گذرگاه تاریخ

می رقصیدیم! ﺑﺎﺭﺍﻥ که ﻣﯽ ﺁﻣﺪ، ﻣﯿﺮﻗﺼﯿﺪﯾﻢ... ﺑﺎﺩ که ﻣﯿﻮﺯﯾﺪ، ﺑﻪ ﺧﺮمنگاﻩ میرﯾﺨﺘﯿﻢ ﻭ ﻣﯿﺮﻗﺼﯿﺪﯾﻢ... ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ که ﻣﯿﺸﺪ، ﺟﺸﻦ ﻣﯿﮕﺮﻓﺘﯿﻢ ﻭ میرﻗﺼﯿﺪﯾﻢ... ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ که ﻣﯿﺸﺪ ﺟﺸﻦ ﻣﯿﮕﺮﻓﺘﯿﻢ ﻭ ﻣﯿﺮﻗﺼﯿﺪﯾﻢ... ﺯﻣﯿﻦ ﻫﺎﯼ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ ﺭﺍ ﺩﺭﻭ ﻣﯿﮑﺮﺩﯾﻢ و میرﻗﺼﯿﺪﯾﻢ... ﺯﻣﯿﻦ ﻫﺎ ﺭﺍ میکاﺷﺘﯿﻢ و میرﻗﺼﯿﺪﯾﻢ... میخواستیم دفع بلا کنیم، جشن ﻣﯿﮕﺮﻓﺘﯿﻢ... ﻣﺎﻩ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﯿﺸﺪ میرﻗﺼﯿﺪﯾﻢ... ﻣﺎﻩ به ﭘﺎﯾﺎﻥ میرسید میرﻗﺼﯿﺪیم... ﺧﻼﺻﻪ اینکه، ﺟﺸﻦ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺭﻗﺺ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﺑﻮﺩ و ﺷﺎﺩﯼ... ﺗﯿﺮﮔﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻬﺮﮔﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺁﺑﺎﻧﮕﺎﻥ آﺫﺭﮔﺎﻥ ﻭ ﺑﻬﻤﻦﮔﺎﻥ ﻭ ﺍﺳﻔﻨﺪﮔﺎﻥ ﻭ ﻓﺮﻭﺭﺩﮔﺎﻥ ﻭ ﺍﺭﺩﯾﺒﻬﺸﺖ ﮔﺎﻥ ﻭ ﺧﺮﺩﺍﺩﮔﺎﻥ... ﺳﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﻮﺭﯼ ﻭ ﺳﺮﻭﺵ... ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﯾﮑﺒﺎﺭ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﺮﺩﯾﻢ آنهم ﺑﺮﺍﯼ ﭼﯿﺮﮔﯽ ﮐﯿﻨﻪ ﻭ سنگدﻟﯽ ﺑﺮ ﭘﺎﮐﯽ ﻭ ﺳﻮﮒ ﺳﯿﺎﻭﺵ!... ﻣُﺮﺩﮔﺎﻧﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺳﻮﮔﻨﺎﻣﻪ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﮐﻪ ﻧﻤﺎﺩ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﯼ ﺑﻮﺩ، ﺑﻪ ﺧﺎﮎ میسپرﺩﯾﻢ... تا اینکه... ✍ دکتر عبدالحسین زرین کوب https://t.me/parsomad

🔹توصیه و سفارش شاهزاده عباس میرزا نایب السلطنه به فرزندش فریدون میرزا راجع به مردم آذربایجان در سال ۱۲۴۹ هجری قمری 🔸برداشت از کانال تاریخ آذربایجان (۱۳۵۸) 🔸بازنویسان: عزیز دهپور و یوسف افلاکی سجع مهر شاهزاده عباس میرزا: عبده الراجی عباس فرزندی فریدون میرزا حفظه الله تعالی امیدوارم سلامت هستید اولی مژده سلامتی شما بود که خیلی خوشحال شدم آذربایجان چشم پر نور ایران است و افتخار من امر است که به خراسان بروم و اگر خدا بخواهد به خانه خود آذربایجان مراجعت کنم رضای من از آن فرزند این است که مرا از خودتان راضی کنید دعا کنم به شما که راحتی‌ها و خوشی‌ها به بینید یوسف خان هم همراه من می‌باشد آسوده باشید با خدمتگزاران و بی‌غرضان مشورت کنید و از اشخاص خود پسند دوری کنید در حق عموم آذربایجانی‌ها مهربانی کنید که آنها بمنزله اولاد هستند از هیچ چیز مضایقه نکرده جان مال فدا کردند باقی را بعداً خواهم نوشت انشاءالله ۱۲۴۹ @Aziz_Dehpour https://t.me/parsomad

هفته در ایران باستان هرچند در گاه‌شمار زرتشتی چیزی به‌نام هفته وجود ندارد و هر ماه به ۳۰روز بخش می‌شود که هر روز نام خود را دارد اما آیا می‌دانید که نام روزهای هفته‌ فرنگی، ریشه کهن در ایرانی باستان ما دارند؟ 🌍 @Officials_history نام روزهای هفته در باستان بدینگونه بوده‌است: کیوان‌شید = شنبه نخستین روز هفته به نام کیوان شید نامگزاری شده‌است که تشکیل شده است از کیوان + شید. کیوان(زحل) پس از مشتری بزرگترین سیاره شمرده می‌شود که ۷۰۰برابر زمین است. شید نیز به چمار(=معنی) نور و روشنایی است. از این‌رو، روز نخست ایرانی حکایت از سیاره روشن و نورانی را دارد. مهرشید = یکشنبه روز دوم از هفته مهرشید است که مهر آن به چمار(=معنی) دوستی و مهربانی در پهلوی میتراست . مهر برگرفته شده از آیین ۷هزار ساله میترایی است. مهر همچنین ایزد عهد و پیمان است و در اوستا آمده‌است که هیچ چیز بر ایزد مهر پوشیده نخواهد بود. نامگزاری این روز به مهرشید حکایت از پیمانی است که میان مردمان باید برقرار باشد زیرا در ایران باستان پیمان‌شکنی و دروغ بزرگترین گناهان به‌شمار می‌آمده‌است. شید نیز به چمار(=معنی) روشنایی و نور می‌باشد. مه‌شید = دوشنبه مه بر گرفته شده از ماه است که این نیز از آیین میترایی کهن ایرانی آمده‌است. خورشید و ماه از تندیس‌های آیین میترایی بوده‌اند که نشان از نیرومندی و پویایی جهان آفرینش دارند. سومین روز هفته در ایران باستان به‌نام این نماد پروردگار نامگزاری شد و آن را مهشید به چمار(=معنی) ماه روشن و نورانی نام گزاشتند. بهرام‌شید = سه‌شنبه بهرام برگرفته شده از ورهرام زبان پهلوی باستان است و از یکسو نام ستاره مریخ است. بهرام ایزد پیروزی در ایران باستان شمرده می‌شده‌است و اندیشه نیاکان ما بر این بوده‌است که اهورامزدا نیروی‌هایش را برای اجرا در میان مرتوگان(=بشر) بین ایزدان(فرشتگان) خود تقسیم نموده‌است تا آنان، آنرا برای مردمان پیاده کنند. از این‌رو بهرام، ایزد پیروزی نامیده شده بود و چهارمین روز هفته به‌نام روز پیروزی روشنایی بر تاریکی و چیرگی مرتو(=انسان) بر بدی‌ها و اهریمن نامگزاری شد. تیرشید = چهارشنبه تیر برگرفته شده از تیشتر پهلوی است. نیاکان ما تیر را ایزدان و نگهبان باران نامگزاری نموده‌اند و اینگونه می‌پنداشته‌اند که اهورامزدا برای یاری‌رسانی به کشاورزان و جلوگیری از خشکسالی و باروری زمین و سبز و سالم و پاکیزه ماندن جهان به ایزد باران فرمان می‌داده‌است که به‌یاری مردمان برسد. در کل این روز به‌نام روز روشنایی باران و خواست پروردگار برای پاسداشت زاستار(=طبیعت) نامگزاری شده‌است. اورمزدشید = پنج‌شنبه اورمزد نام دیگری از ده‌ها نام اهورامزدا است که همگی حکایت از نیرو و توانایی آفریدگار دارند. این نام از واژه‌های پهلوی ارمزد، هرمزد، اورمزد، هورمزد، اهورامزدا، مزدا گرفته شده‌است. از این‌رو پنجمین روز هفته به‌نام روز روشنایی پروردگار نامگزاری شده‌است. این واژه هنوز به‌گونه‌ای دیگر در شبهای آدینه برقرار است و هنوز گمان مردمان ما بر این است که شبهای آدینه روز ارتباط با پروردگار و درگذشتگان است. ناهیدشید = آدینه ناهید همان آنهیته یا آناهیتا است که ایزد آب قرار گرفته است. در اوستا آناهیتا به‌گونه دوشیزه‌ای بسیار زیبا، بلند بالا و اندامی تراشیده نام نهاده شده‌است و نام دیگر ستاره ونوس نیز آناهیتا یا ناهید است. به این ترتیب، روز آدینه روز روشنایی آب و نماد بخشندگی و عنایت پروردگار نامگزاری شد. اینک با بررسی ریشه‌های این واژگان به این بر‌آیند ساده می‌رسیم: کیوان‌شید : شنبه Saturday = Satur + day Saturn = کیوان مهرشید : یکشنبه Sunday = Sun + day Sun = مهر، خور (خورشید) مهشید : دوشنبه Monday = Mon + day Moon = ماه بهرام‌شید : سه‌شنبه Tuesday = Tues + day Tues = god of war = Mars= بهرام تیرشید : چهارشنبه Wednesday = Wednes + day Wednes = day of Mercury = Mercury = تیر هرمزشید : پنج‌شنبه Thursday = Thurs + day Thurs = Thor = day of Jupiter = Jupiter = هرمز ناهیدشید : آدینه(=جمعه) Friday = Fri + day Fri = Frig = day of Venues = Venues = ناهید https://t.me/parsomad

♥️ محبوبیت نام داریوش در ایتالیا که نزدیک به ۱۱۴ هزار تن به این نام هستند. https://t.me/parsomad

۵ امپراتوری با بالاترین نسبت جمعیت به جمعیت کل جهان در آن دوران. http://telegram.me/parsomad

مستند عملیات آنادایر موضوع : بررسی کامل بحران موشکی کوبا زبان فیلم فارسی مدت فیلم ۶ دقیقه

ویدئوی دیدنی ازجشن‌های دوهزار و پانصدساله‌ بخشی از مستند "ارثیه پدری" http://telegram.me/parsomad

1946 - روز ملی اردن ـ چگونگي تاسيس اين کشور دو ماه پس از امضای قرارداد لندن، 25 می 1946 مجلس «امارت ماوراء اردن» این سرزمین را کشور ها شمی اردن و عبدالله بن حسین را پادشاه آن اعلام کرد که روز ملی اردن است..... 1951 - در اين روز در سال 1330 (1951 ميلادي) و در آستانه اجراي قانون ملي شدن نفت و خلع يد از شركت نفت انگلستان كه دولت اين كشور سهامدار عمده آن بود، اين دولت برضد ايران به ديوان داوري لاهه شكايت كرد و دفتر اين ديوان دولت وقت ايران را از مفاد اين شكايت آگاه ساخت و اطلاع داد كه دولت انگلستان به استناد ماده 22 قرارداد 1933 ايران و انگلستان رسيدگي به اختلافات موجود في مابين دو كشور را به اين ديوان احاله كرده تا داوري كند. طبق ماده 22، دو دولت موافقت كرده بودند كه اگر اختلافي روي دهد، براي حل آن به «داور» مراجعه كنند و نظر داور را بپذيرند...... 1963 - تشكيل سازمان وحدت افريقا به دنبال تشكيل كنفرانس تاريخي سازمان وحدت كشورهاي افريقايى در آديس ‏آبابا پايتخت اتيوپي در بيستم مه 1963م، اين سازمان در 25 مه آن سال شكل گرفت و به تدريج تمامي كشورهاي استعمارزده اين قاره به عضويت آن درآمدند. بنيان‏گذاران سازمان وحدت افريقا، جمال عبدالناصر، قوام نكرومه و احمد سُكوتوره رؤساي جمهوري وقت مصر، غنا و گينه بودند. 1985 - يك توفان دريايي 11 هزار تن را در بنگلادش كشت. در همين روز در سال 1941 توفان دريايي ديگري درهمين منطقه در دلتاي رود گنگ باعث مرگ 5 هزارتن شده بود. زادروزها     ۱۹۰۷ ـ زادروز عبدالحسین سپنتا، شاعر ایرانی درگذشت‌ها     ۱۹۸۹ ـ درگذشت عبدالعلی وزیری، خواننده ایرانی چهارم خرداد در آینه تاریخ معاصر ایران 4 خرداد 1348 ویلیام راجرز وزیر امور خارجه آمریكا برای شركت در شانزدهمین شورای وزیران سازمان پیمان مركزی(سنتو) به تهران آمد.. 4 خرداد 1339 وزارت مالیه وقت در نامه ای به وزارت دادگستری درباره آیین نامه سازمان روزنامه رسمی كشور، ضرورت انجام اصلاحاتی را یادآور شد. این اصلاحات در 11 مورد، فهرست و به آن وزارت خانه ارسال شد. 4 خرداد 1334 12 تن از نمایندگان هشت كمپانی نفتی عضو كنسرسیوم بین المللی نفت، وارد تهران شدند. 4 خرداد 1325 سفیر شوروی در ایران به صورت رسمی اعلام كرد كه تخلیه ایران از قوای شوروی به پایان رسیده است. 4 خرداد 1314 تغییر نام شهرهای دهنو به نوشهر و سخت سر به رامسر كه به وسیله وزارت كشور به وزارت مالیه ابلاغ شده بود، به اطلاع اداره های وزارت مالیه رسید. 4 خرداد 1303 سرتیپ فضل الله زاهدی رییس تیپ فارس به بوشهر سفر كرد. 4 خرداد 1300 به دنبال فراخوان نظامیان انگلیسی مستقر در ایران، این نیروها به فرماندهی ژنرال آیرونساید به صورت كامل از ایران خارج شدند. 4 خرداد 1300 احمدشاه قاجار با حكمی سیدضیاء الدین طباطبایی نخست وزیر وقت را بركنار و كابینه 100روزه وی سقوط كرد. در همین روز وی راهی قزوین شد تا از راه بغداد به اروپا تبعید شود. 4 خرداد 1300 به دلیل سقوط كابینه سیدضیاء الدین طباطبایی نخست وزیر وقت وزیران در وزارتخانه ها از رسیدگی به كارها و امضای نامه ها خودداری كردند. 4 خرداد 1300 سیدضیاء الدین طباطبایی نخست وزیر وقت با خودرویی تهران را به طرف بغداد ترك كرد. 4 خرداد 1300 پست های امدادی برای درمان بیماران و دادن دارو به صورت رایگان به آنان در منطقه های مختلف شهر تهران ایجاد شد. 4 خرداد 1300 محمدحسن میرزا ولیعهد از تهران به طرف بغداد حركت كرد. او قصد داشت پس از یك روز توقف در بغداد و زیارت عتبات مقدسه به اروپا برود. برگرفته از: روزشمار تاریخ معاصر ایران (جلد 1، 3 و 4)

4 خرداد - 25 مِی؛ در تاریخ چه گذشت؟ 311 پيش از ميلاد - هنر ایرانیان در خودی کردن فاتحان و حفظ فرهنگ ملی ژنرال «سلوكوس» جانشين اسكندر در متصرفات آسيايي او، 25 ماه مي سال 311 پيش از ميلاد ساختن شهري را در كناره غربي رود دجله (عراق امروز) آغاز كرد كه پنج سال بعد تكميل شد و سلوكيه نام گرفت و دستگاه حكومتي اش به آنجا انتقال يافت. اشکانيان بعدا تيسفون را در سوي ديگر دجله ساختند و پايتخت قراردادند و ده قرن بعد، بغداد که یک روستا در نزديكي همين دو شهر بود به صورت شهری بزرگ درآمد و پایتخت (دارالخلافه) عباسیان شد.  سلوكوس اول با هدف جلب قلوب ايرانيان نسبت به خود، درهمان سال (311 پيش از ميلاد) با «آپاما» دختر كلانتر بلخ (بزرگتر این شهر) ازدواج كرد، ولي ايرانيان با بكارگيري روش منحصر به فرد خود براي مدتي طولاني زيربار مقدوني ها نماندند؛ به همان گونه كه بعدا عربان، تركمانان و مغول ها هم نتوانستند به مفهوم واقعي كلمه بر آنان حكومت كنند كه مورخان متفق القول اين روش ويژه (ذوب فاتحان در درون خود) را هنر ايرانيان نوشته اند كه با زبردستي خاص در فاتحان نفوذ مي كنند، آنان را تغيير فرهنگ و روانشناسي مي دهند (خودی می کنند) و به تدريج قدرت را به خود منتقل مي سازند. 1921 - برکنارشدن شگفتی آور سیدضیاء از نخست وزیری در آن زمان که ایران با انبوه مشکلات داخلی و عمدتا ناشی از مداخلات دولت لندن و تحریک سران ایل ها، خان ها و سرکردگانِ محلی بویژه شیخ خزعل به گردنکشی دست به گریبان بود، سلطان احمد شاه قاجار، چهارم خرداد سال 1300 هجری (25 می 1921) در پي يك مشاجره لفظي كوتاه با سيدضياءالدين طباطبائي يزدي نخست وزير وقت، وي را از اين سمت بركنار كرد  در روزهاي پيش از اين برکناري، جماعتي در ميدان بهارستان برضد سياست هاي داخلي دولت سيدضياء دست به تظاهرات زده و خواستار بركناري اش شده بودند كه شاه وقت از اين فرصت استفاده كرده، وي را به كاخ گلستان احضار و به او پيشنهاد داد كه كناره گيري كند. سيدضياء نپذيرفت و ميان آن دو مشاجره لفظي روي داد که شاه وقت بي درنگ (فی المجلس) حکم برکناری وي را نوشت و این حکم را هنگام خروج سیدضیاء از کاخ سلطنتی (کاخ گلستان) به دست او دادند.  سيدضياء   در اسفند 1299 بر سر كار آمده بود و مصدق اورا عامل و دست نشانده دولت لندن اعلام می کرد.در صورتی که دلیل اصلی مخالفت مصدق با سید ضیاء دشمنی سید ضیاء با قاجار ها بود ؛ بنابراین، برکنارشدن سیدضیاء به آن صورت تعجب برانگیز نبود چون مصدق می‌دانست که سید ضیاء قصد دارد حکومت قاجار را خلع کند   پس از بركناري سيدضياء، دولت تهران 25 هزار تومان هزينه سفر به او داد تا كشوررا داوطلبانه ترك كند و سيدضياء از ايران رفت. او سال ها در فلسطين ـ اقامت داشت كه پس از اشغال نظامي ايران در شهريور 1320 به كشور بازگشت و از شهر يزد ـ زادگاه خود ـ به نمايندگي مجلس انتخاب شد. اعتبار نامه نمایندگی سیدضیاء به رغم مخالفت سرسختانه دكتر مصدق ( به دلیل کودتای سید ضیاءالدین طباطبایی علیه حکومت قاجار ها )؛به تصويب رسید.   سیدضیاء در باغ خود در سعادت آباد تهران زندگی می کرد و با اینکه پهلوی دوم (محمدرضاشاه) ظاهرا بااو روابط صمیمانه داشت، ژاندارمری منطقه وَنَک ماموریت داشت که رفت و آمدهای اورا زیر نظر داشته باشد و در روزهای تعطیل که برخی رجال به دیدارش می رفتند، اسامی و ساعت ورود و خروج آنان را گزارش کند. سيد ضياء پيش از ورود به دنياي روزنامه نگاري و سياست، طلبه علوم ديني و معمم بود 1940 - نبرد «دونکرک» و فرار 338 هزار نظامي انگليسي و فرانسوي نبرد دونکرک Dunkirk بيست و پنجم می 1940 آغاز شد که تا چهارم ژوئن اين سال ادامه داشت. باقیمانده نیروهای فرانسه و بلژيک و نظامیان انگلیسی که به کمک آنان فرستاده شده بودند هنگام عقب نشینی از برابر آلمانی ها و فرار به انگلستان، در بندر دونکرک فرانسه و مناطق ساحلي اطراف آن به دام ارتش دوم آلمان و پانزرهای Panzer (تيپ هاي زرهي) این کشور به فرماندهی ژنرال فون روندشتدت G. von Rundstedt و ژنرال فون کلايست P. von Kleist افتادند، محاصره شدند و در اين منطقه نبردي مرگبار روي داد که به شکست نیروهای فرانسوی و انگلیسی محاصره شده انجامید. ..... 1942 - دولت تهران متعهد به تامين هزينه هاي ريالي اشغالگران ايران شد! در اين روز درسال 1942 (1321 خورشيدي) دولت وقت ايران متعهد شد كه هزينه هاي ريالي متفقين ( اشغالگران ) در ايران را تامين كند و در ازاء هر 13 تومان ( 130 قران ) بعدا يك پوند انگليسي دريافت دارد. دولت ايران با چاپ اسكناس اين هزينه ها را تامين كرد كه باعث تورم پول در كشور شد و قيمتها را تا چند برابر بالا برد.

‍ حکایت فروش القاب در دوره قاجار در طول دوره قاجار بی کفایتی اقتصادی حکمرانان ایران، وضع بسیار بدی برای خزانه کشور ایجاد نموده بود و همان پول بدست آمده در هر سال هم بجای صرف شدن در امور اساسی، خرج تفریحات شاه و مواجب بی دلیل درباریان و مواردی از این دست می شد. لذا استراتژیست های قجری برای کسب درآمد راهی اختراع نمودند و این بود که سِمَتهای مختلف حکومتی ( حکمرانی مناطق مختلف و سفارت در دیگر کشورها و وزارت) همچنین درجات نظامی و القاب گوناگون را به قیمتهای گزافی می فروختند. ضمناً کسانی که صاحب این القاب و مناصب شده بودند هم بوسیله آن القاب و مناصب از مردم اخاذی می کردند و بدین شکل هم جیب خود را پر می نمودند و هم در هر مناسبتی برای شاه هدایای متعدد و گرانقیمت می فرستادند و بدین صورت موقعیت خود راحفظ میکردند و شاه هم هیچ فکر و سؤال نمیکرد که اینهمه هدایا از چه طریقی تهیه شده است. مجد الاسلام کرمانی مینویسد: مناصب، یعنی درجات نظامی و القاب در معرض فروش و حراج درآمده بود. هر کس هر منصبی میخواست به مبلغ معینی خریداری میکرد. از بس هر بی سر و پایی صاحب منصب شد دیگر شان و شرفی برای این مناصب باقی نماند، حتی زرگر، معمار، کلاهدوز و نجار هم بی نصیب از منصب نماندند، از اینرو برخی به فکر ساختن فرمان افتادند، یعنی خودشان هر فرمانی که می پسندند از طرف شاه بنویسند تا به فلام مقام و موقعیت منصوب شوند و چون فرمان به مُهر صدراعظم نیاز داشت، اگر روزی هزار فرمان هم نزد اتابک (صدر اعظم) می بُردند، بدون خواندن مُهر میکرد. بعد از اینکه مناصب نظامی دیگر خریداری نداشت، به فکر فروش القاب افتخاری افتادند و هر لقب دارای قیمت معینی بود. صِحّه همایون (امضای شاه بعنوان تایید) هم غیر از یک خط کج و معوج کشیدن دیگر خرجی ندارد و آن راه هم خودشان می کشیدند. بعد از صِحّه، مُهر شاهی هم معطلی نداشت. چون مُهر شاه نزد شخص مخصوصی است که ممهور نمودن فرمان دارای رسوم معینی است و با مختصر مبلغی (رشوه) امر قطعی میشود. افتضاح القاب بدانجا کشید که رندان به‌دکان حکاکی (مُهر سازی) مراجعه نموده با خرج 4 - 5 قران، هر عنوانی را می خواستند در مُهر خود سفارش می دادند و در مراسلات (نامه ها) و قبوض آن را به کار میبردند. بهمین جهت کار لقب در ایران بجایی رسید که تقریباً یک دهم مردم صاحب القاب شدند و بسیاری از آنها نیز مکرر (تکراری) بود. درجات نظامی مانند سرتیپی، سرهنگی، سلطانی، سالاری و امثال آن بقدری فروخته شد که عده صاحبان مناصب خریداری شده چند برابر افراد نظامی گردید. بعد از اینکه مناصب نظامی دیگر خریداری نداشت، به فکر فروش القاب افتخاری افتادند و هر لقب دارای قیمت معینی بود. تعداد القاب و مناصب بقدری زیاد شده بود که بایستی فرهنگ جداگانه ای برای آن تنظیم نمود. مثلاً اسمهایی مانند ناصر و نصیر را گرفته و با افزودن پسوندی بدانها القاب زیر را ساخته و می فروختند مانند: ناصرالدوله، نصیر خاقان، نصیرالدوله و یا اسمهای مختلفی را گرفته پسوند «سلطنه» یا «دوله» بدانها می افزودند مانند: هژیرالسلطنه، کوکب السلطنه، شمس السلطنه، قمرالسلطنه، عضدالسلطنه، ساعد السلطنه، لسان السلطنه، تاج السلطنه، بهادرالدوله، و ضرغام الدوله. ضمناً کسانی که صاحب این القاب و مناصب شده بودند هم بوسیله آن القاب و مناصب از مردم اخاذی می کردند و بدین شکل هم جیب خود را پر میکردند و هم در هر مناسبتی برای شاه هدایای متعدد و گرانقیمت میفرستادند و هر کدام از صاحبان این القاب پُرطمطراق در گوشه ای از کشور دارای حَشَم و خَدَمی بودند و با غارت و چپاول مردم تحتِ تیولِ (منطقه اهدا شده از طرف دولت به شخص، برای استفاده شخصی و حکمرانی) خود، پیشکشهای معمول «قبله عالم» را فراموش نمیکردند و با پیشکش های متعدد به شاه به تثبیت موقعیت خود و خاندانشان می پرداختند. «تاریخ انحطاط مجلس، مجدالاسلام کرمانی، نقل از روزنامه های شرف و شرافت، انتشارات یساولی، 1363» https://t.me/parsomad