ديدارشان برو، گه گاه به آنها تلفن بزن، و به آنان نزديكتر شو. با خود گفتم چه نصيحت عجيبى!! تمام معناى زندگى من، همسر و فرزندان و شغلم هستند! با اينحال اطاعت امرش كردم. هر سال با دوستانم تماس ميگرفتم و اندك اندك بر شمارشان مى افزودم. سالها بعد دريافتم پدرم رمز زندگى را ميدانست. در گذار ايامِ عمر، دوستان هر روز اهميت بيشترى پيدا ميكنند. بعد از اين چهل و سه سال فهميده ام كه؛ زمان چه تند ميگذرد فاصله ها بلند تر ميشوند بچه ها بزرگ ميشوند، دنبال زندگى خود ميروند و گاه قلب والدين را ميشكنند، و اغلب از ما دور ميمانند. مشاغل و دارائيها مى آيند و ميروند. آمال، عشقها هوسها ميروند و همراه با آنها توانها کم می‌شود. مردم دور و برم كارهاى غير منتظره و گاه ناشايست ميكنند. والدين ميميرند. همکلاسیها فراموشمان ميكنند. دوندگيها پايان مى يابند. اما دوستان واقعى پا بر جا ميمانند. بى توجه به دورى و حتى فواصل ميان قاره اى! دوست خوب هرگز دور نيست، فقط بايد دستم را دراز كنم و از وراى صفحه گوشى دستش را بفشارم. 🆔@haghighi_madadkri