شهباز ظاهری_بال خیال_

دلم تَو دارِ برچِ خور خوریسه هلاڪ صحوتا شهرے لرے سه دلم برد و بلاکم کرده ناکس دلم خوش بے ابینم استوریسه.. (شهبازظاهرے)

سال‌ها اختناق و وهن و تحقیر بر ما گذشت.جسم و جان ما طے این سال‌هاے سیاه فرسود اما اعتقاد ما به ارزش‌هاے والاے انسان نگذاشت که از پا درآییم.پیر شدیم و در هم شکستیم اما زانو نزدیم و سر به تسلیم فرو نیاوردیم.تاریک‌ترین لحظات شوربختے و نومیدے را از سر گذراندیم اما به ابلیس «آری» نگفتیم،چرا که ما براے خود چیزے نمی‌خواستیم.به دوباره دیدن آفتاب نیز امیدے نداشتیم.آفتاب ما از درون به جان‌مان می‌تابید:گرم این غرور بودیم که اگر در تنهایے و یأس می‌میریم،بارے،بار امانتے را که نزد ماست و نمی‌باید بر خاڪ راه افکنده شود به خاڪ نمی‌اندازیم.دیروز چنین بود،امروز نیز لامحاله چنین است. #احمدشاملو https://t.me/shahbazzahery

هوا دل بے تو دایم تَنگِ اَوره حلاج بے حلاجون خرص و صوره چنو غم رے غمم نادے دمادم که یادم رهده خندستن چطوره... #شهبازظاهری

از عشق تو هر جا که غزل دید، غزل گفت هر گاه دلش بهر تو لرزید، غزل گفت تو کعبه‌ی دل بودی و او زائر چشمت هر گاه دلش حول تو چرخید، غزل گفت هر چند ز نادیدن او غم به دلت نیست هر وقت دل از هجر تو نالید، غزل گفت خورشید تویی، نور تویی، عشق تو هستی وقتی که به او نور تو تابید، غزل گفت در مدرسه حتی تو نرفتی ز خیالش استاد از او هندسه پرسید، غزل گفت حالا شده لبخند تو دروازه‌ی شعرش هر گاه که از شوق تو خندید، غزل گفت تک بیت غزل‌هاش شدی در همه‌ی عمر از عشق تو هر جا که غزل دید، غزل گفت #محمد_شفیعی_بویینی https://t.me/shahbazzahery

ایرهد و دینس خرص وخین وا بغض من تشنی دو من نونم بگم حالم چه بی، دیدن که نیبو چی گدن *سعدی* فقط خو دونه که چه ایوی و روزم چونکه گد: *در رفتن جان از بدن..من خود به چشم خویشتن...* #شهبازظاهری